Valar Morghulis (Part 1)
By: Tobias
His name is Luis. Nakilala ko siya dahil sabay kaming lumipat ng schools. He came from a university in Manila while I came from a university in Quezon City. We started college the same year, we also transferred the same year. Ito yung dahilan why we had the same classes.
Second semester nang magkakilala at magkaibigan kami. We shared three classes, pure coincidence.
We were in our finals week. Sa isang subject namin, pinagawa kami ng video presentation. We were in different groups, but thankfully friends yung group members namin. So napagkasunduan na sa bahay ko i-film yung videos namin both. Kumbaga, gumawa kami ng collaboration. There's strength in numbers. Sa group ko, I made the video since maalam naman ako sa video editing. Sa group nila Luis, siya ang nag volunteer kasi hindi siya nakasama sa second day ng filming nila. But the problem was hindi siya marunong gumawa ng videos.
…
Saturday, 7:30 ang first class namin ni Luis. For that subject, pinagawa rin kami ng video presentation about a certain advocacy and a film review para sa movie na pinanood namin. Our groupmates got a headstart and nagvideo sila ng parts nila. So I volunteered na gumawa ng video, since natapos ko naman na yung sa isang subject namin.
"Makakatulong ka ba?" tanong ko sa kanya.
"Wala akong alam diyan eh. Pero tulungan na kita, alam kong marami kang ginagawa," sagot niya.
"Okay, sige lang. Pero paano naman natin gagawin?"
"Bahala, diskarte na lang," pagsawalang-bahala niya.
"Okay, sige,"
"Tapos ka na sa video niyo? Yung ginawa natin sa bahay niyo?" tanong niya.
"Oo, tinapos ko na. Ginawa ko siya agad pagkatapos natin i-film. Para mabawasan ang mga dapat kong asikasuhin," paliwanag ko.
Humawak siya sa balikat ko. "Pwede mo ba ko tulungan sa video namin? Hindi kasi talaga 'ko marunong gumawa ng ganyan," pakiusap niya.
Kunwari hindi ako ganung kaapektado sa pagkakahawak niya sa balikat ko. "Okay lang naman sa'kin, pero meron pa tayong video na gagawin dito. Tapos yung schedule pa natin. Hanggang gabi mga schedules natin, so paano?"
Bigla niyang sagot, "Sa bahay niyo. Sleepover ako. Wala rin akong laptop sa apartment. Tapos nagloloko pa internet namin ngayon."
Nagulantang ako. Pero I regained composure, "Oh, talaga? Hmm okay lang naman. Kailan ka pupunta?"
"Sa Monday na, pagkatapos ng classes natin. Pwede mo ba 'ko hintayin hanggang 6pm?"
"Willing akong hintayin ka kahit gaano pa katagal." sabi ko sa isip ko.
"Oo naman. Hanggang 4:30 lang ako sa Monday." sagot ko.
"Okay, okay. Wala tayong pasok kapag Tuesday. So, hanggang Wednesday ng umaga ako sa inyo. Tapos sabay na tayo pumasok," anyaya niya.
"Edi, Monday ng gabi, buong Tuesday, at umaga ng Wednesday ka sa akin?" kunwaring pagtataka ko.
"Oo."
Yung mga mini-me sa utak ko, nagririot. Nagkakagulo. Hindi alam kung pano i-process ang mga pangyayari. Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa, mainis, malungkot, magulat, at kung ano pa.
"Okay, sige. Tara, akyat na tayo," sabi ko.
We did not talk much kasi malayo ang seats namin. Prof was discussing an important lesson pero hindi ko nagawang makinig dahil ang daming tumatakbo sa isipan ko.
After that class wala na 'kong class na kasama si Luis so before leaving, he tapped my shoulder and said, "Mauna na 'ko, ah. Sa Monday na lang, ha?" I just nodded because I felt the words got stuck in my throat. Hindi makalabas.
…
Sunday night I texted him to remind him na magdala ng enough clothes kasi hindi ko siya papahiramin. Nagmaktol siya.
"Ang damot mo naman."
"Pati uniform mo, dalhin mo na. Ayusin mo ang tupi. Dalhin mo na lahat bukas, para di ka na babalik ng apartment."
"Ang hassle magtupi at dalhin na agad bukas. Hindi ako marunong magtupi."
"Mas hassle kung babalik tayong apartment mo."
"Okay, sige."
"Okay, sige, paplantsahin ko 'yang uniform mo."
"Yun naman pala eh. Sino pala tayo diyan sa inyo?"
"Kami lang ng kapatid ko. Nasa US si mama for a business trip. Pero busy rin kapatid ko, graduating na eh."
"Buti naman. Masaya kapag tayo lang."
"Sige, maglilinis na 'ko ng bahay at magaaral pa 'ko."
Hindi na siya nagreply. As always.
…
The first thing I did pagkapasok na pagkapasok ko is to check kung andun na ba siya. Wala pa. As usual, he's late. Then dumating na yung prof namin and I got worried. So I texted him kung nasaan na siya.
"Malapit na 'ko."
"Bakit 'di ka kasi gumising nang maaga?"
"Nagising akong maaga. Nagimpake pa 'ko nga mga damit."
"'Yan kasi. Tinext na kita kagabi 'di mo pa inayos."
"Eh, wala eh. Sisipot naman ako, wag ka magalala."
"Gago, andito na si ma'am."
"Oo, eto, tatakbo na 'ko."
Then ayun pagdating niya, hingal-kabayo siya. Isang malaking paper bag lang ang dala niya, at yung backpack niya seemed full more than the usual.
Pagkatapos ng class namin, nilapitan ko agad siya.
"Oh, mamaya ah. Text na lang. Hanggang 4:30pm ako, ikaw?" kunwari na hindi ko alam ang sched niya.
"Hanggang 6pm pa 'ko. Mahihintay mo naman ako, diba" sabay ngiti na nakakagago.
"Oo na, paimportante ka eh," inis 'kong sabi na may lambing.
He laughed and we both left for our next classes.
…
So I waited until 6pm. He texted me kung saan niya 'ko pwedeng puntahan. Nakipagkita ako sa gate.
From a distance nakita ko na siyang tumatakbo. And nung nakita niya 'ko, he immediately asked me, "Kanina ka pa ba naghihintay?"
"Sa palagay mo?" sagot ko.
"Sorry na," sabi niya at tumawa pa.
"Idea mo naman 'to lahat, ako pa nagaadjust," kunwaring tampo ko.
"Oh, edi wag na. Uuwi na ko!" sagot niya pero nakangiti pa rin siyang nakakaloko.
"Tara na nga," anyaya ko.
On the ride home, 'di na kami masyado nagusap. I know na we were both tired. And nung naglalakad na kami, we kept stopping kasi nagtetext siya.
"Bilisan mo nga diyan. Hindi ko pa alam kung naggsaing kapatid ko."
"Teka lang, may katext lang."
"Sino ba 'yan?" usisa ko.
"Si Rachel," matipid niyang sagot.
Si Rachel ang girlfriend niya. Nalungkot ako. Pagod na 'ko sa kakahintay, sa biyahe, kakalakad, tapos ganun pa ang narinig ko sa kanya. Insensitive. Pero wala naman ako sa lugar to feel that.
Kaya sinabi ko na lang, "Hindi ka nagpaalam?"
"Hindi ko naman kailangan magpaalam."
Hindi na lang ako sumagot. Nang biglang may tumakbong mabilis at binangga kami pareho ni Luis. Natumba si Luis sa gilid at tumingin sa'kin.
"Tol, yung cellphone ko!"
Tumayo siya agad at binigay sa'kin yung mga dala niya. Then he ran off to chase the snatcher. Hindi ko na sinubukang humabol dahil lahat ng gamit namin eh ako ang may hawak. But I walked briskly to keep up with him.
He was still running after the snatcher and sumigaw siya nang malakas. Thankfully, may tindahan doon na puro lalaki, katatapos lang ata maglaro ng basketball. Sumigaw si Luis, "Magnanakaw!" The guys seemed to have an idea what was going on and hinarang nila yung snatcher. I caught up with them and they were talking amongst themselves.
"Ibigay mo na yan," sabi ng isang gwapong player.
"Dadalhin ka na namin sa barangay pagkatapos," dagdag ng katabi niya.
Nagpumiglas siya lalo. So I stepped in and said, "Huwag na. Basta ibalik lang yung phone. Pakawalan niyo na."
He returned the phone to Luis and pinakawalan siya ng mga lalaki. He ran for his life, dahil na siguro sa kahihiyan. We thanked the basketball guys, and saka ko lang napansin yung dugo sa forearm ni Luis.
"May sugat ka!" gulat ko.
"Dumausdos ako kanina nung binangga niya 'ko," paliwanag niya.
Kaya naman nagmadali na kaming makauwi sa bahay. Pagkarating namin, pinahugasan ko sa kanya agad yung sugat niya. Umakyat ako para kunin yung first aid. I suggested na gamutin na agad.
"Nahugasan ko na. Saka na lang gamutin, maliligo pa 'ko mamaya," sabi niya.
"Gamutin ko na, para maiwasan infection," pagpupumilit ko.
Nakinig naman siya. Ginamot ko yung sugat niya at kumain na kami.
"Maligo ka na, para malagyan ng proper dressing 'yang sugat mo. Maghuhugas pa 'ko ng mga pinagkainan natin," sabi ko.
"Mamaya na. Manonood muna 'ko ng TV," sagot niya.
Pagkatapos kong hugasan ay nauna na 'kong maligo. Pagkatapos, bumaba ako para pasunurin na siya. Tamang-tama, tapos na yung pinapanood nila ng kapatid ko.
"Ang bango mo naman. Anong sabon mo?" tanong niya habang paakyat kami.
"Dove Men," sabi ko.
"Lalaki ka pala?" pangaasar niya.
"Gago, maligo ka na lang."
Tinawanan niya lang ako at pumasok na kami sa tutulugan namin.
"Kwarto mo lang 'to?" tanong niya.
"Hindi. Ginagamit lang 'to kapag may bisita. Sa isang kwarto kami natutulog para makatipid sa kuryente," paliwanag ko.
"Okay lang na dito tayo matulog?"
"Oo naman. Ano namang masama?"
"Sabi ko nga," sabay tawa siya. "So, saan ako maghuhubad?"
"Doon ka na sa CR maghubad."
Lumapit siya sa'kin at sinabi, "Ayaw mong dito ako maghubad?"
I kept a straight face and said, "Magkakalat ka lang dito. Ilabas mo na lang."
Nagliwanag ang mukha niya. "Ha?! Anong ilalabas ko?" At tinignan niya ko nang nakakaloko.
I maintained my straight face. "Yung damit mo po. Ilabas mo na lang mamaya pagkaligo. Ilalagay natin sa isang plastic yung mga marurumi mong damit."
Naghalungkat na siya ng susuotin niya. Nagtaka ako at wala siyang tuwalya.
"Nasaan tuwalya mo?"
"Hindi ako nagdala. Papahiramin mo naman ako, eh," sagot niya.
"Wow, ha. Inaabuso mo na 'ko," sabi ko.
"Mamaya pa kita aabusuhin," at kinindatan niya 'ko. "Sige na, pahiram na ng towel.
Pinahiram ko nga siya ng towel. Habang naliligo siya, hinanda ko na yung gamot at dressing para sa sugat niya. Malamig na rin ang kwarto.
Natapos na siyang maligo at pumasok sa kwarto na nakatapis ang towel. Nagbihis siya sa harapan ko pero tumalikod nang sinuot ang kanyang underwear at shorts.
"Okay lang ba na wala na 'kong isuot pangtaas? Mainit kasi," tanong niya.
"Oo naman. Walang kaso. Hindi ka ba lalamigin mamaya? Malakas 'tong aircon namin," sabi ko.
"May kumot naman tayo, kaya okay lang."
Then nagsimula na akong gamutin ang sugat niya. Siyempre, hindi maiiwasan magtouch ang balat namin. It took a great deal of effort na hindi ipakita ang panginginig ng mga kamay ko noon. Kaya naman iba ang napansin niya.
"Bakit ang init mo ata?" tanong niya.
"Ha?" kunwaring tanong ko.
"Ang init mo kaya," at hinawak-hawakan niya ang kamay ko.
"Mataba kasi talaga ako, kita mo," sagot ko.
"Naiinitan ka ba?"
"Nasanay na 'ko sa lamig kaya 'ko naiinitan."
Pagkatapos kong gamutin ang sugat niya, tinanong niya 'ko kung matutulog na ba kami.
"Ikaw, kung gusto mo. Diyan ka sa kama matulog, dito ako sa sahig." At kinuha ko yung maliit na mattress mula sa kabilang kwarto.
"Ayaw mo 'ko tabihan? Nakakahiya at bahay mo 'to. Tabihan mo na 'ko," anyaya niya.
"Hindi kasi tayo kasya diyan. Dito na lang ako sa baba."
"Ang laki-laki ng kama niyo. Kasya tayo dito. Dito ka na," pagpupumilit niya.
I'm running out of excuses. "Mainit kasi diyan, mas malamig dito."
Panandalian siyang nanahimik at nag-isip. "Oo nga, no. Edi diyan na lang din ako." At hinatak niya yung mattress papunta sa sahig. Wala na 'kong nagawa kaya binalik ko na yung mattress ko sa kabilang kwarto.
Nakadapa na siya. "Ano, matutulog ka na?" tanong ko.
"Hindi pa 'ko inaantok, eh. Nood tayong Game of Thrones," mungkahi niya.
Hinahabol ko kasi yung bagong season. And with the looming finals week, I did not have the time to finish the first seasons. Kaya I thought that it was a good time na rin. Kaya I went down to get my laptop.
Pag-akyat ko, nadatnan ko siyang kumakambyo. I gave no reaction, baka kung ano pa sabihin niya if I reacted.
So, ayun, we were watching Game of Thrones. It was my first time watching those episodes, pero sa kanya inuulit na lang. He was anticipating that episode kasi may nude scene doon si Margaery Tyrell. And when she bared down, he made that sound that people make when eating spicy foods. Sarap na sarap si gago sa pinapanood niya.
"Tanginang 'yan oh, sarap!" he exclaimed.
I still gave no reactions. I pretended na I'm completely immersed sa pinapanood namin. Pero sa loob-loob ko immersed na 'ko sa kanya.
Maybe after 2-3 episodes I said na matutulog na 'ko at inaantok na 'ko. He turned the laptop off. Matutulog na kami.
…
Several minutes have passed and hindi pa rin ako makatulog. Galaw dito, galaw doon, and I still could not sleep. There was still streetlight outside, so may konting liwanag sa kwarto namin. Pasimple akong tumigin sa gawi niya. Gising pa rin pala siya.
"Bakit gising ka pa?" tanong niya.
"Di ako makatulog eh," sagot ko.
"Ako rin."
Awkward silence followed. He grabbed his phone and checked the time.
"1AM na pala," sabi niya.
Hindi ako nakasagot. Ano bang maisasagot 'ko?
"May tanong ako sa'yo. Sagutin mo nang maayos ha?" sabi niya.
Wow, demanding.
My heart was pounding. "Ano yun?"
"Bakla ka ba?"
I laughed. "Ha, hindi ah."
Tumawa rin siya. "Yung totoo nga?"
I paused for a moment and said, "Oo naman."
He paused for a moment as well. "So… hindi mo pala 'ko gusto?"
Nagulat ako. "Ha?"
"Hindi mo ako type?" dagdag niya.
"Anong pinagsasabi mo?"
Silence. Awkward silence.
"Ang bait mo sobra sa'kin. Kita mo, tutulungan mo nga 'ko dito sa video namin. Hindi ka man lang nagalangan. Tapos sa tuwing kausap mo 'ko, parang iba eh. Kapag tumingin ka rin sa'kin, iba. Ano nga? Gusto mo ba 'ko?"
I decided to set my foot down. Hindi pwedeng siya lang nagsasalita. "Ayoko na sanang sumagot sa'yo. Ayokong mabahiran ng anything 'tong pakikipagkaibigan ko sa'yo."
"Oh, ano na?" inis niyang tanong.
"Una pa lang kitang nakita nung first sem sa class nila Rome, napansin na kita agad. Kaya hinanap kita sa group nila at inadd ka. Inaccept mo naman. Tapos ngayong sem nagulat ako at naging kaklase kita. Almost lahat ng subjects ko pa! So nagtry ako na mapalapit sa'yo kasi feeling ko na okay ka, kahit hindi masyadong pareho interests natin. 'Yang Game of Thrones pinanood ko lang naman 'yan dahil sa'yo eh."
I paused for a bit and said, "Type nga siguro kita. Crush na siguro. Ewan."
Hindi siya sumagot. Tumahimik lang siya for 10 seconds siguro.
"Kita mo, kaya ayoko na sanang sagutin eh. Magiging awkward lang lahat," sabi ko na may halong galit at inis.
"Walang kaso sa'kin yun. Okay ka, okay naman tayo. Walang kaso," malumanay niyang sagot.
"Sinasabi mo lang 'yan ngayon. Pero sa mga susunod na araw, magiiba ka na. Kahit dati naman, nararamdaman ko minsan awkward ka sa'kin. Pero ayos lang, dahil hindi naman tayo close na close," naiinis ko pa ring turan.
"Promise talaga. Hindi nga. Bakit ako makikitulog dito kung may issue ako sa'yo? Pahawak ko pa 'to sa'yo eh," sabi niya. Dumikit pa siya sa'kin.
Tinulak ko siya. "Gago, umayos ka nga." At tumawa ako pero narinig ako ang nerbyos sa sarili kong tawa.
"So, bakla ka nga?" tanong niya.
"Hindi nga."
"Bi?"
"Siguro.."
"Nagkaroon ka na ba ng crush sa mga lalaki dati?"
"Once lang na seryoso."
"Ohh."
"Medyo hawig kayo actually: itsura, kilos. Kaya siguro kita nagustuhan."
Tumawa siya. "So naaalala mo siya sa'kin?"
"Dati lang. Ngayon, hindi na medyo. I like you more. Mas gago sa'yo yun eh."
Tumawa ulit siya.
"Gusto ko nang matulog. Inaantok na 'ko, Luis."
"Eh, ako hindi pa."
"Okay, goodnight." At tinalikuran ko na siya. Then bigla niyang hinawakan yung balikat ko at hinila niya ko papaharap sa kanya.
"Ano ba 'yan?" inis kong sinabi.
"Gusto mo ba… yugyugin kita para magising ka?" tanong niya na may halong lagkit.
"No, thanks," simple kong sagot. Pero sa totoo lang kumakabog na ang puso ko.
"Ui."
"Oh, ano na naman?"
Humina ang boses niya. "Hindi ka na virgin, diba?" Nakakatawa kasi pumiyok siya nung pagkasabi niya nung huling salita.
Nanahimik ako nang mga 5 seconds at tumawa siya nang malakas. Sinaway ko siya, natutulog na ang kapatid ko sa kabilang kwarto.
"Hindi naman tayo maririnig nun," sabi niya.
"Sabi mo, eh. Bahay mo 'to, eh," pangaasar ko.
"Pero, diba, hindi ka na virgin?"
"Ano naman sa'yo kung hindi na nga?"
Humina ulit boses niya. "Wala, gusto ko lang malaman."
Humina rin boses ko. "Hindi na."
Tinawanan niya lang ulit ako.
"Huwag ka sabing maingay," saway ko.
"Babae o lalaki?" tanong niya.
"Ha?"
"Yung una mo, babae o lalaki?"
"Sa tingin mo?"
"Lalaki."
"Gago, babae."
"Maniwala?"
"Tatanong-tanong ka, hindi ka pala maniniwala."
"Oo na, edi babae."
"Bakit mo pala naitanong?"
"Gusto ko lang malaman kung bakit ka nagkakagusto sa lalaki. Baka dahil may nakasex ka nang lalaki."
"Fuck you."
Tinawanan niya lang ulit ako.
"Ikaw din naman ah," sabi ko.
"Anong ako?" pagtataka niya.
"Hindi ka na rin virgin."
"Virgin pa 'ko."
"Asa? Tagal niyo na ni Rachel, eh?"
"Lips lang ang hindi na virgin sa'min," defensive niyang sagot.
Kumirot ang puso ko. Gusto ko na talaga matulog. Hindi na ako sumagot at tinalikuran na siya.
"Ui," sabi niya.
"Wala ka talagang balak patulugin ako, ano?"
Nanahimik siya.
"Oh, ano nga?" dagdag ko.
"Pwede ba?"
"Pwedeng patulugin mo na 'ko?"
"Hindi pwede," sagot niya.
"Oh, ano nga? Sabihin mo na kasi."
"Pwede ba?"
"Pwedeng ano?"
"Get me off," sabi niya.
Nagulantang ako. How would I react? He was inches beside me, topless. We were under a single blanket. How would I react? I've fantasized about this, but never did I imagine that this would actually happen.
"Ui, ui, ui."
Nagisip muna 'ko bago sumagot. "No. Hindi ko 'to gusto at hindi mo rin 'to gugustuhin. No."
"Pero-"
I cut him off bago pa magbago isip ko. "Luis, hindi mo alam ang sinasabi mo. Nung minsan nga lang na awkward ka sa'kin, puro hinala mo lang yun. What more pa na alam mo at nagpapaganyan ka sa'kin?"
Tahimik lang siya. "Sinasabi mo lang 'yan ngayon. Kapag lumaon lalayuan mo rin ako. Okay nang ganito."
Parehong kaming walang imik. Tatalikod na ko when he grabbed me (again) by the shoulder, leaned in, and kissed me. On the mouth.
I broke from the kiss after about 7 seconds and asked, "Sure ka na ba talaga dito?"
He kissed me back, and broke away, "Sure na sure ako."
He leaned in again and kissed me. I wasn't fighting back, not until he bit my lower lip and got me going. So I fought back. He has the softest lips I've ever kissed. I felt the passion in his kiss. I hoped he felt the same way with mine.
His hands started caressing my neck, then up to my hair. Meanwhile, my hands were busy touching his shirtless body.
I broke away again from the kiss and asked him, "Paano si Rachel?"
We kissed for about a minute, then tinutulak na niya yung ulo ko pababa. I resisted for a bit, dahil tulak talaga ang ginawa niya.
I asked him, "Sure ka talaga, ha?"
He kissed me again, and said, "Sa tuwing tatanungin mo 'yan, ikikiss lang kita. Yes, please."
Then I went down, sa may jawline niya. Hindi naman masyadong defined, pero I'm strangely turned on by jawlines. I went down, and mas nagtagal ako doon because of his collarbone, yung feature niya na talagang nagustuhan ko sa kanya ever since.
I went down sa dibdib niya, na napakatigas and defined. Brought about by the countless hours of gym. I sidestepped, papuntang arms niya. He flexed them for my pleasure, and I kissed and licked every inch. Bumalik ako sa dibdib niya, I went down sa tiyan niyang napakasexy. He doesn't have abs, but who cares? Pinanggigilan ko yung karug niya. From the liwanag sa streetlight outside, tumingala ako and nakita ko yung face niya. He was in extreme ecstasy. Kitang-kita ko kung paano na siya kinakain ng libog, and that turned me on to the fullest.
Malapit na 'ko sa pit stop niya. Binaba ko yung shorts gamit ang teeth ko. Naglalaway na ang Little Luis, or should I say Big Luis. Big Luis was extremely outlined against his underwear, so I traced it using my mouth and nilawayan ko ang kabuuan ni Big Luis. Humahalinghing na siya, "Ooooooh. Ilabas mo na." I decided to tease him more, and licked his balls.
Tinapos ko na yung teasing, and binaba ko na rin ang underwear niya gamit din ang teeth ko. Oh, my captain. It looked bigger than when it was in still his underwear. Mapapasubo ako nito.
"Oh, bakit natigilan ka? Nabigla ka ba?" tanong niya.
"You talk too much," sabi ko.
Sinunggaban ko na si Big Luis. Sinarapan ko ang pagtaas-baba ko sa kanya, the same way I used to get blowjobs before. I applied everything that I know, from the blowjobs I have received and all the countless pornos I have watched. He exclaimed, "Putangina, ang sarap!" He moaned like there was no tomorrow. Eh he has this manly and deep voice pa naman, so mas lalo akong ginanahan at ginalingan ko pa lalo. He kept making the sound that people make when eating spicy food. Wow, first time niya nga talaga.
And then I saw the signs that he was nearing, niluwa ko si Big Luis. Pinasubo ko ang left forefinger ko kay Luis, and pagkaluwa niya, sinaksak ko sa butas niya. "Ahh!" hiyaw niya. I was fingering him, at inaabot ko nag prostate niya. Bubuhayin ko ang prostate niya. Then, I began stroking him up and down. Fast pacing, then I gradually slowed down. Hindi na siya magkamayaw sa paggalaw. Malapit na malapit na siya, at buhay na buhay ang prostate niya. "Tangina, ayan na!" Unang putok. Di pa rin ako tumigil sa pagstroke. Pangalawa. Pangatlo. Pangapat. Mala-fireworks ang cum ni Luis. Panglima. Panganim. Humihina na. Pangpito. Pangwalo. Wala na. Pero hindi ko pa rin tinigil ang pagtaas-baba kay Big Luis. "Ahh, putangina, nakakakiliti." Yung cum na naggather sa kamay ko, iniscoop ko siya nang maayos. "Nganga," sabi ko kay Luis. And pinatikim sa kanya yung cum niya. He spit it out din sa kamay ko, and said, "Ang baboy mo." He smirked and tinawanan ko na lang siya.
Then sabi niya, "Ikaw, paano ka?" So naghubad na rin ako ng damit ko, pinahiga siya, and I spread his legs. Wala nang natirang energy sa kanya, so I had to do everything myself. The cum that he spit on my hand, I rubbed it on my tool as a lubricant. Seeing that there wasn't enough, sinabi ko sa kanya, "Pahinging laway." I leaned in, kissed him, and spit it on my hand and rubbed again. I got into the position, and carefully slid my tool in his tight hole.
Nung unang pasok, napasigaw siya. Yung mga unang ayuda ko were very careful, para hindi siya masaktan. Pero when I sensed na okay na siya, mas bumilis na ang ayuda ko sa kanya. He was even moaning. Then I positioned my hands sa tagiliran niya, I leaned in and kissed him. He put his hands on my nape while we kissed. He was caressing my hair, and the next thing I knew, sumabog ako sa loob niya.
Bumagsak ako sa hubad niyang katawan. Hingal-kabayo kami pareho, pawis na pawis kami pareho. He kept messing up my hair. We rested for a bit, and decided to wash up para matanggal ang tam at laway namin. Bumalik kami sa room nang nakahubad. We locked the door, and slept naked.
…
Morning, I woke up with me hugging him from the behind. Hindi na muna ako bumangon, to savor the moment. Alam kong hindi na 'to mauulit. He woke up around 9AM, and he kissed me. Smack lang, we still had morning breath. Nagbihis kami, and went down. I cooked our breakfast, and ate in silence.
"Maligo ka na, tapos trabaho na tayo," turan ko sa kanya.
"Eh kung sabay na tayong magtrabaho habang naliligo?" suggestion niya.
Tinawanan ko siya. "Ayoko nga. Pwede ba, umayos ka?"
Lumapit siya sa'kin. "Sige na, sabayan mo na 'ko." At tinignan niya ko nang nakakaloko at nakakagago.
I gave in. Pumayag din ako. Umakyat kami at sa CR na kami naghubad whatever piece of clothing we have. With the water running, humiga lang kami and made out. We stayed in the shower for about an hour siguro.
After that, wala nang masyadong nangyari. Ginawa namin what needed to be done. After all, yun yung pinunta niya sa bahay ko. Difference is mas naging touchy and affectionate siya. Or baka feel ko lang.
Then nung gabi na at patulog na kami, ganun pa rin yung suot niya. Nakahiga na kami, and I asked him, "Paano si Rachel mo?" Kumunot noo niya and he sighed. Walang sagot.
"Alam ko namang straight ka. Yung nangyari kagabi at kanina, wala lang 'yun sa'yo. Gusto mong maexperience, ayaw ng girlfriend mo. Sexually frustrated ka. Alam mong gusto kita, ayun. Nalibugan ka kagabi, ako pinatos mo."
He sighed again. I continued, "Nag promise ka kahapon na hindi tayo magiging awkward. Sabi mo sure ka na ginusto mo 'to. Ginusto ko rin 'to, Luis. Kaya, please, 'wag mo 'kong iiwasan. Please? Alam 'kong hindi magiging tayo, and hindi naman ako umaasa. Pero special ka sa'kin. Kaya, please. Please lang.
Pagkatapos kong sabihin yun, tumingin ako sa kanya. He looked at me also and I locked eyes with him. Hinawakan ng pareho niyang kamay ang mukha ko, and pulled me in for a kiss. It wasn't torrid or anything, but I felt more passion and affection than the night before. I felt that. Then I broke away from our kiss, and nagyaya na matulog.
"Bukas, back to normal na tayo. Bakasyon lang 'to, kumbaga," sabi ko. Tumagilid siya, and kissed me sa forehead. Then he hugged me tight. Then I laid my head on his chest.