~~By: Yue~~

[Habang naglalakad pauwi] hindi ko mapigilan ang mga ngiti na kusang gumuguhit sa labi ko. Pero naguguluhan din ako sa nararamdaman.

Sa loob ng 1 taon naming magkakilala, akala ko hanggang kaibigan lang ang turing ko sa kanya. Pero parang mayroon siyang ginising sa puso ko. Damdaming tila matagal nang natutulog.

Akala ko noon nung masaktan ako, hindi na ako magmamahal pang muli. Sinabi ko noon na huling huli na yun, na siguro hindi talaga magwowork kailanman yung mga ganitong klase ng relasyon. Pero mali pala.

(Pagkauwing pagkauwi ko sa apartment) alam kong sigurado ako sa taong ito. Na mahal ko siya. Kaya ipinagtapat ko rin sa kanya ng gabing yon.

[Via text]

Yue: 'Niel, okay lang ba tumawag?'

Niel: ‘Why not? Sure.’

At tumawag ako. [Via call]

Y: ‘may sasabihin ako sayo.’

N: 'wag mo munang sabihin. Labas ka muna.'

Y: ‘bakit?’

N: ‘saka na yang bakit mo, sumunod ka muna.’

At paglabas ko ay nakita kong andun siya. Sinundan pala ako ng mokong.

N: 'Sorry sumunod ako. Umaasa kasi akong may sasabihin ka rin na hindi mo na patatagalin.

Y: ‘nyaks. Masyado ka naman nag-assume. Ayoko na pala sabihin. [Pakipot, hahaha]’

N: ‘dali na.(nagpapacute at pinapasingkit ang mga mata)’

Y: ‘okay, gusto din kita. Hindi ko alam kung bakit ngayon ko lang din narealize. Pero…’

N: 'anong pero? Na takot ka? Na hindi mo pa nakakalimutan yung nangyari sa past mo? Ano?’

Y: ‘hindi. Iniisip ko lang. Kaibigan kasi kita.’

N: ‘e ano ngayon.. gusto natin ang isa't isa at saka foundation na yun. Patunay na hinding hindi kita kayang saktan o iwan kasi hindi ko kayang mawalan ng kaibigan at minamahal.’

Y: ‘pagisipan muna nating mabuti. Baka nabibigla lang tayo.’

Ngumiti lang sya at sinabing, ‘sorry, basta tandaan mo hindi naman kita minamadali. At alam ko ang nararamdaman ko. Mahal kita Yue. Ikaw ang sunshine ko sa umaga, at ang moonlight ko sa gabi.’ Napakasincere niyang sinabi iyon. Hindi ko malimot ang kislap sa kanyang mga mata. Luminga sya sa paligid at nang matiyak na walang ibang tao ay niyakap nya ako. At hinalikan sa pisngi. "Goodnight moonlight!"

Hindi na ako nakapagsalita. Pero alam kong namumula ako ng mga sandaling iyon. Nakita ko na lang siyang papalago at kumakaway ng nakangiti. "Bukas ah! Orgroom ulit!

[Ilang araw pa ang lumipas] medyo naging awkward ako sa kanya. Parang umiiwas pero siya naman ang hinahanap. Tinatawag nya akong sunshine sa umaga at moonlight naman kung gabi. Pinilit kong magbusy busyhan. Kung nagtetext siya at nagyayayang mag-aral gaya ng nakagawian ay hindi ko nirereplyan o kaya sinasabi kong busy ako. Dahil nililihisan ko talaga ang oras ng break nya. Hindi ako pumupunta sa org room pag mga oras na iyon. Pero isang araw pagpunta ko sa orgroom inaasahan ko na ako lang ang tao doon. Pero mali ako.

Nandoon sya. Nakaupo. Pag-angat ng ulo nya ay nakatitig sya sa akin. May halong lungkot at galit sa kanyang mga mata na ngayon ko lang nakita.

Nagtungo sya sa pinto. Isinara ang knob nito. Hinatak nya ako sa loob ng pantry. At doon ay nacorner na ny ako sa pader.

N: 'bakit mo ako iniiwasan?’

Y: 'hindi kita iniiwasan' [kumawala ako sa pagkacorner sa akin at akmang lalabas]

N: [malakas na ang boses nya at hinatak akong muli] ‘e ano to! Hindi ba to pag-iwas?!’

Y: 'nasasaktan ako.'

[Binitawan nya ang kamay ko at naluluha na ang kanyang mga mata]

N: 'sorry. Pero wag mo naman akong iwasan'

[Niyakap ko siya. Hindi ko alam kung bakit. Hindi inutos ng utak ko. Kusa ko siyang ginawa. Sobrang higpit. Nang hindi ko namamalayang tumulo na arin ang luha sa aking mga mata.]

[Lumayo siya ng kaunti sa akin. Nagtama ang aming mga mata. Ang singkit kong mga mata at ang mabilog niyang mga mata. Napakaganda ng mga matang iyon. Tila nangungusap. Damang dama ko dahil ang sinasabi niyon ay siya rin niyang sinambit]

Ang hindi ko malilimutang mga kataga. ''Mahal na mahal na kita Yue. Akin ka na lang.‘’

Tumango lamang ako. Tanda ng pagsang-ayon. Puso na ang nagdikta. Hindi nagsasalita ang utak pero alam kong sumasang-ayon din ito.

Tinitigan ko ang kanyang mga labi. Papalapit ito sa akin. Ipinikit ko ang aking mga mata. Hanggang sa ang mga labi namin ay magtagpo.

Mainit ang mga halik. Maalab. Ninamnam ko ang mga sandaling iyon. Napakabango ng kanyang hininga. Gusto ko nang tumigil ang oras ng mga sandaling iyon.

[Sa oras ng paglalayo ng aming mga labi]

N: mahal mo rin ba ako?

Y: oo. Mahal na mahal kita.

Continue Reading Next Part