By: Neil Alvin Alonzo

Masayang araw KM readers… Sorry kung ngayon lang uli ako nagpadala ng kasunod. I’ve been busy with a lot of things last month and was recovering from a heartbreak. And since I am now okay, at bilang pambawi, I’ll share with you three short stories of just pure lust. (wink) haha. Sa mga kwentong ito ko din ibabahagi ang aking mga crush sa totoong buhay. Instead na sabihin ko kung sinong artista ang kamukha nila, I’ll describe them as real people.

Hindi ko na pagtatagalin, muli, this is Neil Alvin bringing you the eighth installment of the angkas series:

Bus ng Ligaya

Tricycle ng Pangarap

Bisikleta ng Kapanghasan

Balsa ng Paghihiganti

FLoating Board ng Sarap

Scooter ng Pagpapaubaya

at Bagyo ng Pag-Ibig sa CRV

Matapos makakuha ng lisensya, siyempre job hunting ang kasunod. At bukod sa pagpapasa ng resume online, nagpupunta din ako sa mga kompanya na naglalagay ng advertisement for their vacancy.

Isang araw iyon at tapos ko na lakarin ang ilang papeles sa aking inaapplayan. Pagdating ko pa lang sa Ortigas station, may ilang lalaki na akong nakita na nakikipagtitigan sa akin. Hindi ko lang pinansin, bumili na ako ng ticket para makapasok at makapag-CR. Kanina pa ako ihing-ihi. Kaso, pagpasok ko, closed for cleaning ang panlalaking CR. No choice, bumaba na ako sa escalator at nag abang ng tren, sa susunod na istasyon na lang ako iihi.

Pagdating ng tren agad akong sumakay. Siksikan. Hawak ang aking portfolio sa isang kamay, at ang isa ay nakakapit sa handrail, may isa pang kamay na nakakapit sa aking pundilyo. Sigurado akong dalawa lang ang kamay ko at ang pangatlo ay sigurado din na hindi akin. Lekat na lalaking ito, hindi talaga nagpaawat at pasimpleng hinihimas ang aking alaga. Tigas-ihi pa naman si junjun nun that time. HIndi naman ako madamot sa mga ganoong pagkakataon, kaya hinayaan ko lang. Hihipuin lang naman. Saka ayos lang din naman kasi yung humihipo.

Mas matanda siguro sa akin yung lalaki. Dad-bod. Maganda yung mata at lips. Kamukha nya yung crush ko na customer service rep na si MHADZ sa isang telecom company sa Victory Mall Caloocan.

Humudyat na ang tren at huminto na sa Shaw. Ayaw ko pa sanang bumaba dahil gusto ko pa mahipuan, hahaha, at hindi pa naman talaga ako sa Shaw bababa, kaso, kahit nalilibugan, ay naiihi pa din ako. Kaya bumaba ako. Paglingon ko’y nakasakay pa din yung lalaki. Papasarado na ang tren nang siya ay lumabas. Nagsend siguro ng wrong signal yung paglingon ko pa sa kanya kaya’t siya ay bumaba na rin. Hindi ko na siya inantay at sumakay na ko sa escalator. Dali-dali ko ring tinungo ang CR.

Agad kong inilabas si junjun at pinaagos ang kanina pa gustong umapaw na ihi. Nasa kalagitnaan ako ng pag-ihi nang tumabi sa kabilang urinal ang lalaki sa tren. Nakangisi. Tatlo lang kami sa loob ng CR noon. Yung isang lalaki ay naghuhugas na ng kamay sa lababo. Agad din naman siyang lumabas. Kaya’t ang naiwan ay kaming dalawa lang ng lalaki sa tren. Init na init din ang loko at pinapakita niya ang tayung-tayo nyang titi. Nakakatuksong makipaghawakan, kaso, nasa public area kami. Gayunman, nagawang abutin ng lalaki si junjun at binati-bate. Nang may papalapit na yabag ay bumitaw ang lalaki. Nag-ayos na kami at lumabas kami sa CR. Hindi man nag-uusap, pinasunod niya ako papalabas ng istasyon. Sa isang CR din kami nauwi. Mukhang mas konti ang nagpupunta doon dahil tago ito. Pagpasok nga doon ay kami lang dalawa ang tao, hinawakan niya ako sa braso at iginiya papasok sa isang cubicle.

Dala ng antisipasyon sa magaganap, hindi lumalambot si junjun kaya nang buksan niya ang zipper at butones ng aking pantalon at bahagyang ibaba ang aking brief, ay agad na umigkas ang matigas kong alaga. Hinalikan nya ako sa tenga, sa leeg habang nagsisimula siyang batihin ang aking alaga. Mukha namang sanay sa ganitong tagpo ang lalaki. Mabilisan ang kilos. Ni hindi ko namalayan na naibaba na rin niya ang sariling pantalon at iginigiya niya ang aking kamay upang siya ay batihin din. Inabot ko naman ang kanyang alaga, at sinimulang batihin.

Ilang minuto din kami sa ganoong posisyon. Habang binabate nya ako at binabate ko ang tarugo nya, hinahalikan naman nya ang aking leeg. Nang may narinig kaming papalapit at papasok din sa CR, pinatayo niya ako sa bowl upang isang set lang ng paa ang makita sa labas. Medyo mataas pa naman ang pinto ng cubicle kaya kita sakaling ma dalawang tao sa loob. Nakakapit ang isang kamay ko sa dingding at ang isa ay nakasuporta sa aking bukas na pantalon upang hindi tuluyang malaglag.

Akala ko ay saglit kaming titigil at iintayin lumabas ang pumasok at masolo namin muli ang lugar, ngunit sa tagpong iyon, malaya niya akong chinupa.

Dinilaan niya ang aking titi, paikot sa ulo, sa maugat na katawan, hanggang sa mga nakalaylay na itlog. Pinaglaruan niya ang aking alaga sa kanyang bibig nang buong ingat. Walang ingay na maririnig sa cubicle, maging ungol ay aking pinipigilan kahit nasasarapan ako sa kanyang ginagawa.

Maingat, swabe. Sinubo na niya ang aking si junjun at nagsimula ng maglabas-masok ang aking alaga sa kanyang bibig. Nang alam na naming kami na lang ulit ang nasa CR ay medyo sinamantala namin ang pagkakataon at binilisan ang mga ganap sa cubicle. Sa ulo na niya ako nakahawak at sinasabayan ko na ng bayo ang bawat labas pasok ng aking alaga sa kanyang bibig.

Ilang saglit pa at naramdaman ko na malapit na ako. Sinenyasan ko siya na magpapalabas na ako, bagkus iluwa ay lalo niyang pinagbuti ang paghigop sa aking uten at lalo niyang hinigpitan ang pagsuso. Ilang ulos pa nga at sumabog na aking katas sa kanyang bibig. Bawat patak ay kanyang sinimot at nilunok. Kasabay niyon ay ang impit niyang ungol at siya man ay nagpalabas na. Kumalat ang kanyang katas sa sahig.

Dinidilaan pa rin niya si junjun at akin na siyang inawat dahil nakikiliti na ako. Kumuha ako ng tissue at tinuyo ang aking alaga bago ko ipinasok uli sa brief. Siya man ay nag-ayos na. Dahil tahimik naman sa labas ng cubicle ay lumabas na ang lalaki. Isinara ko muli ang cubicle. Nag-antay pa ako ng isang minuto bago lumabas, para sigurado.

Paglabas ko sa cubicle ay hindi ko siya nakita. Nagtungo ako sa salamin at siniguradong maayos kong naibalik ang aking pantalon at doon ko napansin na may tumalsik palang tamod sa laylayan ng aking slacks. Nagbasa ako ng tissue at saka pinunasan. Siguradong kanya iyon, dahil sinimut-sarap niya ang lahat ng lumabas sa akin.

Nakita ko siya sa labas ng CR, at inaabangan pa pala niya ako. Noon lang kami nag-usap nang magyaya siya sa isang fast food. Kumain kami at nagpalitan ng number. Nagtetext at nagtatawagan ng halos isang buwan. Hindi na rin kami nagkita matapos noon. Busy na rin kasi.

Nang makapagtrabaho at nagsimulang makaipon, isa sa mga pinag-ipunan ko ay ang pagbyahe. Unang destinasyon, Boracay.

Lulan ng isang airbus pa-Caticlan, napansin ko agad ang isa sa aming mga flight attendant pagboard ko pa lang. Siya rin ang nag-assist sa akin sa paglagay ng aking back pack sa overhead baggage compartment. Ilang beses din siyang dumaan dala ang passenger counter. Makinis, maamo ang mukha, matangos na ilong, magandang tindig. Kamukha niya yung crush kong utility sa isang bank building sa San Lorenzo Ruiz Plaza sa Binondo, ‘yung may uniform na apple green na t-shirt. (2nd crush na di ko alam ang pangalan). Hindi nga lang siya ‘yung nagdemo malapit sa amin ng safety procedures sa eroplano, pero siya yung isa sa mga nagpalaro. Name the currency at nanalo ako ng pouch. Siya ang nag-abot sa akin ng prize at saglit na naghawak ang aming kamay nang i-congratulate niya ako. Hanggang nakababa na ako at tanging alaala ng kanyang ngiti ang aking baon mula ferry hanggang sa hotel ko sa station 2.

Walang nangyari sa unang dalawang gabi ko sa Bora. Ikalawang umaga ko, madilim pa’y nasa labas na ako, sa may buhanginan ako naupo. Sa Bora, kapag weekday at off-peak, kapag umaga’y walang masyadong tao sa labas, liban sa ilang taong nag-jojogging. Nakasarado pa din ang karamihan sa mga establishments.

Papabuka na ang liwanag nang mapansin ko ang isang lalaki na papalapit, nakahubad siya at nakasuot ng striped white at blue na trunks. Nakatingin din siya sa akin at nang medyo ilang hakbang na at nakatingin pa din siya, alam na this. Sumunod ako sa kanyang paglalakad. Pilit kong inalala kung saan ko siya nakita. Tama, siya yung lalaki sa eroplano.

Medyo malayo na ang nalakad namin patungo sa station 3. Nagkubli siya sa mga patung-patong na bleachers na nakaligpit malapit sa isang hotel. ‘yung hindi masyadong pansin. Hindi ako lumapit masyado, medyo kinakabahan kasi ako at medyo maliwanag na. Ilang minuto lang ay nakalapit na din yung naglilinis ng buhangin sa gawi namin.

Tumayo siya at naglakad muli. Medyo malayo uli ang aming nalakad (sinundan ko uli siya). This time, nilapitan ko na siya. Naupo siya sa ibaba ng puno ng mga buko, kubli pa rin sa mga naglalakad ano man ang kanyang ginagawa. Naupo ako sa kanyang tabi.

Open area, kaya medyo mahirap na galawan. Ni hindi ko siya nakausap, o nahawakan. Pero nakikita ko ‘yung ginagawa niyang pagpapaligaya sa kanyang sarili. Mula sa ibaba ng kanyang shorts nakalabas ang kanyang alaga. Habang ang isang kamay niya ay abala sa pagbabate, ang isang kamay niya ay inabot ang aking dede saka kinurot-kurot, hinaplos din niya ang aking hita, braso.

Pinapanood ko lang siya at hinahayaan na hawakan ako sa iba’t-ibang bahagi ng katawan. Ilang saglit pa’y habol-hininga na siya’t humudyat na malapit na siyang labasan. At hindi nga nagtagal sumabog ang kanyang masaganang katas sa buhangin. Agad din siyang tumayo at tumakbo sa tubig.

Hindi kami nakapag-usap. Walang palitan ng pangalan, number o anuman na nangyari. Pero inipon ko yung buhangin na may dagta ng kanyang pagkalalaki at inilagay sa isang plastic ng mercury drug na nasa bulsa ko. Iniuwi ko yun at hanggang ngayon ay nakatabi. Tumayo na rin ako noon at nagsimulang maglakad pabalik sa station 2.

Nililingon ko siya, ngunit hindi na siya lumilingon pabalik kaya naman nagpatuloy na lang ako sa pagbalik sa hotel para mag-almusal.

Alas-sais ng hapon, minsang wala akong pasok, naisipan kong gumala sa MOA. May fireworks competition noon kaya dun ko binalak na magpunta. Dalawang bansa ang nakaschedule na lumaban. 6:30 na nang makarating ako sa sakayan ng multicab sa Buendia.

Mabilis namang napuno ang sasakyan at sa mga multicab na ito, medyo siksikan. Medyo makitid kasi ang sasakyan at halos magkabunguan ang tuhod ninyo ng katapat mo. Gaya na lang ng posisyon ko noon. Nakashorts pa naman ako, gaya rin ng lalaki sa tapat. Weakness ko pa naman yung balbon. Yung hita niya at binti ay mabuhok.

Habang umaandar yung multicab, kumikiskis yung tuhod niya sa tuhod ko. Nakatitig sa akin yung lalaki, at nakipagtitigan ako. Hindi naman siya nagbawi ng tingin nang tumingin ako, again alam na this. At maya-maya pa nga’y mas naging mapusok ang galawang breezy ng lalaki sa tapat ko. Nasa gawi na kami ng World Trade noon papaliko sa Dampa, nang gamit ang kanyang hinliliit ay kinikiliti niya ang aking tuhod. Pasimple niyang pinapaikot yung daliri niya sa aking tuhod. Nakababa bale ang kamay niya at nakahawak sa tuhod niya, pero nakatago sa ilalim ng kanyang hinliiit na inaabot naman ang aking tuhod.

Kamukha naman ng lalaking ito ng aking ikatlong crush. Tutal nasa MOA din naman ang usapan, isang lalaking nagtatrabaho sa MOA grounds na itago natin sa pangalang JCAGALAWAN ang kamukha. Labing mukhang masarap halikan, maamong mukha at malinis lagi tignan.

Isang malakas na kalabit sa aking hita at sabay “para” ng lalaki sa may likuan na may Gasoline station. Hindi pa kami nakarating sa MOA, pero bumaba na kami. Akala ko naman ay isasama niya ako sa kanyang tirahan. Ngunit gaya ng naunang dalawang kwento, outdoor at public pa rin ang venue. Sino ba naman ang mag-aakala na ang pupuntahan pala namin ay isang bakanteng lote na may mga puno lang ng niyog sa tabi ng daan?

May bahagyang takot pa nga akong naramdaman at baka hold-up pala ang abutin ko. Pero bahala na si batman. Libog e. Sa parteng iyon ng Macapagal blvd., kontrolado ang daan ng sasakyan. May isang minuto na titigil, isang minuto na may mga magdaraan, depende sa stoplight sa kanto. Kahit naman may dumadaan, dahil may kadiliman na at sa dalang ng tao na dumadaan sa lugar na iyon, nagawa namin na sumimple sa tabing kalsada.

Agad na sinaklot ng lalaki ang aking sandata at hinimas himas. Nakakubli ako noon sa isang puno. Mabilisang tanggalan na naman ng butones at bukas ng zipper na naman ang nangyari. Walang oras din na sinayang at agad na sinuso ng lalaki si manoy. Habang ako naman ay palinga-linga sakaling may daraan. Titigil muna kami kapag may daraan na sasakyan at magkukunwaring umiihi lang sa damuhan, o di kaya ay magpapanggap na may kausap sa cell phone kapag may tao naman na napadpad. Tapos, kapag nakaraan na ang mga istorbo, tuloy ang ang chupa.

Ilang ulit din kaming chupa, tigil, chupa, hinto. Parang kasabay din ng hudyat na Go at Stop ng traffic light ang aming nakaw na sandali. Nakakapag-usap din kami kapg stop at nalaman kong Ram ang kanyang pangalan.

Kaya kahit pilitin ko na madaliin, dahil sa nasa open area kami, medyo bitin kasi, kaya medyo napatagal ang aming engkwentro. Isang stop namin ay tinanong ko si Ram kung pwede ko ba siyang kantutin. Sabi nya, wala daw siyang condom at pampadulas kaya hindi pwede. Buti na lang at meron akong dala sa bag. Haha. May kasabihan po tayo, ang boy scout na handa, makakascore!

At nang wala na ngang dumadaan, nagbaba siya ng shorts at agad kong nilagyan ng lubricant ang kanyang butas. Agad ko rin sinuutan ng kapote si junjun, sabay asinta. Hindi na ako nagdahan-dahan para walang maaksayang oras kaya naman namura ako ni Ram dahil sa sakit. Hehe. Pero tuloy lang ang kantutan, hinto kapag may papalapit na sasakyan. Ilang ulit din na kantot, tigil, bayo, hinto, ayuda ang nangyari. Hanggang hindi ko na napigilan at sinabi ko sa kanyang malapit na ako. Lalo naman niyang pinagbuti at nagmuscle control pa kaya naman ilang ayuda pa’y nanginig na ang aking katawan at dumaloy ang aking masaganang katas. Siya man ay nilabasan din kasabay ng pagputok ng fireworks mula sa baywalk. Hindi ko na naibabad ang aking alaga at kailangan na uling bunutin dahil may paparating. Kinuha naman niya ang condom, ibinuhol at saka ibinalot sa kanyang panyo. Souvenir daw.

Naglakad kami papalayo at muling sumakay ng multicab pa-MOA. Nilibre pa niya ako sa pamasahe. Pagbaba sa MOA ay naghiwalay na kami. Tanging pangalan lang niya ang aking natandaan. Hindi rin kami nagkaroon ng komunikasyon at pareho na naming tinahak ang aming mga pakay.

Sa tren, eroplano at multicab. Pawang sandaling ligaya. Pawang dala lang ng libog. Kailan kaya muling titibok ang puso ni Neil? Kailan kaya darating ang lalaking hindi libog lang ang habol? Yung kayang magbigay ng oras at pagmamahal? Kailan? …. kailan?!?