By: Kentu10

Narating namin ang aking condo at inihanda ko na din ang binili kong pagkain. Di na kami nag aksaya ng panahon at sinimulan na ang pagsaluhan ang binili kong pizza.

Nagkwentuhan kami ni Ernest. Nakakatuwa siyang kausap. Marami kaming napagkwentuhan. Naikwento niya kung paano siyang napasok sa showbiz. Ikinwento ko naman kung paano akong natali sa pag aaral at naging isang doctor.

Di namin namalayan ang oras. Halos tatlong oras na pala ang lumipas.

Iniligpit ko na lamang ang mga pinagkainan namin at nagtimpla ng kape para sa kanya. Para di siya antukin sa pagmamaneho.

Habang hinahalo ang kape, nagulat ako ng maramdaman ko siyang nakatayo sa likod ko. Mainit ang kanyang hininga. Mabilis. Malalim na paghinga.

Humarap ako sa kanya. Nakatungo siya noon. Inangat ko ang kanyang ulo.

“What’s wrong?” pag aalala kong tanong.

Wala siyang isinagot. Bagkus, isang masuyong halik sa labi ang sunod kong naramdaman.

“Ernest. Sorry. Di kasi ako…” di ko matapos ang sasabihin ko.

“Gusto kita Doc. Naging sarcastic ako sa iyo sa gym para makuha ang atensiyon mo. Nagpapapansin ako sa iyo para makilala ka. Di ko maipaliwanag pero gusto kita” ang mga nasabi niya.

“Ernest di kasi ako… bakla. Sorry. Pero salamat. May makikilala ka din na mas deserving na pagtuunan mo ng attention mo. Sorry if I have sent you mixed signals pero wala akong intensiyong iba” malungkot kong sagot.

Malungkot ang mga mata niya na unti-unti ng napuno ng luha. Wala akong masabi noon. Pinigil niya huwag maiyak. Tinungo ang sofa.

Sa gulat at marahil na din sa habag, sinundan ko siya roon. Tumabi ako sa kanya at hinawakan ang kanyang kamay.

“Sorry Doc, sana di ka mailang sa akin. Nabigla lang ako sa mga nasabi ko kanina. Pasensiya ka na sa abala. Mabuti pa siguro mauna na ko” paalam niya.

Tumayo na siya upang tuntunin ang pintuan. Nakasunod lamang ako sa kanya. Gulong gulo ako sa mga nangyayari, di naman ito ang naisip ko nang imbitahin ko siya sa condo ko.

Ngunit bigla siyang humarap at hinalikan ako sa labi. Isang mariing halik. Gusto ko siyang itulak palayo kasi naasiwa ako pero kumapit na siya sa aking mukha.

Iyong halik na iyon ang nagpainit ng mga sumunod na tagpo. Di na ako nagisip. Magaling siyang humalik. Malambot ang kanyang mapulang labi. Sumuko na ako sa gusto niya. Naisip ko, wala naman sigurong mawawala kung susubukan ko man lang.

Pikit mata, gumanti na rin ako sa halik niya. Isang mahinang ungol ang narinig ko. Inisip ko na lang noon.. bahala na.

Inakap ko ang kanyang baywang para mailapit siyang lalo. Ramdam na ramdam ko ang kanyang katawan na nakadikit sa akin. Mainit siya. Parang nilalagnat ang init ng katawan niya. Hindi niya pinakawalan ang mga labi ko sa mariing halikan na iyon. Umakap na siya sa akin ng mahigpit. Nagpaubaya na rin ako sa gusto niya. Inilabas ko ang aking dila at binuksan naman niya ang kanyang bibig para sipsipin iyon. Masarap ito sa pakiramdam.

Gumapang ang kanyang mga kamay upang hubarin ang aking polo. Tumambad sa kanya ang mabalahibo kong dibdib.

Ibinaba niya ang paghalik sa aking utong. Ang sarap ng naramdaman ko noon. Nilaro ng kanyang daliri ang isa ko pag utong habang ang dila naman niya ang naglalaro sa isa. Napaungol ako sa sarap ng ginagawa niya.

Hinubad na din niya ang kanyang suot na tshirt. Maganda ang kanyang dibdib. Malaman. Bakas ang pagiging athleta nito sa hubog ng kanyang katawan.

Dahil wala akong karanasan sa lalaki siya ang nag turo sa akin. Hinawakan niya ang aking kamay para ilapat sa kanyang dibdib. Iginapang ko ang aking palad sa kanyang dibdib, sa kanyang tiyan. Sa kanyang braso at likod. Napapapikit siya sa seensasyon ng aking ginagawa.

“Doc, ako ang bahala sa iyo ngayon. Ipaparanas ko sa iyo ang mga di mo pa naranasan dati.” Mahinang bulong niya sa aking tainga.

Dinilaan niya ang aking taiynga at napakasarap noon sa pakiramdam. Kailangan niyang tumingkayad ng kaunti dahil mas matangkad ako sa kanya.

Pinaupo niya ako sa sofa. Kinalas ang aking sinturon. Mula sa aking bulsa kinapa niya ang aking panyo.

“Doc, sana magtiwala ka sa kin.”

Nagulat ako dahil piniringan niya ang aking mga mata. Inilagay niya ang aking mga kamay sa aking likuran. Dahil walang nakikita, nakikiramdam lang ako.

Naramdaman ko na tinanggal niya ang butones ng aking pantalon. Iniunat ang aking binti at tinanggal iyon ng tuluyan. Malamig sa pakiramdam dahil naiwan na lang ang suot kong puting brief.

Kinagat kagat niya ng bahagya ang aking ari. Pinainit noon ang aking pakiramdam. Tumigas iyon at lalo akong na arouse.

Dahan dahan niyang hinubad ang natitira kong suot. Umigtad naman at kumawala ang naninigas ko na noong ari.

“Doc, youre so big. I wanna suck you now!” at naramdaman ko na ang dila niya na tila gumuguhit sa kahabaan ng aking pagkalalaki.

Sobrang nasarapan ako sa nararamdaman ko. Tila di iyon maitago ng aking katawan dahil dumaloy na ang aking precum. Naramdaman ko na lang na sinipsip niya iyon. At maingat na isinubo ang ulo ng aking ari.

Ang init ng pakiramdam ng kanyang bibig. Pinilit niya na maisubo ako ng buo ngunit nahirapan ata siya dahil tila nabibilaukan. Ng makuha niya ang kanyang rythm, halos mabaliw ako sa bagong sensasyon ng kanyang ginagawang pagtaas baba sa aking tarugo.

Pinagpapawisan ako ng malamig. Ang dulas ng kanyang bibig. Ang sarap.

Maya maya pay naramdaman kong parang lalabasan na ako. Tumuwid ang aking mga tuhod at binti at napasigaw habang ipinutok ko sa bibig niya ang aking katas. Napakarami ng aking inilabas noon.

Tinanggal ko ang aking piring. Hingal na hingal ako. Noon ko lamang naramdaman at naranasan iyon sa kapwa ko lalaki. Nakita ko na hubad na din pala siya at tigas na tigas na din ang sa kanya.

Nagulat ako ng mapansing di niya nilunok ang katas ko sa kanyang bibig. Bumukol ang magkabila niya pisngi sa dami nito. Inilabas niya iyon sa kanyang kamay.

Na weirduhan ako sa kanyang sumunod na ginawa. Ang katas ko na galing sa kanyang bibig ang ginamit niya upang mag salsal sa harap ko!

Matapos noo’y siya naman ang nilabasan.

Halos mapaakap siya sa aking binti sa tinsi ng libog na napawi sa pagpaparaos na ginawa.

Tumayo ako at tumakbo papunta sa banyo. Nagshower ako ng mabilis At nagbihis. Nang matapos tinungo ko si Ernest sa sala. Nakapagayos na din pala siya.

Di kami naguusap. Naihatid ko siya sa Eastwood, sa parking lot ng isang building roon.

“Salamat. Sana magkita pa tayo. Sorry na din kasi alam ko di ka sanay. Pero sobrang gusto kita Doc Marco.”

Yun ang mga huling narinig ko sa kanya bago kami naghiwalay.

---

Madami akong naiisip noon habang pabalik ako ng aking condo. Nagustuhan ko ang mga nangyari. Pero nag aalala ako kasi di ko naman planong palaguin ang relasyon namin ni Ernest. Naisip ko mabuti na lamang at hindi kami nagpalitan ng number. Makakaiwas kami pareho sa tukso sakaling naisin namin maulit ang mga nangyari.

“Doc, isang patient na lang po, ok na tayo” sabi ng aking assistant.

“Sige, ano name niya. Saka may record ba tayo?” tanong ko.

“Wala po doc. Wala ding referral. Pero naka schedule po for consult. Ernest Lee po”

Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Akala ko hindi na kami magkikita, pero bakit siya andito?

Pinatuloy na siya sa loob ng aking clinic. Bilang isang professional, sinimulan kong tanungin siya para sa kanyang medical history.

Lutang ang isip ko noon. Di ako maka focus. Lalong bumilis ang pintig ng puso ko ng hawakan niya ang aking kamay.

“Doc, wala akong sakit. Gusto kitang makita. Makasama. Kahit saglit. Tumakas ako ngayon sa manager ko. Gusto kitang makasama kahit saglit lang. Kahit ngayon lang.” May halong pag mamakaawa sa boses niya.

Pumayag naman ako. Napagkasunduan namin na mag convoy na lamang, para matapos ang pagkikita namin, maari na kaming maghiwalay.

Sa Tagaytay kami nakarating. Isang di kilalang hotel kami nag check in. Ako na lamang ang humarap sa front desk para di siya makilala at matunton na nandoon kami.

Kinakabahan ako ng paakyat na kami patungo sa kwarto. Nauna ako pumasok at naupo sa gilid ng kama.

Niyakap niya ako mula sa likod. Bumulong.

“Pakawalan mo lang ang inhibitions mo Doc. Wag mong isiping may ginagawa kang mali. Sundan mo lamang ang sinasabi ng iyong katawan. Sa iyo ako ngayon, sa iyong sa iyo”

Humarap ako sa kanya at hinalikan siya sa labi. Isinantabi ko muna ang pag aalinlangan ko. Marahang nilaro ang buhok niya. Hinaplos siya sa batok. Tumayo ako at hinubad ang suot kong polo shirt. Lumapit siya sa akin at hinaplos ang aking mabalahibong dibdib. Mainit ang kanyang mga palad. Lalo akong naginit.

Hinalikan ko siya sa leeg. Napasinghap siya sa ginawa ko. Iniisip ko na lang kung ano ang mga gusto kong ginagawa sa akin. Yun ang gagawin ko sa kanya.

Inalis ko na din ang kayang suot na t-shirt. Pinanggigilan ko ang kanyang dibdib. Hinimas ko iyon. Inilapit ko siya sa akin. Para akong kinoryente ng magdikit ang aming balat. Hinanap ko ang kanyang labi. Mariin kong hinalikan. Halos magpalitan kami ng laway sa tindi ng aming halikan.

Inihiga ko na siya sa kama. Inalis ko ang aking sinturon ngunit iniwan ang aking pantalon. Naalis ko na din ang sapatos ko. Siya namay hinubaran ko na ng kanyang pantalon. Naka boxers siya noon ngunit halatan halata ko ang naninigas niyan pagkalalaki.

Pumatong ako sa kanya. Hinalikan siya. Kumapit siya sa batok ko. Halos masabunutan niya ako sa tindi ng aming ginagawa. Inangat niya ang sarili. Kumapit siya sa akin at nooy halos nakaluhod na kami ng magkaharap habang naghahalikan.

Iginapang ko ang aking kamay sa kanyang likod at naabot ang matambok niyang pwet. Ang sarap himasin noon. Ang kamay naman niyay unti unting ibinababa ang aking zipper.

Pinahiga naman niya ako at tuluyang hinubaran. Sinimulan na din niyang isubo ang aking alaga. Napakasarap ng ginawa niya. Dinilaan niya ang aking bayag at singit. Sobrang sarap ng pakiramdam noon. Di ko maipaliwanag.

Tuluyan na niyang inalis ang kanyang boxers. Siya naman ang pumaibabaw sa akin. Kiniskis niya ang kanyang alaga sa akin. Naiilang ako kaya pinatigil ko siya. Naupo ako muli sa gilid ng kama.

Nakayuko ako noon. Parang nahiya. Ngunit tumayo siya sa harap ko at inangat ang aking mukha.

“Ok lang Doc, iba na lamang ang ating subukan” at dito tila napawi ang aking pagka asiwa.

Lumuhod siya at binuka ang aking binti. Muli, sinuso niya ang matigas kong tarugo. Halos mabaliw ako sa sensation ng kanyang ginagawa.

Di ko mapigilan kaya pilit kong inabot ang condom at isang pakete ng ky jelly na kinuha ko galing sa aking drawer sa clinic.

Pinaupo ko siya ng nakaharap sa akin, binasa ng pampadulas ang butas niya. Pinahiran ko din ang ulo ng aking ari na noo’y may suot ng condom.

Dahan dahan ko siyang ibinaba sa aking naghuhumindig na alaga. Napasigaw siya marahil sa sakit. Dahan dahan lamang para maipasok ko ang kabuuan ko sa butas niya.

Ng mapasok ko na siya, kinadyot ko siya sa ganoong posisyon. Sinuportahan ko ang kanyang baywang para makaulos ako at maigiling niya ang kanyang balakang.

Dahil sa sobrang libog, binitbit ko ang kanyang mga hita. Binuhat ko siya at kinadyot ng patayo.

Nakatitig siya sa akin habang kinakadyot ko siya. Sa ganoong posisyon, naramdaman ko na lalabasan na ako.

“Aaah…!”

At kumawala na ang katas ko. Hinihingal ako at naginig. Naramdaman ko na may likidong tutulo sa aking puson na umagos sa mabalahibo kong binti. Halos bumaon ang daliri niya sa braso at balikat ko.

Nilabasan siya kahit di man lang hinahawakan ang sa kanya. Yumakap siya sa dibdib ko sa pagod. Dahan dahan ko siyang ibinaba at hinugot ang aking ari sa butas niya. Napasigaw siyang muli. Nanginginig ang kanyang tuhod. Inalalayan ko siya sa banyo at sabay kaming naligo para maglinis.

Sa loob ng shower, napansin ko na malungkot siya. Naawa ako sa kanya.

Inakap ko siya.

“Madaming nangyari sa atin, at yung iba, ngayon ko lang naranasan. Pero kailangan natin tanggapin, na madami ang nakataya. Lalo na sa iyo. Marami ang mawawala. Bata ka pa, marami ka pang makikilala. Mas higit pa kaysa sa akin. Kaya huwag mo isipin natapos ang lahat ngayon. Di man tayo makakausad mula rito, salamat na din at nabuksan ang isip ko sa mga bagay na di ko pa naranasan. Asahan mo, ikaw ang una at huli.”

Isang masuyong halik sa pisngi ang inilapat ko sa kanyang mukha. Naiyak na siya noon.

“Doc, gusto kong humingi ng paumanhin sa iyo. Ang mga nangyari ay dahil na din sa pagiging makasarili ko. Di na ako nag iisip. Masaya man ako ngayon, ngunit malungkot ako na mawawala ka din. All this while, i took the risk. I want to know, and I just want to be with you – the shortest of moments with you are the.most magical. Hindi kita malilimutan.”

Inakap ko siya ng mahigpit.

Binuksan ko ang shower at maingat ko siyang sinabon. Di man magiging kami, gusto ko din iparamdam sa kanya na pinahalagahan ko ang mga nangyari sa amin, di na importante kung tama o mali, pero alam ko, di kami nag gamitan lamang.

Nang matapos maligo, ako mismo ang nagtuyo sa kanya. Nagbihis kami at nag check out na. Tinungo namin ang kanya kanyang kotse at pinanood ko siyang nagmaneho palayo.

“Ito na ang huli. Salamat. Paalam Ernest” ang bulong ko sa sarili.

Sumisikat ba ang araw ng makababa ako ng Tagaytay. Mula sa SLEX, sumisilay na ang liwanag. Nagmadali ako magmaneho.

Pagdating sa condo, tinawagan ko ang aking assistant, at pinili munang magpahinga ng ilang araw.

---

Wala na kaming naging communication ni Ernest. Minsan nakikita ko siya sa mga palabas sa TV, napapangiti na lamang ako. Hindi na naulit ang nangyari sa amin, kahit sa ibang lalaki pa

Nakakilala na din ako ng isang tunay na mamahalin. Di ko man masabi sa kanya ang bahaging iyon ng buhay ko, totoo naman ang nararamdaman ng puso ko para sa kanya. Inalok ko na din siyang magpakasal, at mangyayari iyon sa December ngayong taon.

Naging abala na din ako sa paghahanda namin sa aming kasal. Mahal na mahal ko ang aking nobya at nararamdaman ko na tama ang piliin siya na makasama ko habang buhay.

Sa isang tagpo, nagkita kami ni Ernest sa isang patahian ng isang sikat na designer ng di sinasadya. Kasama niya ang kanyang manager at ka love team ng makita niya kami ng aking fiance na pumasok sa loob ng office para sa fitting ng aking suit.

Ngumiti siya. Ako namay lumapit at kumamay sa kanya. Ipinakilala ko sa kanya si Jing.

Wala na kaming ilangan noon. Ilang buwan na din kasi ang lumipas mula ng maghiwalay ang aming landas sa Tagaytay. Masaya ang kanyang ngiti. Alam ko na tama ang ginawa namin noon, at iingatan din pareho ang sikreto ng mga naganap.

Wala akong galit sa kanya.

Nauna silang umalis. Isang papel ang inabot ng isang assistant sa akin. Pinili kong basahin iyon kapag mag isa na ako.

Sa aking condo, sa loob ng aking kwarto, binuksan ang papel.

Maiksi ang sulat ngunit nagdala iyon ng ngiti sa aking labi.

Doc,

It has been nice to see you again.

You found a pretty wife-to-be. And I wish you a happy married life.

Someday, in some alter universe when things may fall into place, when we are not who we are. Maybe. Just maybe, we will meet again. And I may be able to return that warm kiss you lent me, but for now.…

I am happy to see you happy. All the best.

E

Itinabi ko ang sulat ni Ernest. Sigurado ako na kung may mamahalin din siya, magiging masaya silang dalawa.

Tinungo ang sala, kinuha ang telepono at ikinabit sa speakers. Isang kanta na matagal ko nang dinownload ang aking pinatugtog. Para iyon kay Ernest. Ito ang pinatugtog ko ng pabalik na ko galing Tagaytay noon.

Almost Is Never Enough

By: Ariana Grande with Nathan Sykes

I’d like to say we gave it a try
I’d like to blame it all on life
Maybe we just weren’t right, but that’s a lie, that’s a lie

And we can deny it as much as we want
But in time our feelings will show

‘Cause sooner or later
We’ll wonder why we gave up
The truth is everyone knows

Almost, almost is never enough
So close to being in love
If I would have known that you wanted me
The way I wanted you
Then maybe we wouldn’t be two worlds apart
But right here in each other’s arms

And we almost, we almost knew what love was
But almost is never enough

If I could change the world overnight
There’d be no such thing as goodbye
You’d be standing right where you were
And we’d get the chance we deserve

Try to deny it as much as you want
But in time our feelings will show

‘Cause sooner or later
We’ll wonder why we gave up
The truth is everyone knows

Almost, almost is never enough
We were so close to being in love
If I would have known that you wanted me, the way I wanted you
Then maybe we wouldn’t be two worlds apart
But right here in each other’s arms

And we almost, we almost knew what love was
But almost is never enough

Oh, oh baby, you know, you know, baby
Almost, baby, is never enough, baby
You know

And we can deny it as much as we want
But in time our feelings will show

‘Cause sooner or later
We’ll wonder why we gave up
The truth is everyone knows

Almost, almost is never enough (is never enough, babe)
We were so close to being in love (so close)
If I would have known that you wanted me the way I wanted you (babe)
Then maybe we wouldn’t be two worlds apart
But right here in each other’s arms

And we almost, we almost knew what love was (baby)
But almost is never enough

Oh, oh baby, you know, you know, baby
Almost is never enough baby
You know

Aaminin ko nanghinayang ako. Pero di ako nagsisi. Tama na iyon. Tama na ang minsan. Tama na ang maranasan at patunayan na mali ang isipin na sa conserbatibong pananaw ng ginagalawan kong mundo, pwedeng limitahan kung sino at ano ang pwwdeng mahalin ng puso.

---

Ako ay excited na din sa aking kasal. Mabait at maasikaso si Jing, wala na akong mahihiling pa sa kanya. Siya ang napili kong maging ina ng aking mga anak. At sisikapin kong maging mabuti at tapat na asawa sa kanya.

Walang nakaalam ng lahat ng ito hanggang ngayon. Kinailangan kong ilihim ang mga nangyari para sa kanya. Marahil naisip kong madaming matututo sa karanasan ko kaya ko nagawa na ikwento ang bahaging iyon ng buhay ko.

Kung mabasa man ni Ernest ang kwentong ito, maiintindihan niya ang mga bagay na di ko nagawang ipaliwanag noon.

May tiwala akong wala siyang ikakasama ng loob sa ginawa ko.

Mahalaga siya sa akin. Natuto ako. Madali ang magpadala sa bugso ng damdamin.

Mabuti ding isipin ang kapakanan ng isat isa.

I just think with my mind, execute with my heart. At alam ko na ang pagmamahal ay parang mahabang paglalakbay. Madami ang makakasalubong sa daan. Ngunit kailangan alam mo ang dapat patunguhan kahit saan ka man dumaan, may kalye o wala, doon pa rin ang hangganan.