By: Idge

Nagising akong masakit ang ulo. Nakasando at brief pa rin ako gaya ng suot ko kagabi bago ako nawalan ng malay. Umaga na. Nakita ko sa wallclock na alas siete na at naamoy ko rin na may nagpiprito ng itlog. Tumayo ako, lumabas ng silid, at nagtungo sa kusina.

Nand'on si Tito Carlos at nagluluto. Nginitian niya ako nang makita niya akong paparating.

"O Nathan, gising ka na pala. Tara, samahan mo na akong mag-almusal." Bati niya.

"Good morning po, Tito." Bati ko sa kanya pabalik. Tumingin ako sa paligid. "Si Sam po?" Tanong ko nang mapansing wala pa girlfriend ko.

"Naku, ayun tumawag kanina at sinabing binigyan siya ng international flight. Baka Lunes pa raw balik niya."

Natigilan ako. Sabado palang ngayon. Naisip ko bigla na walang kasama si Tito Carlos hanggang Lunes. Baka may text sa'kin si Sam na inihahabilin ang ama. Check ko mamaya phone ko.

Pagkaupo ko ay sumakit uli ulo ko. Napansin yata ni Tito Carlos ang pag ngiwi ko kaya nagsalita 'to bigla habang hinahanda ang la mesa.

"Naparami ka yata ng inom kagabi, hijo. Napansin kong tumumba ka na lang bigla kaya inalalayan na kita sa kwarto para makapagpahinga na."

Pagkatapos niya 'tong sabihin ay agad na bumalik sa alala ko ang napaginipan ko. Namula ako at medyo tinigasan. Tangina, ano ba kasi 'yong panaginip na 'yon? 'Di naman ako bakla pero bakit gan'on? Pilit kong iwinaksi sa isipan ko ang napaginipan. Malamang naging gan'on na lang ang naging panaginip ko dahil na rin sa dami ng nainom. 'Di na rin kasi ako sanay uminom. Buhat kasi ng pumasok ako sa kumpanyang pinagtatrabahuhan ko, naging masyado akong busy at nawalan ng oras makipag-inuman kahit na kaliwa't kanan ang yaya sa'kin sa opisina. Kadalasan si Sam at ang pagwoworkout sa gym na lang ang napagtutuunan ko ng pansin.

Napansin siguro ni Tito Carlos na medyo tahimik ako at balisa. "O Nathan, ayos ka lang ba?" Malumanay niyang tanong.

Bigla akong bumalik sa realidad at pilit na ngumiti. "Ah, oo naman, Tito. Sorry po, medyo masakit lang po ang ulo ko." Pagdadahilan ko.

"O siya, kumain ka na. Pinagtimpla na rin kita ng kape. Pagkatapos ay maligo ka para mahimasmasan ka kahit papaano." Sabi naman ni Tito nang may ngiting nakikisimpatiya.

Tumango lang ako at sinuklian siya ng ngiti. Naging maayos naman ang almusal. Masaya at magaan kaming nagkwentuhan ni Tito Carlos. Marami kaming napag-usapan gaya ng politika, sports, at 'yong pelikulang napanood namin kagabi. Mabuti na rin para mawala sa isipan ko ang napaginipan. Pero 'di 'to mawala-wala at minsan ay nahuhuli ko ang sarili kong nakatitig kay Tito nang matagal. 'Di ko maintindihan kung bakit, siguro talagang iba 'tong naging hangover ko.

Pagkatapos naming kumain ay nagprisinta akong hugasan ang aming pinagkainan. Pumayag naman si Tito at siya naman ang naglinis ng la mesa.

"Ang tambok nito hijo ah," Biglang biro ni Tito Carlos sabay mahinang palo sa puwet ko. Napaigtad ako sa pagkakabigla pero tinawanan ko lang. Palabiro talaga at kwela si Tito minsan.

Tumabi siya sa'kin at inakbayan ako habang naghuhugas. "Nakukuha rin ba sa gym 'yang ganyan?"

"Ang alam ko po oo, Tito, pero natural po kasing malaki puwet ko."

Bumaba ang kamay niya sa likod ko hanggang pumatong 'to sa taas ng puwet ko. 'Di ko alam kung anong mararamdaman. Wala namang malisya pero 'di ko maiwasang mailang. Kaya naman pasimple kong pinihit ang katawan ko palayo para maalis ang kamay ni Tito Carlos na ginawa naman niya.

Dumiretso na akong maligo pagkatapos maghugas, Binigyan ako ni Tito ng tuwalya at mabuti na lang lagi akong may pamalit na brief na dala sa bag. Malamig ang naging buhos ng tubig mula sa shower na nakatulong para mahimasmasan ako at mawala ang sakit ng ulo. Pero habang nagsasabon ako at nadaanan ng mga kamay ko ang aking mga utong, naalala ko bigla ang panaginip ko kagabi.

Nag-init ako bigla. Naramdaman kong unti-unting nabubuhay ang aking alaga. Naalala ko kung paano 'to isinubo ng lalaki sa panaginip. Marahan, malambing, at may pananabik na sa panaginip lang na 'yon ko naramdaman. Napapikit ako habang dahan-dahang nilalaro ang aking mga utong. Pucha, anong nangyayari sa'kin? Bakit ko inaalala at pinagpapatansiyahan ang ginawa sa'kin ng lalaki sa panaginip? Mali 'to, maling mali. 'Di naman ako bakla.

Pero 'di ko talaga maiwasan. At 'di ko rin maintindihan kung bakit. Para bang sa tuwing naaalala ko ang panaginip kong 'yon ay nagsisimula akong matupok. Para bang madali lang na nawawala sa isip kong mali ang ganitong pagpapantasiya. Pilit kong iwinawaksi sa'king isipan ang nararamdaman ko ngayon. Mali 'to, Nathan, kalimutan mo na 'yong panaginip na 'yon tangina ka. Ngunit sa bawat dampi ng mga daliri ko pabalik sa'king dibdib, sa mga utong ko, at pababa sa'king karug, bumabalik talaga ang panaginip na 'yon sa isipan ko.

Sa puntong 'to ay tigas na tigas na ang aking tubo. Kitang kita ko ang halos pitong pulgada kong kaselanan na basa ng tubig at sabon. Pinilit kong 'wag ibaba ang mga kamay ko sa'king ari pero kelangan ko 'tong sabunin kaya nang hawakan ko 'to ay may kung anong kuryenteng bumigla sa'kin. Napaungol ako sa 'di maipaliwanag na libog at sarap. May parte pa rin ng isipan kong nagsasabing mali 'to, 'di lang dahil pinagpapatansiyahan ko ang panaginip ko, ngunit dahil 'di ako pwedeng magparaos sa CR ng tatay ng girlfriend ko.

Pero humina na nang humina ang parteng 'yon ng isipan ko nang simulan kong jakulin ang aking tarugo. Ibang klaseng dulas ang dulot ng sabon na lalong nagpapalibog sa'kin kaya naman naramdaman kong tumutulo na ang paunang katas ko. Nang saluhin ko 'yon gamit ang aking hinlalaki, lalo akong naulol.

"Nathan hijo, matagal ka pa ba diyan?" Biglang tawag ni Tito Carlos na nagpabalik sa katinuan ko. "Kukunin ko lang sana toothbrush ko at magsisipilyo ako sa kusina. Ni-lock mo ba ang pinto? Kukunin ko na lang saglit."

Dali-dali kong iwinaksi ang sarili. Potek, 'di ko yata nai-lock ang pinto! Napatotohanan naman 'to nang biglang bumukas ito at pumasok si Tito Carlos. Agad kong tinakpan ang aking tigas na tigas pa ring burat. Napangisi lang si Tito.

"Ayos lang 'yan, hijo. Pareho naman tayong lalaki. Meron din ako niyan. 'Di nga lang kalakihan." Tawa niya sabay abot ng toothbrush sa may sink. Ngumiti na lang ako nang konti sa hiya.

Akala ko'y aalis na rin agad si Tito pero natigilan siya saglit. "Wala pang sabon 'yang likod mo. 'Di mo ba abot, hijo? Akin na't tutulungan kitang sabunin."

'Di pa ako nakakasagot ay lumapit na siya agad sa'kin. Napaatras naman ako sa sobrang hiya habang takip-takip pa rin ang matigas kong batuta. "Ah eh, naku Tito, 'wag na po! Kaya ko naman po."

Parang walang narinig si Tito Carlos at inabot ang sabon. "Okay lang, Nathan. 'Di ka na rin naman iba sa'kin, para na rin kitang anak. Hayaan mong tulungan kita."

Pagkatapos marinig 'yon ay medyo kumalma na ako. Malumanay ang boses ni Tito na para bang sanay na sanay na magpakalma ng tao. Maswerte siguro ang mga pasyente niya at eksperto si Tito sa ganitong bagay. Biniyayaan siya ng talentong 'di ko maipaliwanag. Ang alam ko lang ay 'pag ganitong malumanay ang boses niya ay napapakalma niya ako. Mahal siguro ang therapy sessions ni Tito Carlos.

Nakatulong din na tinuturing na niya akong parang anak upang mapalagay ang loob ko. Ikinatuwa ko 'to. At least, napapalapit na talaga ang loob ko sa tatay ng girlfriend ko. Malaking bagay na boto siya sa'kin lalo pa't mahal na mahal ko si Sam.

Pero nang dumampi na ang mga kamay niya sa likod ko para sabunin 'to, naalala ko ulit ang panaginip ko kagabi. Patay, tinatamaan na naman ako ng libog. Agad kong iwinaksi ang aking isipan pero sadyang mapilit ang mga imahe ng panaginip. Sabay pa sa mga marahang haplos ni Tito Carlos ay talaga namang napapatindig muli ang aking alaga. Hawak-hawak ko pa rin 'to at pilit na itinatago para di mahalata ni Tito.

"Ayos ba, hijo?" Bigla naman niyang tanong gamit pa rin ang malumanay niyang boses.

"Opo, Tito." Mahina kong sagot.

"Mabuti naman," Dahan-dahang naglakbay ang kanyang mga kamay pababa ng likod ko, sa may taas ng puwet. Mula doon ay marahan niyang inabot ang aking mga braso para alisin ang mga kamay ko sa harap. "Wag ka nang mahiya, hijo. Ako lang naman 'to."

Parang musika sa pandinig ang boses ni Tito Carlos kaya 'di kataka-takang dahan-dahan kong iniangat ang aking mga kamay at ipinatong sa tiles ng pader. Nakabalandra na ngayon ang tayong tayo at tigas na tigas kong tarugo. Ang bawat haplos ni Tito ay unti-unting tumutupok sa natitira kong katinuan. Dagdag pa ang mga alaala ng panaginip ko kagabi na sadyang nagpapalibog sa'kin. Alam kong 'di tama at tinutulungan lang ako ni Tito Carlos maligo nang walang malisya pero gusto ko ulit maramdaman ang sensasyon na dulot ng panaginip kong 'yon.

Patuloy pa rin sa pagsabon si Tito sa'king likod nang sa malumanay niyang boses ay bigla siyang nagtanong ulit. "Gusto mo bang ituloy ang ginagawa mo kanina, hijo? Gusto mo bang magpalabas?"

Unti-unting humina hanggang sa tuluyang nawala ang boses na nagsasabing mali 'to at 'di ko dapat 'to gustuhin dahil sadyang makapangyarihan ang malumanay na boses ni Tito Carlos. Sa puntong 'to ay mabilis na niya akong napa-oo.

Tumango ako at nang aktong sasalsalin na ang aking alaga, pinigilan ako ni Tito at ibinalik ang kamay ko sa pader. "Ako na, Nathan. Pabayaan mo akong tulungan ka. Hayaan mo si Tito Carlos na alagaan ka at pasayahin."

"Sige po…" Pabulong kong sagot. Mahina akong napaungol nang naramdaman ko ang malambot na kamay ni Tito sa'king naglalaway na tubo. Ngayon palang na may ibang lalaking nakahawak nito. Nagsimulang magtaas baba ang kamay ni Tito Carlos. Nakakapanghina ng tuhod ang mabagal at madulas niyang pagsalsal.

"Okay ba, hijo?" Tanong niya. Tumango ako. Naramdaman kong naglakbay ang isa niyang kamay sa dibdib ko papunta sa kanan kong utong. Marahan niya 'tong pinisil at nilaro laro. Dahil sa tubig at sabon, mas lalong naging sensitibo ang parteng 'yon ng aking katawan.

Napaungol uli ako. Lumapit nang husto si Tito habang mas lalong bumibilis ang kanyang pagjakol sa'kin. Naramdaman kong lumapat ang kanyang mga labi sa balikat ko. Nakakapaso.

"Papaalaga ka ba kay Tito?" Bulong niya ulit. Tango naman ako. "Papaangkin ka ba?" Tango ako ulit sabay ungol. Mas bumilis ang pagsalsal. Dinutdot pa ni Tito Carlos ang paunang katas ko at ikinalat sa ulo ng aking batuta.

“Mmm, ang laki talaga ng titi mo, hijo. Unang kita ko palang sa bukol mo ay talagang natakam na ko. Napakasarap hawakan. Akin lang ‘to, ‘di ba?” Tanong muli ni Tito na parang pinipiga ang aking kaselanan.

Napalakas nang konti ang ungol ko. “O… po, T- Tito…” Patuloy sa paglalaro ng aking mga utong ang kanyang kabilang kamay hanggang sa bumaba ‘to para malambing na himas-himasin ang tiyan ko at karug.

Hinalikan ni Tito Carlos ang batok ko at marahan at mahinahon na naman siyang bumulong. Tuluyan ng nabihag ng boses ni Tito ang buong pagkatao ko.

“Pagkatapos mong magpalabas, Nathan, magiging malabo ang alaala mo ng nangyari. Ang maaalala mo lang ay may tumulong sa’yong magpalabas dito sa CR at nagustuhan mo ito.” Sabi ni Tito na naging mga bago ko ng katotohanan. Tumango lang ako.

Unti-unti ay nararamdaman kong malapit na akong labasan. Tuloy lang si Tito sa pagsalsal at pagbulong. “Hindi mo maiintindihan kung bakit pero lalo mong hahanap-hanapin ang mga haplos ng isang lalaki. Hindi mo rin maiintindihan kung bakit sa tuwing maaalala mo ang nangyaring ‘to at ang panaginip mo kagabi ay mag-iiba ang pagtingin mo sa’kin,”

Huminga ako nang malalim at tumango ulit. “Sa bawat hawak ko sa’yo, sa bawat marahang pag-uudyok, ay unti-unti kang mahihirapang humindi sa’kin. Magugustuhan mo ako, hijo,"

Masarap na ungol ang isinukli ko bilang pagsang-ayon. "Sapagkat pumayag ka kanina. Pumayag kang mapasa'kin.”

Sa puntong 'to ay 'di ko na kinaya. Bumulusok at sumirit palabas ang inipon kong katas. Ang dami kong naiputok na tamod. Marami rito ay tumagas sa kamay ni Tito Carlos na siya namang ikinalat niya sa bulbol, karug, at tiyan ko.

Malambing na pinisil ulit ni Tito ang utong ko at hinalikan ang aking balikat bago siya tahimik na lumabas ng banyo. Tulala naman akong nakatayo at pinabayaang mabanlawan ng rumaragasang tubig mula sa shower. Anong nangyari? Tapos na ba 'kong maligo? Bakit hinang hina ako? Bumalik ang kamay ko sa malambot ko ng ari.

Ah, shit-! Nakapagpalabas nga ako! Bigla kong alala. Pero paano? Parang may tumulong sa'kin pero sino? Ah, tangina, Nathan! Anong nangyayari sa'yo?

Nagbihis na ako pagkalabas ng CR. Suot ko pa rin ang maliit na sando at bagong brief. Kung n'ong una eh medyo nakakailang at medyo naaasiwaan ako sa hitsura ko, 'di na ngayon. Presko nga eh. 'Di naman weird.

Chineck ko ang cellphone ko kung may text si Sam. Meron nga at hinahabilin ang ama sa'kin hanggang Lunes. Nakangiti ako habang nagrereply sa kanya. Miss ko na siya agad at sinabi ko 'yon sa reply ko sabay sabing mag-iingat siya at mahal ko siya.

"Laki ng ngiti natin ah." Bati ni Tito Carlos sa may pintuan ng silid.

Natawa ako. "Opo, ka-text ko po kasi si Sam."

"Kaya naman pala." Lumapit si Tito sa'kin at hinawakan ang braso ko. 'Di ko maintindihan kung bakit sa sandaling lumapat ang balat niya sa'kin ay iba ang naramdaman ko. Parang biglang nawala sa isip ko si Sam at napalitan ni Tito.

"Mahal na mahal mo talaga ang anak ko no, hijo?" Tanong niya.

Natigilan ako. Bakit 'di ako agad makasagot? Mahal ko naman talaga si Sam. Mahal na mahal ko ang anak ng lalaking nasa tabi ko ngayon, 'di ba?

'Di ba?

"Ah- Oo naman po, Tito." Sagot ko pagkalipas ng ilang segundo.

Bahagyang hinimas ni Tito ang braso ko. Unti-unting bumabalik sa'king kamalayan ang nangyari sa CR kahit malabo pa rin sa'kin paano ako nakapagpalabas. "Bakit parang ang tagal mong nakasagot? May problema ba?"

"W- Wala po." Pautal kong sabi. May parte ng isipan kong nagsasabing ilayo ko ang sarili ko kay Tito pero 'di ko 'to magawang pakinggan.

"Kanina ko pa napapansin pagkagising mo na balisa ka. Gusto mo ba 'tong pag-usapan?" Mahinahon na tanong ni Tito Carlos.

"Ah…" 'Di ko maintindihan kung bakit ang hirap tumanggi kay Tito. "Wala po 'yon, Tito. 'Wag niyo na pong isipin."

"Talaga ba?"

Parang minamasahe na ni Tito ang braso ko habang patuloy pa rin siya sa pagsasalita. "Alam mo namang therapist ako, 'di ba, hijo? Baka makatulong ako. Pero kung 'di ka pa handa ay nasa'yo naman 'yan. 'Di kita pipilitin."

Nakaramdam ako ng konting lungkot na 'di ko mapagbigyan si Tito Carlos. "Sorry po, Tito… Siguro po next time na lang ako magsasabi."

At hindi kaagad dumating ang next time na ‘to. Hanggang Lunes ay naging payapa ang lahat. Mukhang napalapit talaga kami ni Tito Carlos sa isa’t isa sa loob ng dalawang araw na nakalipas. Mas naging masigla ang mga kwentuhan namin pati mga palitan ng opinyon. Sumagi pa rin sa isip ko minsan ang panaginip ko at ang nangyari sa CR pero pinagsawalang bahala ko na lang.

Hanggang sa umabot ang puntong ‘di ko na kinaya.

Itutuloy…