By: Jakol Roberto

Ako nga pala si Adan. May taas na 5’7” at medyo balingkinitan ang aking pangangatawan. Hindi sa pagmamalaki pero may hitsura naman ako. Maputi ang aking kutis. Marahil ay sa hindi ako masyadong naglala-labas ng bahay dahil medyo may pagkamahiyain ako. Ang gusto ko ay nandoon lang ako sa aking kuwarto, nag-aaral, nanonood ng tv o kaya naman ay kapag tag-libog ay nagbabate ng aking itlog. Andito ako ngayon dahil nais ko sanang ibahagi sa inyo ang aking masalimuot na kuwento. Ang kuwentong ito ay tungkol sa aking mga karanasan sa sex kung saan ito ay nagsimula sa wala hanggang sa ito ay hindi inaasahang dumating sa aking buhay.

Graduation Day. Sa wakas, pagkatapos din ng apat na taon ng pagsusunog ng kilay ay nakatapos din ako ng high school. Masayang-masaya ako pati na rin ang aking mga magulang. Di ko talaga akalain na makakatapos ako dahil medyo nahirapan talaga ako sa high school. Ngayon ay kailangan ko nang isipin kung ano ang kukunin kong kurso sa college. Gusto ko sanang mag-arkitekto subalit walang magandang unibersidad na malapit dito sa amin para ako makapag-aral ng arkitektura. Naisip ko na kung lumuwas kaya ako ng Maynila para doon mag-aral. Kaya lang ay naiisip ko na kung luluwas ako ay tiyak ko na malalayo ako sa aking pamilya at isa pa ay kung saan ako tutuloy habang ako ay nandoon. Marahil ay titira na lang muna ako sa isang boarding house ngunit nagdadalawang isip ako dahil dagdag na gastos pa iyon imbes na maisama ko na lang sana sa aking matrikula. Naguguluhan na talaga ako. Pero biglang naalala ni itay na duon pala nakatira sa Maynila ang Tiyo Gaston ko. Noong una ay hindi ko maalala kung sino siya dahil bihira ko lang siyang makita na bumibisita dito sa amin. Bihira as in bihira talaga. Marahil ay mga dalawang beses ko pa lang siya nakikita sa tanang buhay ko. Si Tiyo Gaston ko ay ang nakababatang kapatid ni itay. Marahil siya ay nasa kanya nang early o mid 40’s. Hindi ko sigurado ang kanyang edad basta ang pagkaka-alam ko ay bata siya kay itay ng mga apat o anim na taon. Sabi ni itay ay mas makakabuti daw iyon dahil wala daw kasama iyon sa bahay nila ngayon dahil kamamatay lang ng kanyang asawa dahil sa cancer. Naalala ko na si Tiyo Gaston. Siya nga pala ang pinuntahan nina itay at inay noong mga nakalipas na taon dahil nakipaglamay sila. At ang kaisa-isa naman nilang anak na lalaki, sa kasawiang palad, ay namatay naman dahil sa isang masaklap na aksidente. Nakakaawa naman pala siya ngayon sabi ko sa aking sarili. Ang sabi ko na lang kay itay ay pag-iisipan ko muna.

Makalipas ang ilang araw ay kinausap ako ni itay kung ano raw ang magiging desisyon ko. Medyo nag-aalanganin pa ako sa aking desisyon ngunit napilitan din akong pumayag na sa Tiyo Gaston ko na lang tumuloy. Mas mabuti daw iyon sabi ni itay imbes na sa boarding house pa ako tumuloy, at least doon ay kamag-anak ko pa ang kasama ko. Mahirap na daw dahil medyo delikado sa Maynila ngayon. So, hayun na at tinawagan na ni itay si Tiyo Gaston at pumayag naman siya habang ako naman ay medyo naghahanda na sa aking pag-alis.

Hindi lubos maisip na makakarating din ako sa wakas ng Maynila. Naisip ko kung ano kaya ang lagay ng buhay doon. Sa TV kasi nakikita ko na parang medyo magulo, polluted, at sikisikan ang mga tao doon. Ngunit naiisip ko na lang na kailangan ko talagang lakasan ang aking loob.

Dumating na ang araw ng aking pag-alis. Medyo drama ang dating dahil umiiyak si inay at ang aking apat na taong bunsong kapatid na lalaki at si itay ay medyo maluha-luha. Medyo paiyak na rin ako. Ngayon lang kasi kami nagkahiwa-hiwalay ng aming mga magulang at ng aking apat na kapatid na puro lalaki. Naisip ko na lang na para ito sa aming kinabukasan. Sumakay na ako ng barko habang naiisip ko ang mga bagay na iiwan ko patungo ng Maynila. Umandar na ang barko at ayun nahilo na ako sa biyahe. Buti na lang at may mga mababait sa barko at binigyan pa nila ako ng gamot. Hindi ko na rin tuloy maiwasan na makipagkilala kahit medyo nahihiya ako. Medyo bumuti naman ang pakiramdam ko nung tumagal. Hindi lang ako makakain dahil nag-aalala akong sumuka. Matagal din ang naging biyahe ko sa barko. Umabot ng isang araw at kalahati ang biyahe bago ako nakarating ng Maynila. Pag-kababa ko ng barko ay medyo na-excite ako sa magiging buhay ko dito.

Kumain muna ako sa isang fast food chain at pagkatapos ay pumara na ako ng taksi at ibinigay ko na ang address ng aking tiyo. Makalipas lang ang kalahating oras ay nakarating na ako sa bahay ng aking tiyo. Ok naman pala ang kanyang bahay. Hindi naman ito kalakihan. May dalawang palapag, may garahe, pangkaraniwang bahay lang talaga. Akala ko kasi ay mayaman si tiyo. Sarado ang gate at sa isip ko ay mukhang walang tao yata ngayon. Sinubukan kong mag-door bell pero walang tao talaga. Naupo muna ako sa tabi at inantay ko na lang sa tiyo. Medyo nainip na ako. Dumating ako ng alas kwatro y media dito ngunit sakto ala sais na ay wala pa siya. Medyo inaantok na ako ng biglang may isang lalaking nagtanong sa akin kung sino daw ang hinahanap ko. Bigla akong napatayo at nakita ko ang isang medyo may edad at may kagwapuhang lalaki. Matangkad siya, marahil ay 5’11” ang kanyang height. Matangos ang ilong, medyo makapal ang kilay at mestisuhin. Naakit ako kaagad sa kanya. Ang sabi ko ay hinahanap ko ang aking Tiyo Gaston. Napahiya ako dahil siya na pala ang tiyo ko. Hindi ko kasi kilala ang hitsura nya. Nagpakilala ako na ako si Adan ang pamangkin niya na mag-aaral dito sa Maynila. Nagpaumanhin din ako dahil hindi ko siya nakilala. Ayos lang daw iyon. Tinanong nya ko kung kanina pa ako naghihintay, ang sabi ko hindi naman. Sabi nya sa hitsura ko nung madatnan niya ako ay parang inip na inip na ako. Ang sabi ko ay medyo lang. Nagpaumanhin naman siya dahil natrapik daw siya. Galing pala siya sa kanyang trabaho sa City Hall. Pumasok na kami sa loob ng bahay at itinanong kung gutom na daw ba ako. May dala pala siyang lutong ulam. Sabi ko ay kakakain ko lang, kumain ako bago magpunta dito.

“Eto naman nahiya pa. Sige na saluhan mo na ko dito.”, sabi niya habang inihahain ang dalang ulam.

Sabi ko ay busog pa naman ako. “Sige na, huwag ka nang mahiya.”, pagpupumilit niya. Ang totoo ay medyo gutom na rin ako kaya pumayag na rin ako. Habang kumakain ay tinanong nya ko kung ano daw ba ang kursong kukunin ko.

“Architechture po.”

“Aba maganda iyan. Noong bata pa ako ginusto ko ring maging arkitekto.”, ang sabi ni tiyo. “Naisip mo na ba kung saan ka mag-aaral?”

“Pinag iisipan ko pa po.”

“Naku, ang alam ko ay may entrance exam ang karamihan sa mga unibersidad dito. Kailangan makapasa ka sa exam bago ka makapasok.”, sabi ni tiyo.

“Ganun po ba yun?”

“Sana makakuha ka na. Siguro hindi ka na makakahabol sa pasukan ngayong Hunyo dahil hindi ka pa pala nakakakuha ng exam.”, sabi niya.

“Hindi ko po kasi alam.”, paliwanag ko.

“Okey lang yun. Baka mayroon pang nagbibigay ng exam o kung hindi naman Octoberian ang labas mo.”

“Ganon po ba?”, ang sabi ko.

“Ang tipid mo namang magsalita. Huwag ka nang mahiya sa akin dahil tayo na ang magiging magkasama sa bahay ngayon. At tsaka huwag mo na akong po po-in parang pakiramdan ko tuloy matanda na ako.”, ang sabi niya sabay tawa.

“O sige pala tiyo. Pasensya na talaga kasi mahiyain lang talaga ako. Pero sa simula lang naman yun e.”, ang medyo natatawa kong sabi.

“Yun naman pala. Sige, walang problema doon.”, sabi niya.

Pagkatapos kumain ay hinugasan ko na ang mga pinggan tapos si Tiyo Gaston naman ay umakyat muna sa itaas para magbihis. Bumaba siya na naka-short lang at naka sandong puti. Noon ko napansin na matipuno pala ang kanyang mga braso at binti. Lalo tuloy akong naakit sa kanya. Hindi ko na lang ipinahalata na tinititigan ko siya at nagpatuloy na lang ako sa paghugas ng pinggan. Pagkatapos maghugas ng pinggan ay binigyan niya ako ng tour ng bahay. Itinuro niya kung saan ang banyo, kung saan kukuha ng mga tuwalya kung sakaling kailangan. Noon ko nalaman na kahit na mukhang maliit sa labas ang bahay ay medyo may kalakihan pala ito. Dalawa ang banyo nila, isa sa taas at isa sa baba. Mayroon din palang back yard ang bahay niya na kung saan ay mayroon pang maliit na fish pond, wala nga lang isda at medyo madumi. Itinuro niya sa akin ang magiging kuwarto ko. Nung nalaman ko na doon pala ako sa kuwarto ng yumao niyang anak matutulog ay umiral nanaman ang pagkamahiyain ko. Ayos lang daw iyon para naman daw magamit ang kuwarto. Matagal na palang walang natutulog doon dahil nauna pa palang namatay ang anak niya kaysa sa kanyang asawa. Nahalata ko na medyo nalungkot siya. Iniba ko na lang ang usapan, nagpasalamat ako at sinabing matutulog na. Sa loob ng kuwarto ay medyo natakot pa ako. Baka kasi ako multohin ng anak niya. Natawa na lang ako sa iniisip ko. Inayos ko muna ang aking mga gamit at pagkatapos ay nagpunta muna ako ng banyo. Nakita ko si Tiyo Gaston na nanonood ng balita sa sala. Naligo ako. Gusto ko sanang mag-jackol sa banyo kaya lang nahiya ako dahil naisip ko na kararating ko lang sa bahay ni tiyo ay bibinyagan ko na kaagad ng tamod ko ang banyo niya. Pagkalabas ng banyo wala na si tiyo sa sala. Pumasok na pala sa kuwarto dahil nakita kong nakabukas ang ilaw sa loob nito. Pumasok na rin ako sa kuwarto upang maghanda ng matulog. Pwede ang dalawang tao sa kama kaya ang luwag ng puwede kong higaan. Magiging masarap ang tulog ko sabi sa aking sarili.

Subalit, hindi ako masyadong makatulog ng gabing iyon. Naninibago pa ako sa bahay ni tiyo. Namimiss ko ang pamilya ko at ang aking kuwarto. Ngunit, ang isa pang dahilan kung bakit di ako makatulog ay dahil hindi ko maialis sa utak ko ang kagwapuhan at kakisigan ni Tiyo Gaston. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit ako nagkakaganoon. Marahil ay humahanga lang ako sa kanya dahil noon ko pa pinapangarap na magkaroon ng malalaking braso na tulad niya. Yung mga braso niyang namumutok sa mga muscle. At yung binti niya na kung akalain mo’y bato. Pero ang paborito ko ay ang kanyang dibdib na ubod ng kisig. Machong-macho na gwapo pa. Naisip ko rin na bakit parang medyo malayo ang hitsura ni tiyo kay itay gayong magkapatid sila. Hindi ko naman sinasabing pangit ang itay ko, kung tutuusin meron naman din siyang hitsura, matangos din ang ilong, maitim lang ng kaunti kay tiyo, matipuno rin naman ang kanyang pangangatawan yun nga lang medyo may kaunting bilbil si itay sa tiyan pero hindi naman ito malaki na parang buntis. Hay naku, hindi talaga ako makatulog noon. Ala una na ng madaling araw gising pa ako. Pero dala siguro ng pagod ko din sa biyahe di ko na lang namalayan na nakatulog na din ako.

Mga alas sais ng umaga ay nagising na ako. Tumunog kasi ang alarm clock na isinet ko ng ala sais dahil gusto ko sanang ipagluto si tiyo ng almusal. Kahit inaantok pa ay pinilit kong bumangon. Pagkatapos maghilamos, magsepilyo at magsuklay ay sinimulan ko nang maghanda ng almusal. 6:45 na nang ako’y matapos. Hindi pa rin bumababa si tiyo kaya sinubukan kong umakyat sa itaas para siya ay gisingin. Kumatok ako sa pinto ng kuwarto ni tiyo. Tulog pa rin. Katok uli. Wala pa ring bumubukas ng pinto. Para palang mantika kung matulog si Tiyo Gaston. Aalis na sana ako kaya lang baka kasi mahuli si tiyo sa trabaho. Naisip kong sumilip na lang sa kanyang kuwarto. Hindi naman pala naka lock ang pinto. Dumungaw lang ako sa kuwarto niya. Nakita kong tulog pa siya. Nakakumot gayong medyo mainit ang panahon. Nakatagilid siya patalikod sa pintuan habang natutulog.

“Tiyo Gaston”, ang tawag ko, pero tulog pa rin.

“Tiyo Gaston. Gising na kayo. Baka kayo ma-late sa trabaho.”, ang medyo malakas ko nang sabi.

Nagising na siya. “Anong oras na ba?”, ang sabi niya habang nagpupungas ng mga mata.

“Alas siete na tiyo. Nakapaghanda na ako ng almusal”, sabi ko.

“O sige bababa na lang ako.”, ang sagot niya.

Nakaligo at nakabihis na ng uniporme si tiyo nang siya ay bumaba. Na-realize ko na ang gwapo pala niya kapag naka uniporme. Sabay kaming kumain ng almusal at habang kumakain ay inihabilin sa akin ang bahay. Kung aalis daw ako ay huwag ko daw kalimutang mag-lock ng pinto. Habang iniaabot sa akin ang extrang susi sa bahay sa isip-isp ko, oo naman tiyo hindi naman ako ganon katanga. Binigyan din niya ako ng pamalengke habang itinuturo sa akin ang direksyon papuntang palengke. Pagkatapos ay nagpaalam na siya.

Pagkatapos maghugas ng pinggan ay naglinis na din ako ng bahay. Medyo makalat ang sala. Maalikabok ang mga gamit. Para talagang namatay din ang bahay nung mawala si tiya. Tanghali na nang ako’y matapos maglinis. Pagkakain ng tanghalian, wala na akong magawa sa bahay. Nakita kong may kaunting damit na marurumi si tiyo sa laundry basket kaya naisip kong laban na lang ito. Nagtungo na ako sa back yard dahil doon din ang labahan. Nakita ko ang suot niyang uniporme kahapon. Amoy pabango pa rin. Pati na rin ang suot niyang sando at short kagabi ay nandoon din. Hanggang sa matagpuan ko sa pinakailalim ng basket ang sinuot niyang brief. Medyo maluwag ang garter. Siguro malaki ang kargada ni tiyo, sa isip-isip ko. Nagulat ako ng may makita akong mga buhok sa pundilyo ng brief.

“Bulbol ni Tiyo!”, ang sabi ko.

Pero sa loob-loob ko ay medyo natuwa ako. Pagkatapos maglaba ay namalengke na rin ako. Nakipagkilala na rin ako sa mga kapitbahay nina tiyo. Nagtanong-tanong na rin ako kung saan ang papuntang palengke. Ang sabi ko sa aking sarili ay dapat tangalin ko na ang aking hiya dahil nasa Maynila na nga ako. Katatapos ko pa lang magluto nang dumating na si Tiyo Gaston mula sa opisina. Mukhang pagod siya. Naghain na ako para makakain na siya. Nagulat siya nang makitang malinis ang bahay. Nag abala pa daw ako na maglinis. Sabi ko ay kabayaran lang yun sa pagpayag niya na dito ako sa bahay niya tumira. Hindi ko naman daw iyon kailangang gawin. Pagkakain ay umakyat na siya sa kanyang kuwarto upang magbihis. Hindi na siya bumaba nung gabing iyon. Pagod na pagod nga siguro siya sa kanyang trabaho. Tuwing Martes daw kasi mas tambak ang trabaho sa opisina nila. Pagkatapos ko na makapagligpit ay umakyat na rin ako sa kuwarto.

Continue Reading Next Part