By: Adrian

Ako si Adrian, at ito ang aking kwento. I'm 20 years old. HRM student sa isang sectarian university sa Manila (university belt). Galing sa isang middle class na pamilya, na kahit sustentado ng papa ko ang aking pag aaral ay mas piniling pumasok sa isang part-time job bilang concierge sa isang posh restaurant sa Eastwood. I don't mean to brag pero madali akong natanggap sa trabahong ito dahil na rin sa taglay kong pleasing personality. May taas na 5'8 at ectomorphic ang body built, athletic o slender kumbaga. Sa isa't kalahating taon ko sa trabaho ay iisa ang sinasabi ng mga kasamahan ko, na malayo ang mararating ko sa industry na ito dahil na rin sa kakaibang angkin kong charm lalo na sa paghahandle ng mga customers. Bukod sa masasarap na pagkain na aming sineserve, may "puso" din daw ako para sa mga customers na isa ring sa binabalikan sa aming restaurant. It seems dito ko rin nakita ang pagtanggap na matagal ko nang hinahanap sa sariling tahanan.

May kasabihan nga na "Home is where the heart is", pero hindi ko ito naramdaman kina lola at papa. I have to admit, few years back ay marami talaga akong kalokohan na sya nilang ikinayayamot. Madalas akong mag cut class, tumambay sa bilyaran, napapabarkada kumbaga. Mga tipikal na gawain ng bulakbol na estudyante. Pero may mas malalim pang dahilan kung bakit ganon kalamig ang pakikitungo nila sa akin. Ang araw kasi ng kapanganakan ko ay syang araw ng pagkamatay ni mama, at yon ang hindi nila matanggap hanggang ngayon. Magkaiba ng coping mechanism ang ipinakita nina lola at papa sa pangyayari. While lola has been a nagger since I can't even remember when, si papa naman ay ni isang beses ay hindi ako sininghalan. Pinagsasabihan lang ako ng malumanay kapag ako ay nakakagawa ng kalokohan, but his cold treatment and indifference are way too painful to deal with than my lola's approach. And the worst part is, ang naging kasalanan ko lang sa kanila ay ipinanganak ako. Pero sa kabila ng lahat ng ito, hindi ko naramadam na ako ay nagiisa, at ito ay dahil kay Kuya Ace.

Tatlong taon ang agwat ni Kuya Ace sa akin. Sa ngayon, si kuya ay nagtatrabaho bilang Graphic Artist at animator sa isang kilalang Japanese company na may opisina sa Libis. Sadyang creative at artistic ang kapatid ko, and you can tell that by merely looking at him. You can always spot him sporting a pony tail and a goatee, may hikaw sa right ear, at may tattoo sa left arm na hindi naman kalakihan at makikita lang kapag sya ay naka t-shirt.

Ganon lang lagi ang porma ni kuya; t-shirt, tight jeans, at sneakers. Pero kahit mukhang gangster o hoodlum ang get-up nya kumpara sa ibang empleyadong naka smart casual or business attire na naglipana sa business district ng Libis, sadyang lingunin ng mga babae ang kapatid ko. Take Ryan Agoncillo, make him at least 5'8 tall, then apply all the features I mentioned earlier, and you will get Kuya Ace. Pero ang pinakamagandang feature ng kapatid ko ay hindi ang kanyang pisikal na kaanyuan. Napakabait, napakamapagmahal, at napakamaalalahanin ng kuya ko. Sa kabila ng sitwasyon ko sa aming bahay, nakakaya kong magtiis dahil kay kuya na syang nagsisilbing kakampi ko kina lola and papa.

Bata pa lang kami ay sobrang close na namin ni kuya. Palagi kaming magkalaro sa labas ng bahay kasama ng ibang mga bata na aming kapitbahay. Sya rin ang tagapagtanggol ko kapag mayroong nangbu bully sa akin na mga kalaro. We were inseperable maging sa labas ng bahay, dahil pareho lang kami ng school na pinapasukan. Kaya sa araw araw ay lagi kaming magkasabay gumising, magalmusal, maligo at magbihis. At ang gawing ito ay nadala namin kahit na tumuntong kami ng high school. Maging sa damit, sapatos, bags, at ultimo brief ay naghihiraman kami ni kuya. Kumbaga kung ano ang sa kanya ay sa akin na rin, at wala kaming naging problema sa ganong setup. Bukod tanging toothbrush na lang ang hindi namin hinihiram sa isa't isa. At dahil parehong lalaki, hindi na rin naging issue sa amin ang privacy. At kahit nagkakabuhok na sa iba't ibang parte ng katawan, hindi nahinto ang pagsasabay namin ni kuya sa pagligo noon, dahil tipid sa oras at iyon na rin ang nakasanayan. Hindi ko na rin maalala kung kailan at sa anong age kami nagsimulang tubuan ng bulbol, basta sumulpot na lang yon ng di namin namamalayan. At dahil sa iisang kwarto lang kami at natutulog sa isang double decker na higaan, hindi na rin maitatago pa ang kung ano mang ginagawa namin behind the sheets, kaya kahit nakatakip ng kumot ay halata sa yugyog ng kama at galaw ng kumot sa tuwing nilalaro namin ang aming sarili. Wala lang pakialamanan, walang kaso. Ganon kami ni kuya ka at ease sa isa't isa. Pero kahit na ganon kami ka close ni kuya, na natural lang sa amin na makita ang alaga ng isa't isa na in a flaccid state, ni minsan ay hindi ko nakitang erected ang kargada nya. Di ko inakalang dadating ang araw na yon, ang araw na nagsimula ng mas lalo pang naglapit sa amin ni kuya. I was fifteen back then.

That was Saturday afternoon when lola came back from school dahil bigayan ng grades. Though accessible naman sa website ng school (through LMS) ang grades namin, kinailangan makipag usap ng advicer ko sa kahit na sinong guardian ko. Inihanda ko na ang sarili ko sa bagsik ni lola nang ipaalam ng advicer ko na mayroon akong 2 bagsak na subjects, at mayroon akong overdue at unreturned books sa library na may penalty na kailangan bayaran. Nasa living room ako noon at nanonood ng TV. Hindi pa man tuluyang nakakapasok ng sala ay narinig ko na ang nakakarinding pagbubunganga ni lola.

"Wala ka na talagan ginawang matino, bata ka! Puro kunsomisyon na lang ang hatid mo!" sa halos mapatid ang litid na sigaw sa akin ni lola. At dahil sa araw araw na lang ay ganon ang timbre ng boses nya, hindi ko na alam kung ano pa ang mararamdaman ko noon. Halos wala nang takot or guilt sa akin dahil na immune na ako sa galit nya. Matagal na akong hindi umiiyak sa tuwing napapagalitan. Nagpatuloy pa ang pagbubunganga nya ng mga ilan pang minuto, pero ang pinaka sumuot sa aking diwa ay ang pinakahuling sinabi nya. "Humanda ka pag dating ng ama mo! Kung nandito lang sana ang anak ko…" At dahil ako nga ang dahilan ng pagkawala ni mama na only child ni lola kaya ganoon na lang ang hinagpis nya sa nangyari. Tumalab ang tinuring na yon ni lola, kaya napaakyat ako ng kwarto nang umiiyak.

"Dinig na dinig ko si lola mula dito sa kwarto ah, mukhang laba ka na naman sa Tide!" pabirong sabi ni kuya. Hindi ko pinansin ang joke ni kuya at tuloy tuloy na umakyat sa taas ng double deck. Nang marealize nyang umiiyak ako, hindi man kumikilos sa pagkakaupo sa harap ng computer table ay sinabi nyang,

"Mukhang matindi yan bunso ah. Di na ako sanay na nakikita kang umiiyak." Hindi pa rin ako nagsasalita.

"Mukhang pati sa akin galit ka na rin, ayaw mo na kong kausapin."

"Ikaw na nga lang ang kakampi ko dito kuya, kaya hinding hindi ako magagalit sa yo." nanginginig na boses kong sinabi. "Kaya ko naman tiisin ang pagbubunganga ni lola, at ang silent treatment sa akin ni papa eh, pero kapag nabo brought up si mama…"

"Hindi ka na nasanay sa kanila. Tara magbike na lang tayo sa labas para di ka na malungkot." ang sabi ni kuya. At that time ay naglalaro ng online game (DoTA) si kuya kaya mas lalo kong naramdaman ang importansya ko sa kanya, dahil kaya nyang iwan ang larong iyon para samahan ako.

Quarter to 8 ng gabi na kami ng makauwi in time for dinner. Inihahanda na ni lola ang lamesa, pero dahil napasaya na ako ni kuya kaya nagkaroon na ulit ako ng appetite kumain. Tahimik kaming tatlo habang kumakain. Usually 8:15 ng gabi ang dating ni papa from office during weekdays, pero dahil out-of-town conference ang pinuntahan nya, hindi na namin sya nakasabay mag dinner. Pagdating ni papa ng bahay ay agad na ikinuwento ni lola ang status ko sa school. Pinababa nila ako sa kitchen at doon kinausap. As usual, malumanay ang sermon sa akin ni papa, habang kunot-noong nakatingin sa akin si lola. Nung si papa na ang nagsesermon sa akin, bumalik ang lungkot na nagawang maalis ni kuya kanina.

"Hindi ko na alam kung anong gagawin ko sayo, Adrian. Hindi naman naging ganyan ang kuya mo noong kaedad mo sya."

"Buhay kasi si mama nung pinanganak si kuya!" I don't know where that came from. Basta biglang kumawala na lang sa dibdib ko ang mga salitang yon. I guess I caught papa and lola off guard kaya hindi na sila nakapagsalita. Doon natapos ang usapan namin nang tumayo si papa at umalis nang wala nang iba pang sinabi. Umakyat na rin ako sa kwarto at iniwan si lola sa kitchen.

Naguilty ako sa nasabi ko sa kanila, at nahalata iyon ni kuya. "Tol, ano nangyari?" I was in tears habang nagkukwento, kaya niyakap ako ni kuya.

"Tama na 'tol, ok na rin siguro yon. At least nasabi mo na sa kanila ang nasa loob mo." sabi nya habang yakap pa rin nya ako. "At dahil gabi na, hindi na tayo makakapag bike sa labas gaya nung ginawa natin kanina. Ano kayang pwedeng gawin para mawala lungkot mo, bunso?" pabiro at natatawang sabi ni Kuya Ace. May kakaibang charm talaga ang kuya ko, na sa kahit na malungkot na sitwasyon ay kaya nyang gawing light ang lahat.

"Movies? PS3?" tanong ni kuya sa kung anong gusto kong gawin.

"Movies na lang kuya sa HBO. Kung di maganda, Star Movies na lang."

"You're the boss!" sabi ni kuya habang nagcha channel surfing. Pero dahil walang interesting na palabas, nauwi pa rin kami ni kuya sa kwentuhan. Kinukwento ni kuya halos lahat, wala na syang itinatago sa akin. Pero nung gabing yon, nangahas akong itanong kung ano ang madalas na ginagawa nila ni Coleen pag magkasama. Si Coleen ay schoolmate namin at girlfriend ni Kuya Ace. Pareho silang graduating noon ng high school habang ako ay freshman pa lang. Sa maniwala kayo o sa hindi, hindi pa namin napapag usapan noon ni kuya ang kahit ano tungkol sa sex. Alam naming pareho kaming nagbabate kapag yumuyugyog ang kama namin, pero hindi namin napapag usapan iyon. Kaya nung nangahas akong itanong iyon sa kaniya, medyo naging awkward sa simula.

"Marami rin naman kaming ginagawa, pero syempre sa amin na lang yon hahaha" pabirong sabi ni kuya.

"Bakit naman? Akala ko pa naman kaya natin pag usapan ang kahit ano." kunwaring nagtatampo kong sinabi. Sa umpisa ay medyo hesitant pa si kuya, pero nag give in na rin sa tanong ko.

"Masarap kausap si Coleen, tol. Matalino kasi at sosyal. Malambing ang boses kaya di nakakasawang kasama. Pero mas masarap syang chumupa." Hindi ako nakahanda at nagulat sa sinabi nyang yon. Although I sensed beforehand na mapupunta sa ganon ang usapan namin, nasorpresa lang ako sa outright na pagkakasabing iyon ni kuya. "Sinusunod din nya kasi mga gusto ko. Sinasakyan nya mga trip ko. Like nung sinalsal nya titi ko sa bus nung field trip last year. First time namin ginawa yon, kaya nung nagustuhan ko eh madalas ko na pinapagawa sa kanya. Dun kami pumupwesto sa medyo likod ng bus pag pauwi from school. Minsan ako naman ang humihimas sa kanya. Buti na lang at palda ang uniform nila kaya easy access." Nakatulala akong nakikinig kay kuya habang nagkukwento. Hindi ko akalain na meron pa palang mga bagay na hindi kinukwento ang kuya ko sa akin.

"Buti hindi kayo nahuhuli kahit minsan?"

"Magaling kami magtago, tol! Haha" Proud at natatawa nyang sinabi.

"Pano ka nya chinupa?" Hindi na ako nag alangan gamitin ang salitang yon, tutal ay ginamit naman iyon ni kuya kanina.

"Sa likod ng auditorium. After school practice ng choir. Sabi ko itong microphone ko naman ang gamitin nya! Hahaha" Ganyan kakwela si kuya pero alam nya kung paano ilulugar ang kalokohan sa seryosong usapan. "Sobrang galing nya sumubo tol! Parang madaming practice. Sabi nya ginagawa lang nya sa akin yung napapanood nya sa porn."

"Ang swerte mo talaga kuya. Parang lahat ng swerte napunta na sayo. Nakakainggit." Sabi ko na may halong resentment.

"Ano ka ba bunso, wag mo sabihin yan. May swerte ka din naman. Ako ang swerte mo, dahil kuya mo ako.", tumatawang sabi ni kuya. Naging effective naman ang biro nya dahil napatawa nya ako. Pero may halong katotohanan yon, maswerte nga ako dahil meron akong Kuya Ace.

"Oh ang lagay ako lang magkukwento. Ikaw, may experience ka na rin ba sa babae? Fifteen ka na, medyo di ka na bata. Nagjajakol ka na nga eh."

"Naku wala pa kuya."

"Kahit na kiss man lang, bunso? Eh anong iniimagine mo sa tuwing nagsasalsal ka?"

"Edi yung mga magazine na halos nakahubad na yung mga models!" Ang painosente kong sagot.

Lingid sa kaalaman ni kuya ay bukas na bukas ang awareness ko sa sex at that age. At nagsimula yon nung magkaisip ako at nalagyan ng malisya ang lagi naming pagsasabay ng pagligo. Lalo pang tumindi iyon kapag yumuyugyog na ang kama namin, dahil alam kong nagbabate si kuya sa ilalim ng kumot sa baba ng double deck. Nakakapanood din ako ng mga video scandals sa phone ng mga classmates ko, even during my elementary years (Grade 5 to 6).

"Naku naman bunso, ang dami mong namimiss sa puberty stage mo! Ayokong napapag iwanan ka. Dahil dyan may naisip akong pwede nating gawin. Wag mo na lang ipagsasabi kahit kanino ha? Mangako ka muna sakin."

"Promise kuya!"

Tumayo si kuya mula sa pagkakaupo sa kama nya at kinuha ang laptop mula sa computer table. Binuksan ang Bookmarks section ng browser at tumambad sa akin ang napakaraming bookmarked pages ng porn sites. Mula sa list, pumili si kuya ng isa.

"Oh eto tol, welcome to XVIDEOS!" nakangising sabi ni Kuya Ace.