Laman (Part 6) Finale
Pinakilala sa akin ni Digoy ang ka-opisina niyang iyon na si Alvin. Di na lamang ako nagpahalata na kakilala ko na siya at ganoon din naman siya. Subalit napansin ko sa kanyang ngiti na may nais siyang ipahiwatig. Naging maayos naman ang pakikitungo sa akin ni Alvin at hindi rin nakahalata si Digoy at ang mga ka-opisina nila na mas pinagtuunan pa ako ng pansin ni Alvin at halos laging ako na lamang ang nais niyang makausap. Wala naman kaming pinag-uusapang kalibugan subalit madalas ko pa rin siyang napapansing sumusulyap sa nakabukol sa aking harapan. Buti na lamang at naka-maong pants ako noon kaya kung magtatangka siyang sapuin iyon ay hindi niya masyadong mararamdaman ang aking ari. Pero kahit maong pants pa ang suot ko ay halata ang nakabukol doon at tiyak na mas mahahalata kung titigas ang nakatago doon.
Dumami pa ang mga dumating na bisita ni Digoy at ganoon din ang mga bisitang imbitado ni Dodie. Marahil iyon ang naging hudyat kay Alvin na yayain ako sa mas tahimik na lugar sa loob ng aming bahay, ang aking silid. Ewan ko kung anong gayuma ang dala ni Alvin at napasunod niya ako sa nais niya. Pagpasok pa lamang namin sa aking silid ay pinupog niya ako agad ng halik. Kahit anong pigil ko sa kanyang ginagawa ay nagpatuloy lamang siya habang binibigkas niya ang mga katagang miss na miss na niya ako at ang aking ari. Naging agresibo siya sa akin.
Agad niyang inalis ang pang-itaas kong suot at muling pinupog ng halik ang aking dibdib hanggang sa may pusod ko. Agad di niyang inalis ang pagkakabutones ng aking pantalon, ibinaba ang zipper at tuluyang ibinaba din ang aking pantalon kasabay ang suot kong brief. Tumambad sa kanya ang medyo nabubuhay ko ng sandata. Pinupog muna niya ito ng halik bago tuluyang isinubo. Para siyang batang ayaw paagaw sa kalaro ang subo-subo niyang lollipop. Nagmistulan kasing lollipop sa kanya ang aking ari. Super galing na niyang sumuso. Pati ang bayag ko ay hindi niya pinaligtas. Hanggang sa tuluyan ng pumutok ang katas mula sa aking ari. Ginawa naman niyang parang ice cream ang aking sandata sa pagsipsip at pagdila ng katas na lumabas doon. Grabe ang ginawa ni Alvin sa akin at grabeng sarap na naman ang aking nadama ng mga oras na iyon.
Walang nakapansin sa amin ni Alvin ng lumabas kami ng aking silid at muling nakihalubilo sa mga bisita. Ni walang nakahalata na may nangyari sa amin ni Alvin sa loob ng aking silid. Tuwang-tuwa si Alvin sa nangyari subalit nakiusap ako na maging malihim sa mga nangyari sa amin. Pumayag naman siya sa kondisyong mauulit pa sa amin iyon. Pumayag ako sa nais ni Alvin dahil sa tingin ko naman ay wala ring nakakaalam sa kanyang mga kaopisina ng tunay na pagkatao ni Alvin. Hating-gabi na ng maubos ang mga bisita ni Digoy. Mabilis ding nakapagligpit ng gamit ang caterer na kinontrata ni Digoy at naiwan na naman kaming tatlo sa aming bahay.
Matapos akong makaligo ay nagpaalam na ako sa aking mga anak na matutulog na. Sa aking pag-iisa sa aking silid ay napag-isip-isip ko na hindi ko na nga matatakasan ang gawaing ito. Sa tagal ko ring naging bisyo ang ganitong gawain ay parang napakarami na ang nakakaalam ng aking lihim at ito ay hindi ko na tuluyang maitatago o maibabaon pa sa limot. Subalit ang mas kinakatakot ko ay ang maaaring mangyari sa aking mga anak. Si Dodie, alam niya na tumigil na ako sa ganoong gawain at siya na lamang ang nakakagawa sa akin nun. Si Digoy naman bagamat nakikipagsabayan din sa akin sa masturbation ay hindi nag-uusisa kung bakit ako ganoon. Marahil ay panahon na upang kausapin ko ang aking mga anak sa tunay kong pagkatao at ng matigil na ang gawain kong iyon.
Alam ko na medyo nakainom ang aking mga anak subalit hindi naman mga lasingero ang mga anak ko at tiyak ako na nasa matinong kaisipan pa sila at ang higit sa lahat ay hindi ko na kayang ipagpabukas na makausap sila. Muli akong bumangon mula sa pagkakahiga. Lumabas ng silid at tinungo ko ang silid ng magkapatid. Subalit laking gulat ko ng matapat pa lamang ako sa pintuan ay naririnig ko na ang paghalinghing ni Digoy na tila ba sarap na sarap sa kung anong ginagawa sa kanya ng kasamahan niya sa silid. Nagkataon naman na hindi naka-lock ang pinto at agad ko itong nabuksan. Laking gulat ko ng makita ko na sinususo ni Dodie ang nakababatang kapatid nito at mukhang sarap na sarap naman ito sa ginagawa sa kanya ng kanyang kuya. Napahinto ang dalawa sa kanilang ginagawa at biglang napatingin sa akin.
Sa totoo lang hindi galit sa aking mga anak ang una kong naramdaman ng mga oras na iyon kundi galit sa aking sarili. Labis na pagsisisi sa aking mga nagawa. Hindi ko na nakuhang sumbatan ang dalawa. Isinara ko na lamang muli ang pintuan at bumalik ako sa aking silid. Napa-iyak ako sa loob ng aking silid. Parang naging blangko ang aking isipan ng mga oras na iyon. Di ko malaman kung ano ang aking gagawin. Panay na lamang ang pagtulo ng mga luha sa aking mga mata.
Nagising ako kinabukasan at ang tanging naalaala ko ay ang hindi ko mapigilang pagluha. Kaya naman muli akong napaluha ng maalaala ko ang mga pangyayari kagabi. Parang ang buong katawan ko ay napakabigat at ni ayaw ng kumilos mula sa aking pagkakahiga. Hindi nagtagal ay nakarinig ako ng mga katok mula sa pintuan. Tinatawag ako ng aking mga anak at kakain na daw kami. Matagal akong nakapagpasya na bumangon at buksan ang pinto. Hindi ko naitago sa aking mga anak na katatapos ko pa lamang umiyak dahil namumugto pa ang aking mga mata. Subalit hindi na sila nag-usisa. Sinunod ko na lamang ang kanilang hiling na kumain kami. Pero kahit ganoon pa man ay parang wala pa rin ako sa aking sarili at hindi ko malasahan ang aking kinakain. Ni hindi ko nga alam kung ano ang kinain namin sa almusal naming iyon. Walang kibuan na nangyari sa aming tatlo sa harap ng mesa.
Matapos akong kumain ay pinilit kong gampanan ang nakagawian ko ng trabaho sa umaga, ang maglinis ng bakuran. Ang magkuya naman ay nagtulong sa pagligpit ng aming pinagkainan. Tapos ng makapagligpit ang magkuya subalit ako ay parang wala pa ring nalilinis na parte ng aming bakuran. Binuksan ko ang gripo upang magdilig gamit ang hose subalit parang hindi ko maitama ang buga ng tubig sa halaman. Mula sa binatana ng aming sala ay pinagmamasdan pala ako ng dalawa kong anak. Maya’t maya pa ay bigla ko na lang naramdaman ang pagyakap sa akin ni Dodie at sumunod din si Digoy sa pagyakap sa akin.
“Sorry, Pa.” ang bungad ni Dodie.
“Patawarin nyo kami, Pa.” ang dugtong naman ni Digoy.
Hindi ko alam ang isasagot ko. Pero hindi ko rin napigilan ang pagtulo ng luha mula sa aking mga mata. Napansin ko rin na tumutulo na ang mga luha mula sa mga mata ng aking mga anak.
“Huwag tayo mag-iyakan dito. Nakakahiya sa ating mga kabitbahay. Baka kung anong isipin nila. Tara na sa loob.” ang sabi ko sa dalawang anak ko.
Pumasok kami sa loob ng bahay at doon kami nagsimulang mag-usap ng masinsinan.
“Ako dapat ang humingi ng kapatawaran sa inyo. Ako marahil ang dahilan kung bakit kayo nagkaganyan. Kaya patawarin nyo ako.” ang panimula ko sa aming pag-uusap.
“Patawarin nyo rin po kami Pa. Sa hangad naming magrebelde ng malaman namin ang nakaraan mo ay humantong din na kami na mismo ang nagpasimulang muli kung bakit hindi mo tuluyang naiwasan at nakalimutan ang iyong nakaraan.” ang nasabi naman ni Dodie.
Nabigla ako sa narinig ko kay Dodie. Nagpatuloy si Dodie sa kanyang sinasabi. Buhay pa daw ang kanilang ina ay nababalitaan na nila kay Jasfer ang aking gawain sa ibang bansa. Hindi nila pinaniwalaan iyon at lalong hindi nila nasabi sa kanilang ina. Naniwala lamang daw sila ng makita nila si Jasfer na kasama ko na pumasok sa aking silid. Natanaw daw ni Dodie ang lahat ng ginawa namin ni Jasfer sa loob ng aking silid mula sa isang bukas na bintana. Naikwento din daw ito sa kanila ni Jasfer. Alam din nila ang paminsan-minsang pagdadala ni Jasfer ng kaibigan nito sa aming bahay.
Kaya hindi nila daw ako sinumbatan ay meron din silang tinatagong sikreto sa akin. Bago pa man daw ako tuluyang nagdecide na hindi na mangibang bansa ay nalaman na ni Digoy ang tunay na pagkatao ng kuya niya. Nang minsang imbitahan silang dalawa ng common friends nila na mag-swimming ay may natuklasan si Digoy. Puro sila lalaki noon na nag-swimming sa isang beach. Isa sa kasama nila sa paliligo ay naka-swimming trunks. Matangkad ito, gwapo at maganda ang pangangatawan. Kahit bakat ang ari niya sa kanyang trunks ay balewala lamang ito sa kanya. Napansin ni Digoy na panay ang sulyap ni Dodie sa taong ito lalong lalo na sa nakabukol sa trunks nito.
Hindi lamang ang madalas na pagsulyap ni Dodie sa taong iyon ang nangyari sa araw na iyon. Nahuli din ni Digoy ang aktong pagsuso ng kanyang kuya sa ari ng taong ito sa loob ng shower room. Dahil sa pangyayaring iyon ay kinausap ni Digoy ang kanyang kuya na tigilan na ang gawaing iyon. Umamin sa kanya ang kanyang kuya sa tunay nitong pagkatao subalit iyon pa lamang daw ang kaunaunahan niyang ginawa na pagsuso sa ari ng iba. Ang lalaking iyon din daw ang umakit sa kanya upang gawin iyon. Nakiusap si Digoy sa kanyang kuya na tigilan na iyon habang maaga pa at inalok na lang ni Digoy ang sarili sa kanyang kuya kung sakaling mangangailangan ang kanyang kuya.
Sa simula ay nagtiis si Dodie na huwag gawin iyon kay Digoy. Subalit talagang natukso siya na gawin iyon ng minsang magising siya at nakita ang nakababatang kapatid na nagsasariling sikap. Pareho silang libog na libog ng gabing iyon kaya nagawa nila iyon. At iyon na nga ang simula ng paggamit ni Dodie sa nakababatang kapatid nito. Alam din ni Digoy ang mga nangyari sa aming dalawa ni Dodie. At mga nangyari din sa amin ni Digoy ay alam din ni Dodie.
Sa katapusan ng aming pag-uusap ay tinanggap namin ang paghingi ng tawad ng isa’t isa at nangakong puputulin na ang sexual activities sa isa’t isa. Nangako rin ang aking mga anak na sila na ang bahalang maki-usap sa mga taong kakilala nila na nagkaroon ako ng karanasan. Kaya wala na daw akong mag-alala at tanging gagawin ko na lamang ay iwasan ko na sila. Mas naantig ang aking damdamin ng sabihin nila na kahit ano pa ang nagawa ko sa nakaraan ay wala daw akong dapat ikahiya dahil bunga lang iyon ng sitwasyon ko ng mga panahong iyon at kahit ano pa man daw ang aking pagkatao ay ama pa rin nila ako na mamahalin nila habang buhay.
- WAKAS -