By Mistress Yuzon

"Kamusta?" -tanong mo sa kin sabay abot ng baso na may lamang alak. Nakangiti ka na parang sigurado kang hindi kita iisnabin katulad dati.

Tinignan ko muna yung baso ng ilang segundo then tinignan kita ulit. Tinetest ko kung anong magiging reaction mo pero nanatili kang nakangiti. After a minute, kinuha ko yung baso habang nakatitig pa rin sayo. Nahawakan ko tuloy yung kamay mo. Napatingin ka sa kamay mo and ganon din ako. Gently, kinuha ko yung baso mula sa kamay mo which made you smile more. Sinadya kong inuman yung part ng bunganga ng baso na nasagi ng isang daliri mo then lumingon ako sa malayo habang nakaupo pa rin sa terrace ng activity hall ng resort katabi mo.

Ano bang ginagawa natin? Nag-uusap lang tayo sa isip. Nagpapakiramdaman. Nag-iisip kung sinong mananalo sa larong to.

Grade six nung una tayong magkita. Transferee ako sa school niyo. Una kitang nakita nung pinapila tayo sa school grounds. Sobrang tangkad mo kaya nahiya akong makipila pero nginitian mo ako tas pinapunta mo ako sa unahan mo.

Una pa lang kitang makita, alam ko, may espesyal na sayo. Maliban sa sobrang tangkad, mapula-pula rin ang labi, maputi ang balat, maporma, gentleman and all- kung uso pa ang fairytale, prinsipe ka. I don't know why pero nung una pa lang kitang makita, nangarap na ako na maging isang prinsesa and ikaw yung gusto ko maging prinsepe. Lahat ng tao sa paligid natin, hinahangaan ka. Minsan pa nga, narinig ko yung classmates natin na pinagkukuwentuhan ka. Perfect- yan yung description nila sayo.

Kahit lahat ng katangian ng isang prinsepe e nasa yo na, hesitant pa rin ako makipagkaibigan sayo. Alam ko na yung pangungulit and pang-aasar mo, lahat yun towards friendship. Pero ayoko talaga. Ayoko na friend lang ang tingin mo sa kin. And isa pa, iniisnab kita dati kasi gusto ko na mas lalo mo akong pansinin. Gustong-gusto ko na solohin ang atensyon mo. Okay lang na yung iba, pagnasahan ka pero sana, lahat ng atensyon and love, sakin lang.

Unique yung relationship natin. Lagi tayong nag-aaway kasi ang kulit mo pero pag iba na yung kinukulit mo, para na akong iiyak. Mahal kita noon pa, gusto ko maging tayo habang buhay.

Hindi naman ako pangit. Actually, marami ring nagsasabi na kapag naging lalaki daw akong tunay, mga babae na yung manliligaw sa kin. Sa katunayan, may mga nagka-crush sa kin sa dati kong school pero alam ko na hindi ako ang prinsepe para sa kanila kasi naghahanap din ako ng sarili kong prinsepe. Grade six ko na lang talaga narealize na bakla ako kasi ikaw yung nagconfirm.

Habang papalapit yung graduation, palayo ng palayo yung napupuntahan ng imagination ko hanggang sa gusto ko na magpasex change para kahit papano, magustuhan mo then nangangarap ako na sana one morning paggising ko, isa na akong ganap na babae. Minsan, tinatanong ko nga si Lord kung bakit hindi na lang niya ako ginawang babae para kahit papano, may chance ako sayo. Happy ever after? Walang ganon. Walang fairy godmother na biglang susulpot at gagawin akong babae until midnight.

Kaya after 12 years, kahit andami nang nagbago, andami nang nagsi-asawa, nagkaanak and all signs of maturity sa batchmates natin, ikaw pa rin. Ikaw pa rin yung nagpapatibok ng puso ko ng mabilis kapag tumititig ako sayo, ikaw pa rin yung nagpapatahimik sa madaldal kong bibig and ikaw at ikaw lang yung nagbibigay sa kin ng matinding pagnanasa na maging babae na lang.

I have to admit, marami rin akong naging crush pero wala akong ginawan ng move para maakit sila. Ikaw lang ang nasa isip ko. No relationship, no sex since birth. Nagpaka-virgin ako para pagdating ng araw na pwede na, sayo lang magpapawasak. Pero habang nakatayo ka sa tabi ko at tahimik na nakamasid din sa malayo, gusto kong umiyak. Gusto kong isipin na hindi totoo yung gold ring na nasa daliri mo. Ayaw kong tanggapin na may asawa't anak ka na. Nasasabik man ang laman ko sa presensya mo, pakiramdam ko, mali pa rin na patulan tong nararamdaman ko. O siguro, mali na hindi ko pa rin nilelet go yung pangarap ko na maging sayo.

Iniwan kita sa kung saan ka nakatayo. Lumapit ako sa mga kaklase natin na umattend ng reunion. Nakipagkwentuhan ako at nagpakalasing. Napansin mo siguro na nilalayuan kita kaya hindi mo na rin ako sinundan. Sa dulo ng table ka umupo. Tatlong shots, dalawang bote, isang kaha na ata yung naubos ko. Kung kailan tungga ako ng tungga, dun naman ako hindi tinatablan ng antok. Napansin ko na parang nagwoworry ka sa ginagawa ko kaya inawat mo ako pero hindi ako nagstop. Nagalit pa ako sayo and para hindi mo ako pigilan, kumuha ako ng isang bote ng wine na konti pa lang ang bawas at naglakad papuntang seashore.

Nang makalayo layo na ako, iyak ako ng iyak habang nakahalik ang nguso ko sa bibig ng bote. Ilang minuto akong nagdrama sa dalampasigan until narinig ko yung boses mo. Malalim and gentle na tono. Pakiramdam ko, dinadalaw na ako ng antok kasi nagha-hallucinate na yata ako.

Ronald: Pahingi nga jan?

Tinignan kita and parang ikaw so, I poured some on your glass.

Ronald: Iniiwasan mo ba ako?

Ikaw nga talaga. Ayaw kitang sagutin pero makulit ka.

Me: ininom ko yung sa binigay mong baso.

Ronald: pero iniwan mo ako.

Me: kasi mali.

Ronald: ang alin?

Nainis ako sa sinabi niya. Nagagalit ako kasi parang wala siyang pakialam sa nararamdaman ko.

Me: na mahalin ka pa!

Tumigil siya sa pagtatanong ng ilang segundo. Tinungga yung basong nilagyan ko ng wine and mukhang pinag-isipan niya yung sinabi ko.

Ronald: bakit ako?

Me: bakit hindi ikaw?

Ronald: may iba naman jan.

Me: oo nga. Marami naman jang iba, pero ba't nga ba ikaw?

Tinungga ko yung bote na parang umiinom lang ng softdrinks and napansin niya yung ginawa ko kaya pinigilan niya ako.

Me: don't stop me!

Ronald: e sinong pipigil sayo?

Me: anong pipigilan mo? Na malasing ako o mahalin ka?

Ronald: malasing ka.

Me: Pano yung mahalin ka?

Ronald: makakalimutan mo din ako pagnakahanap ka na ng iba.

What da hell! Nasabi ko yun sa kanya ng diretso after all the years na di kami nagkita. I'm also surprised na hindi siya nagagalit na mahal ko siya and nagbebehave ako na parang bata sa harapan niya. Since hindi siya galit, naisip ko na sagarin ang tolerance niya sa kin.

Me: Ronald, tulungan mo ako magmove on sayo?

Ronald: Pano?

Me: iyotin mo ako.

Ronald: (tumawa) lasing ka na nga!

Me: I'm not.

Ronald: pag pumayag ako, baka mas lalo mong hanap-hanapin.

Me: I promise, isang beses lang to.

Ronald: hindi ako pumapatol sa bakla e.

Yun. Tama nga ang hinala ko. Babae lang talaga gusto niya. Nung narinig ko yun, pinilit kong kumawala sa pag-alalay niya and pilit lumakad papalayo sa kanya. Tumakbo ako towards sa tubig and siya, pinilit akong wag na pumunta dun. I want to drown myself for failing this lifetime.

Kahit mas malaki siya and mas malakas, halos hindi niya ako mapigilan. We end up soaked in salt water together. Hindi niya ako pinakawalan kahit siya mismo, basang-basa na rin. Ang mga bisig niya, parang mga hawlang hindi matatakasan. Hindi niya ako binibigyan ng pagkakataong makatakas kaya umiyak na lang ako habang yakap-yakap pa rin niya sa mababaw na parte ng tubig.

Nang mapansin niyang hindi na ako nagpupumiglas, niluwagan na rin niya ang pagyakap sa akin pero hawak pa rin niya ng mahigpit yung wrist ko. Nang makarating na kami sa buhanginan, iniupo niya ako at umupo rin siya sa tabi ko. Habang umiiyak ako, nararamdaman ko ang concern niya sa kin. Ramdam kong nakatingin siya sa akin kaya pinigilan ko na ang sarili ko sa pag-iyak. Akma na akong tatayo nang muli niyang hinila yung braso ko papunta sa kanya. Nadapa ako sa ginawa niya na pwestong nakaharap sa kanya. Eye to eye, magkalevel ang mga labi namin. Nakaupo pa rin siya habang ako, parang asong nakapwesto sa ibabaw ng katawan niya. Hindi ko mapigilan ang sarili ko na i-blame ang tadhana pero nagpe-pray ako na kung hahayaan ako ni Lord na magkamali, sana, tulungan niya ako this time na magkamali. Pati si Ronald, sana, magkamali. Bahala na kung anong mangyari bukas. Now is more important. And in a blink of an eye, hinawakan niya ang likod ng ulo ko sabay halik sa aking labi.

…

Kahit madilim ang paligid na sinag na lang ng buwan ang nagbibigay liwanag, nakita kong nakapikit ka na parang ninanamnam ang pagkakataon. Pinaparamdam mo sa akin na hindi ka napipilitan sa ginagawa mo. Baliw na yata ako kasi kahit lasing ako, alam kong mali yun pero nakipagpalitan ako ng halik sa yo. Hinayaan ko na lamunin tayo ng pagnanasa.

This is something that everyone would be shocked when they know. They all see me as someone righteous and virtuous. Lahat sila, nirerespeto ako even with my gender. Puro tama lang kasi ang iniisip at ginagawa ko pero at this moment, parang hindi ako. Hindi ako? O baka ako to na hindi ko hinahayaan na lumabas kasi sinasaalang-alang ko yung sasabihin ng iba. Baka ako nga to… Ako to… Yung sabik magkamali… Para sayo.

First time kiss- nagulat ako kasi akala ko dati, ang halikan, gilingan lang ng labi. Yun pala, nagsasalitan rin ng laway at dila. Napakasarap ng lasa ng dila mo na pilit mong pinapasipsip sa akin. Hindi ako marunong kaya ikaw ang naglead sa tin. Para kang vacuum cleaner na napakalakas ng paghigop sa dila ko. Sa bawat salitan ng dila, may kuryenteng dumadaloy sa mga katawan natin. Yung kuryente na yun siguro ang dahilan kung bakit tila init na init ka at tinanggal mo ang t-shirt mo. Hindi lang dila ko ang nasasasatisfy mo. May kung ano sa paghinga mo na kapag naririnig ko, may nabubuhay sa loob-loob ko. Yung sounds ng paghabol mo ng hininga and laplapan ng mga labi natin, parang ito na yata yung dahilan kung bakit pakiramdam ko, nilalagnat ako.

Animal instinct- animal instinct lang siguro na nung hinubad mo yung t-shirt mo, binaba ko ang mga halik sayo. Mula labi, parang kuhol ang labi ko sa bagal at dikit sa pag-araro ng baba mo, leeg, collar bone, nipples, ang tila kanal sa gitna ng dibdib mo pababa sa pusod. Bago ko marating ang pusod, ibinaba mo na ang shorts mo para pakawalan ang naghuhimindik mong alaga. Sobrang tigas nito na natutusok na ang throat ko habang ninanamnam ko ang pagkakataong masalat ang mabuhok na bahagi ng iyong tinatagong alindog. Ang malaking ulo ng tropeyong matagal ko nang ninanais, tila isang mamahaling hiyas na kumikintab sa liwanag ng buwan. Sabik na sabik kong hinalikan ang dulo nito dahilan para itukod mo ang dalawang kamay mo sa magkabilang gilid para hindi ka mapahiga nang tuluyan.

Sadyang biniyayaan ka nga. Hindi lang ng kaguwapuhan, katalinuhan at kabaitan. Kahit hindi ka pa umaaksyon, kayang-kaya mong magpaligaya. Taas-baba ang bibig ko sa pagsubo ng iyo pero hindi ko kinakaya ang kabuuan ng alaga mo. Mahaba at mataba. Bumalik sa pagsubo. Ninanamnam ko ang bawat sulok na ng ulo nito. Pinaikot-ikot ko ang dila ko para malawayan ito ng husto. Hindi na appropriate ang hotdog dito, isa na tong buong bolognia kasi hanggang sa ulo lang nito ang kayang maipasok sa uhaw kong bibig. Kahit ganon, sinusubukan ko pa rin na maabot ang mas malalim kahit parang mawawarak na ang bibig ko at kinakapos na rin ako sa hininga dahil kanina pa ako nagtatry magdive deep.

Hindi sapat- sa dami na ng nagpaligaya sa yo, siguradong hindi sapat ang ginagawa ko dahilan para idiin mo pa ang ulo ka pababa sabay angat naman ng bewang mo. Halos mawalan ako ng hininga nang mabigla akong masubsob. Halos kalahati na ang nasubo ko pero pilit akong nagpumiglas sa pagdiin mo. Nang pansamantalang matanggal ito sa aking bibig, napasuka ako ng marami-raming laway at naghabol pa ng hininga. Pinilit mo pang muling ipasubo sa akin ang tarugo mo pero ayoko na. Mangiyak-ngiyak akong tumayo at pinilit makalayo sayo.

Mabilis kang nakatayo para habulin ako. Nanginig ang buong katawan ko nang muli mo akong mayakap. Sadya mong tuhurin ang likuran ng mga tuhod ko para madapa ako sabay baba ng shorts ko. Unti-unti akong nanghihina dahil na rin siguro sa epekto ng alak na ininom ko kaya hindi ko na kaya pang lumaban. Mabilis mong nilabas ulit ang nagagalit mong alaga at itinutok sa linya ng aking pwetan. Kasalukuyan pa rin akong umiiyak habang pinapadausdos mo ang dulo ng ari mo sa guhit ng aking pwetan at pagkatapos ay pilit na ibinuka ang ito upang masalat nang mabuti ang butas.

Me: Ronald pls, wag!

Ronald: ssshhhh…

Me: Ronald wag! Maawa ka! (Umiiyak ko pa ring pakiusap)

Hindi na siya sumagot. Tuluyan na niyang itinutok ang ulo ng kanyang alaga sa butas ng aking pwet. Sobrang sakit sa pakiramdam nang makapasok ang kalahati ng ulo nito. Napakalmot ako sa buhangin habang pinipilit niyang ipasok ito. Sa isip ko, kahit sobrang sakit, basta ang lalaking mahal ko ay napapaligaya, kakayanin ko. Mas ibinuka ko pa ang aking pwet hudyat para mas ipasok pa niya ang kanyang alaga. Nang makapasok na ang ulo nito, mas tumindi pa ang sakit na para bang may lamang napunit sa aking pwetan. Mas tumitindi ang sakit habang pinipilit parin niyang ipasok ang kabuuan nito. Ang pakiramdam ay yung tipong nabangga sa kanto ng mesa ang hinliliit ng paa mo. Habang pinapasok niya ito, nagdadalawang-isip na ako kaya sinubukan kong pigilan siya sa pamamagitan ng pagtulak sa kanyang tyan palayo pero mabilis niyang naalis ang kamay ko. Hindi ako nagpaawat kaya mas nilakasan ko pa ang pagtulak sa kanya hanggang sa maubos na ang natitira kong lakas nang maisagad na niya ang kabuuan.

Bumagal ang ikot ng mundo, nanahimik ang buong paligid, mas lalong nagdilim ang kalangitan- nangilid sa luha ang magkabilang dulo ng aking mga mga mata at napamura ako ng matindi sa pagsagad. Ramdam na ramdam ng buong katawan ko ang hapdi na dulot ng pagpasok ng kanyang malusog na alaga.

Napansin niyang halos mawala ako sa ulirat dahil sa nangyari kaya pansamatala siyang tumigil at hinalikan ang aking batok.

Ronald: anong pangalan ko?

Me: Roooo…nnnnna..llldddd…

Ronald: masarap?

Me: gago Ka! Ang hapdi!

Ronald: sa simula lang yan. Wait mo mamaya, hindi na masyadong masakit.

Inamoy amoy niya ang aking tenga pagkatapos ay dinilaan ito dahilan para makaramdam ako ng matinding kuryente. Habang ginagawa niya yon, hindi ko halos napansin na umiindayog na pala ang kanyang katawan. Labas-pasok ang alaga niya sa aking butas. Rinig na rinig ko ang paghalinghing niya na para bang ako na ang mundo niya. Sobrang enjoy siya sa pagpaparaos sa akin kaya kahit mahapdi, naniwala na lang akong mawawala rin iyon.

Ilang minuto kami sa ganong posisyon nang mukhang nangalay siya. Habang nakapasok pa rin ang alaga niya sa akin, pinaupo niya ako at siya naman ang tumihaya. Sinapo niya ang aking pwet pataas-pababa na nangangahulugan na gawin ko rin yon nang kusa para sa kanya. At gayon nga, itinaas baba ko ang aking pwetan. Yung pakiramdam na naglakad ka ng limang bundok ng walang baong tubig then finally, nakainom ka, parang ganon na ganon yung feeling habang sineserbisyuhan ko siya. Nang mangalay ako, hinugot ko saglit upang humarap sa kanya. Dumapa ako sa kanyang katawan at hinalikan siyang muli. Ginatihan niya rin ako ng matamis at mabangis niyang paghalik. Itinaas pa niya konti ang ulo niya habang nakahiga pa rin siya kaya nilagay ko sa ilalim ng ulo niya ang mga kamay ko na para bang nagdarasal na nakayakap sa kanya.

Napakatalentado niya kasi habang naghahalikan kami, nagawa niyang maipasok ulit ang kanyang tarugo. Tila sarap na lang ng pakiramdam ang nararamdaman ko dulot ng paglabas pasok ng kanyang alaga sa aking lagusan at ang hayok na hayok niyang pakikipaghalikan sa akin. Ang ganitong lalaki- ang lalaking kayang-kaya kang paligayahin sa lahat ng bagay na gagawin niya. Siya ang prinsepe ko. Siya ang pangarap ko.

Matapos ang ilang minuto sa ganon naming posisyon, pinaupo niya ako at tumayo naman siya. Binati niya ng mabilis ang kanyang dambuhalang alaga na halos hindi na niya masapo. Inilabas ko ang dila ko para tumama sa ulo ng kanyang alaga. Nang maramdaman niya ang pagdampi ng aking dila, mas lalo pa niyang nilapit ito at matapos pa ang ilang segundo, bumulwak sa aking pisngi ang masagan niyang tamod. Dinilaan at nilunok ko ang kaya kong maubos. Walang kasiguruhan kung mangyayari pang muli iyon kaya ninanamnam ko ang bawat patak. Umungol pa siya ng malakas habang nakatulala sa kalangitan. Ilang beses sumirit ang masagana niyang tamod sa mukha at dibdib ko. Sa ganon pa ring ayos, dun ko napansin na isa niya akong alipin. Pinagmamasdan ko pa rin siya habang sinasagad ang kaya niyang idilig sa katauhan ko. Para akong aso na nakalabas pa rin ang dila, nagpapaawa sa pagluhod sa kanyang harapan.

Nang wala nang lumalabas, itinaas na niya ang kanyang shorts at napabuntong-hininga sabay bagsak ng kanyang katawan sa buhanginan.

Itinitig niya sa akin ang kanyang mga matang naliliwanagan lang ng sinag ng buwan. Nagtanong siya kung anong mangyayari sa bukas. Bumigat ang aking dibdib dahil hindi ko rin alam ang sagot. Nawalan na rin ako ng clue kung anong dapat gawin.

…

Mahal kita, handa akong magkamali at pagbayaran ang consequences- yan lang ang sigurado ko. Pero ikaw ba? Handa ka rin ba gawin yun para sa akin? Mukhang hindi. Teka, bakit nangyari to? Out of curiosity? Awa? O baka may kailangan ka sa kin?

Whatever reason it may be, handa akong tanggapin and if it's the third one, then I'll be happy to do everything for you.

Tumayo ako at hinanap kung saan ang bote at basong dala natin kanina. Nang makita ko na -yon sa tabi ng sapatos ko, kinuha ko na iyon at tumakbo papunta sa activity hall ng resort. Malayo-layo yon kaya tinry kong bilisan ang pagtakbo.

Nagtataka silang lahat kung saan ako galing. Hinahanap rin nila si Ronald kaya sinabi kong nag-inuman kami sa buhanginan. Pakiramdam ko, walang may ideya sa nangyari kaya dumiretso na rin ako sa cottage namin ng mga kasama ko. Habang naliligo, napansin ko na may tila laway na nakasabit sa aking pilikmata. Tamod iyon ni Ronald. Kinuskos ko nang maigi para wala nang makahalata. Kinabahan tuloy ako kung wala ba talagang nakapansin o hindi ko lang pinansin ang reaksyon nila?

Kinabukasan, hindi na tayo nag-usap. Mabilis akong nag-ayos at nagdrive paalis sa venue. Habang papalapit na ako sa Maynila, nagstop muna ako sa isang gasoline station. Chineck ko yung phone ko and may isang message request. Binasa ko ang laman nito.

Hindi kita nireplyan kahit napangiti mo ako. Mas lumakas na ang loob mo na tanungin ako kasi pakiramdam mo, wala na akong rason para isnabin ka.

"Kamusta?"- Ronald.