~~Story of My Life~~

By: James Cornejo

Dumaan ng matiwasay ang isang linggong trabaho ni Don na kasama si Ronel. Wala nang muling nangyari pa sa kanilang magkaibigan sa linggong iyon dahil na rin may kasama na sila sa apartment na inuupahan ni Don.

Nang sumunod na linggo ay hindi na niya isinama pa si Ronel dahil na rin naisip nitong mas malaki ang kanyang gastos sa isang linggo kung kasama ito. Kailangan kasi niyang sagutin ang pagkain ng kaibigan na imbes na pang isang tao lamang ang kanyang bibilhin ay nagiging pang tatlong tao (malakas kasing kumain si Ronel).

Naunang dumating sa apartment si Don. Noong una ay akala pa nitong wala siyang makakasama dito dahil ala’sinko na ng hapon ay wala pang dumadating sa mga kasama nito sa bahay. Marahil na rin ang trabaho nila ay naka-skeletal work force kaya’t hindi na rin niya naisip na magdadatingan ng Lunes ang kanyang mga kasama.

Inuna na nitong magtungo sa palikuran ng bahay upang maligo. Dahil Lunes naman ngayon ay wala siyang gagawin sa hapon na iyon, kinabukasan pa kasi ang trabaho nito dahil na rin sa schedule na ibinigay sa kanila ng kumpanya ay may karagdagang isang araw silang pahinga dahil na rin sa Covid-19.

Nang makapasok ito sa palikuran ay agad siyang nakaisip ng kapilyohan. Agad siyang umupo sa trono sa loob ng CR at sinimulang paligayahin ang sarili habang nanunuod ng nakakalibog na palabas sa kanyang telepono.

“Uhh… Fuck Hard!” ang maririnig mula sa telepono ni Don.

Pinapanuod niya ang isang palabas sa sikat na porn-site. Dalawang lalaking matitipunong naghahalikan. Halatang may kalakihan ang ari ng isa na umiiyot sa isa pa.

Agad namang tinigasan si Don dahil sa pinapanuod. Sinimulan na rin niyang hawakan ang ari at itinaas-baba ito.

“Putang ina mo! D’yan ka ba nagjakol ha!”

Dahil sa pagkabigla ay naibagsak ni Don ang kanyang telepono sa sahig ng palikuran, dahilan na rin para ito ay mabasa. Matapos nito ay nakarinig siya ng malakas na halakhak mula sa labas ng palikuran.

Kitang-kita mo ang pagkapahiya sa mukha ni Don dahil pulang-pula ito. Hindi na rin ito nakasagot pa sa humahalakhak sa labas at agad na sinimulan ang pagligo.

Sadyang tinagalan ni Don ang kanyang pagligo dahil na rin nahihiya siyang lumabas ng palikuran. Alam kasi nitong pagtatampulan siya ng tukso kapag siya ay lumabas. Hindi kasi siya sanay na nahuhuli ng kahit na sino kapag pinapaligaya ang sarili. Ang buong akala kasi nito ay walang dadating sa kanilang apartment kaya hindi na niya ginawa pang gumamit ng headset habang nanunuod ng porno.

“Putang ina naman! Nakakahiya!” Inis na sigaw ni Don sa kanyang isip.

“Pare, napapatagal ka ata d’yan. Hwag mong sabihing hindi ka pa tapos magjakol?” Muling sita sa kanya ng tao sa labas habang tatawa-tawa.

“Tang ina mo!” Pikong sambit naman ni Don na ikinatawa lalo ng tao sa labas.

Agad na nagbanlaw si Don at binilisan nang tapusin ang kanyang pagligo. Sa isip-isip nito’y ipagpapasawalang bahala na lamang niya ang nangyari, didiretso na sa kanyang kwarto at hindi na lalabas.

Gano’n na nga ang ginawa nito matapos maligo. Dire-diretso siya sa hagdan nang walang tinitingnan na kahit na ano o sino kundi ang daang tinatahak.

“Bakit ka nagmamadali, Don?” Tatawa-tawa muling sita ng kasamahan sa bahay.

“Tang ina ka talaga!” Pikon pa ring wika ni Don sa kasama.

“Bumaba ka dito pagkatapos mong magbihis ha! May dala akong pagkain!” Hindi talaga mapigilan nito ang pagtawa.

“Mag-isa ka!” Sigaw ni Don kasunod ay ang pagbagsak ng pintuan.

Nang makapasok sa kwarto ay doon lamang niya napagtanto na dadalawa pala sila ni Romeo sa gabing iyon sa inuupahang bahay. Gayun pa man ay hiyang hiya pa rin ito sa nangyari. Pinangatawanan pa rin nito ang hindi pag labas sa kanyang kwarto dahil sa hiya.

Maya’t-maya pa ay kumatok na si Romeo sa kanyang kwarto. Una ay hindi nito pinansin ang pagkatok at nanahimik para isipin ng kaibigan na siya ay natutulog na. Ngunit ang simpleng katok na ginagawa ni Romeo ay lumakas na na waring sisirain ang pintuan.

“Hoy! Putang ina mo, lumabas ka d’yan! Tayo na nga lang dalawa dito, hindi mo pa ko sasamahan sa baba!” Sigaw muli ni Romeo kasunod ang malalakas na katok. “H’wag kang mag-alala, di na kita aasarin!”

Wala namang nagawa si Don kundi ang sumunod sa sinasabi ni Romeo. Naisip kasi nitong baka kapag hindi siya lumabas ay gumamit na ng pwersa si Romeo para mabuksan ang pintuan na pwedeng maging dahilan upang masira ito.

Paglabas nito sa kwarto ay agad na sumalubong ang nakangising si Romeo sa kanyang harapan. Itinulak pa nito si Romeo para makadaan. Dali-dali na siyang bumaba dahil na rin ayaw niyang salubungin ang mapang-asar na titig ng kaibigan.

“Ano bang kakainin?” Nahihiya pa ring simula ni Don para maalis ang awkwardness na kanyang nararamdaman.

“Ito oh.” Sambit ni Romeo kasabay ang paghawak niya sa kanyang harapan.

Hindi naman ito nakita ni Don dahil wala talaga siyang balak na salubungin ang mga mata ni Romeo dahil sa hiya.

Habang tumatawa nang mapang-asar si Romeo ay agad rin naman nitong sinundan ang kaibigan pababa ng hagdan. Nagulat nalang din si Don dahil nakahain na ang pagkain sa kanilang lamesa at hinintay talaga siya ni Romeo bago kumain.

Mabait naman ang mga kasama ni Don sa bahay, sa pagkakakilala ni Don sa mga ito ay talagang likas lamang silang mapang-asar. Wala namang ibig sabihin ang mga asar na iyon.

Agad ring kumain ang dalawa sa hapag nang walang imikan. Ayaw kasing umimik ni Don dahil sa hiya habang si Romeo naman ay nag-aalangan nang mang asar dahil pakiramdam nito ay napipikon na ang kaibigan. Ngunit hindi pa rin maiwasan ni Romeo na mapangisi sa tuwing maaalala ang narinig niya mula sa labas ng pinto ng palikuran.

“Ako na ang mag-u-urong ng mga plato.” Basag ni Don sa katahimikan nang matapos itong kumain.

“’yan, magsasalita din!” Natatawa pa ring sambit ni Romeo.

“H’wag ka naman nang mang-asar.” Suko ni Don. “Hiyang-hiya na ako, eh.”

“Alam mo, pare, wala namang kaso. Bakit ka ba nagpapaapekto?” Wala talaga sa pagka-seryoso ang isang ‘to dahil natatawa pa rin siya sa pagkausap niya kay Don. “Lahat naman tayo ginagawa ‘yan. Galingan mo lang minsan ang pagtatago.” Dugtong pa nito.

“Magyo-yosi muna ako bago ako mag-urong. Pakilagay nalang niyan sa lababo.” Imbis na sagutin ay iniba na kaagad ni Don ang usapan. Alam niya kasing lalo siyang aasarin nito kapag pinatulan pa n’ya ang huling nasabi ng isa.

“Yes, Mami!” Sagot naman ni Romeo dito na sinundan pa nito ng pagmustra na parang sumasaludo.

Agad na nagsindi si Don ng sigarilyo at lumabas. Namalagi itong nakatalikod bahay sa kaparehas na dahilang ayaw niyang salubungin ang mga tingin ni Romeo.

Nang matapos kumain ay agad na ring niligpit ni Romeo ang pinagkainan nilang dalawa at inilagay sa lababo katulad nang sinabi ni Don sa kanya. Pagkatapos nito ay nilapitan niya si Don saka kinausap ng seryoso.

“’di na kita aasarin.” Panimula nito. “Bati naaaaa.”

Dahil sa sinabi nito ay tila gumaan na rin ang pakiramdam ni Don. Humarap ito kay Romeo at ngumiti.

“Next time kasi, mag-headset ka.”

“Malay kong dadating ka. Hindi ka naman nagpasabi.” Pagkausap na ni Don ng maayos dito.

Nang matapos ang kanyang paninigarilyo ay agad nang sinimulan ni Don ang paghuhugas ng mga plato. Medyo may kaartehang mag-urong si Don dahil nakasanayan na nitong sa kanilang bahay ay may pagkakasunod-sunod ang mga sasabunin. Una ang mga baso (dahil ito daw ang unang inihahain sa mga bisita), kasunod ang mga kutsara at tinidor, ang huli ay ang mga plato.

Nasa ganoong gawain si Don nang buksan ni Romeo ang cabinet sa ibabaw ng lababo na waring may kukunin. Damang-dama ni Don ang pagsagi ng harap ni Romeo sa hiwa ng kanyang likod.

“Ano bang kukunin mo d’yan?” Hindi naman ito pumalag, bagkus ay lalo pang idiniin ang pagkakadikit nito sa kanya.

“Ahh, hindi may hinahanap lang ako.” Sagot naman ni Romeo na lalo pa ring idiniin ang pagkakadikit nito kay Don.

“Kapag ‘yan hindi mo nahanap, nako, sinasabi ko sayo!” Sambit ni Don.

“Eto na nga oh, hinahanap ko na!” Sagot naman ni Romeo dito habang parang ikinikiskis na ang kanyang burat sa hiwa ni Don.

“Uhh, puta!” Habang sinasabon na ang mga plato ay hindi naiwasan ni Don na maisantinig.

Hindi pa rin umalis si Romeo sa likod ni Don at halatang-halata nang sinasadya niya ang ginagawa sa likuran ni Don.

“Ayun!” Sambit ni Romeo kasabay ang lalong pagdiin ng kanyang harapan sa hiwa ni Don na naging dahilan upang mapasubsob ang pangalawa sa lababo.

Kasunod naman ay kunyaring may kinuha si Romeo sa cabinet saka umalis sa likuran ni Don.

“Ano? Mambibitin?” Sita ni Don dito na hindi naman naaalis ang tingin sa ginagawang paghihimpil.

“Chill ka lang, mamaya ka sakin!” sagot ni Romeo dito.

Ipinagpatuloy lamang ni Don ang kanyang ginagawa. Maya’t-maya pa ay natapos na nito ang paghihimpil. Ngayon ay hindi na talaga niya maitatago na siya ay nalibugan sa ginawang iyon ni Romeo. Bakat na bakat na kasi ang kanyang burat sa suot niyang jersey short. Hindi pa naman ito nagsusuot ng brief kapag nasa bahay lamang siya.

Nang pumunta ito sa kinaroroonan ni Romeo ay nakahiga na ito sa sopa at tila may kinakalikot sa kanyang telepono.

“Game?” Simula ni Don.

“Game, mag online ka na.”

“Ano?”

“ML diba? Game.” Tugon ni Romeo dito.

“Putang inang ‘yan! Lakas ng trip!” Iiling-iling na sambit ni Don sa kanyang sarili.

Agad naman niyang sinunod ang sinabi ni Romeo dahil sa isip-isip niya ay pampa-baba rin ito ng libog.

Pumwesto si Don sa upuan na malapit sa ulunan ni Romeo kaya’t kahit anong gawin nito ay hindi siya mapapansin ng kasama. Agad na binuksan ni Don ang Mobile Legends sa kanyang telepono. Nang marinig naman ito ni Romeo ay nagbukas na rin ito.

Habang naglalaro ay hindi nag-uusap ang dalawa, si Romeo ay tutok na tutok sa paglalaro habang si Don naman ay hindi malaman kung ano ang uunahin, ang libog na patuloy pa ring dumadaloy sa kanyang burat dahil kitang-kita niya na ang burat ng kaibigan ay matigas din o ang paglalaro nila ng ML. Halatang-halata kasi ito dahil manipis na asul na dry fit shorts lamang ang suot nito.

“Galingan mo naman!” Sita ni Romeo sa kasama.

“Di ako maka-concentrate.” Matipid na sagot ni Don.

Tila naman lalong nang-akit si Romeo dahil agad niyang inabot ang kanyang burat at ikinambyo ito.

Patuloy ang dalawa sa paglalaro ng ML. Parehas din silang wari mo’y walang paglagyan ang libog dahil na rin sa halatang-halatang bakat nila sa kanilang harapan. Naka tatlong ranked game pa ang dalawa na puros talo dahil hindi mailaro ni Don ang kanyang laro.

Nang matapos ang pangatlong laro ay hindi na nakapagpigil si Don at pumwesto sa gilid ng kaibigan at umupo. Una’y walang reaksyon si Romeo sa ginawa ng kaibigan, ngunit ng akmang hahawakan na ni Don ang burat nito’y mabilis niyang hinawi at hinawakan ang mga braso ni Don.

“Anong gagawin mo?” Halos sumigaw na tanong ni Romeo.

Tila naman napahiya lalo si Don. Hindi ito nakasagot at hindi rin nakagalaw dahil sa inasta ng kaibigan. Hindi rin naman inalis ni Romeo ang pagkakahawak niya sa braso ng una.

“Gusto mo ‘to ha?” Malademonyong sambit ni Romeo.

Kasunod nito ay ang pagpilipit niya sa braso ni Don at tumayo. Tila kinakaladkad ni Romeo ang kaibigan paakyat sa kanyang kwarto. Nang marating nila ang kwarto ni Romeo ay hindi pa rin niya binitawan ang kamay ng binata.

“Malibog ka ha!” Sambit muli ni Romeo na animo’y galit na galit sa ginawa ng kaibigan.

“Masakit.” Nang siguro’y mag-sink in ang nangyayari sa kokote ni Don ay nagsimula na itong pumalag.

“Manahimik ka!” Pasigaw na sambit ni Romeo.

Habang kaladkad si Don ay itinulak niya ito sa kama, saka mabilis na kumuha ng panali at agad rin niyang binalikan ang mga kamay ni Don at iginapos ito.

“Puta ka! Pati ako, pagdidiskitahan mo, ha! Pagbibigyan kitang bakla ka!” Si Romeo, kasunod nito ay ang pagdura niya sa mukha ng kaibigan.

Ang kaninang libog na nararamdaman ni Don ay agad na napalitan ng takot. Hindi n’ya alam na ganitong magre-react ang kaibigan sa kapangahasan niya. Maya’t-maya pa ay unti-unti nang nang gilid ang mga luha niya sa magkabilang mata.

Tila naman hindi magpapaawat si Romeo sa kanyang ginagawa. Nang matapos niyang maigapos si Don ay nagsimula na siyang magtanggal ng sarili niyang damit hanggang sa wala nang matirang saplot sa kanyang katawan.

“Gusto mo ba ang nakikita mo, BAKLA?!” Demonyo na ang kaharap ni Don at hindi na ang kaninang kaibigan niya. Tanging iling lang ang naisagot ni Don sa kaibigan.

Nilapitan siyang muli ni Romeo saka parang gagong pinunit ang sandong suot ni Don. Matapos nito ay itinapat niya ang kanyang burat sa bibig ng pangalawa.

“Isubo mo.” Hindi naman ito agad naisubo ni Don dahil sa takot. “SABING ISUBO MO!” Kasabay nito ay ang pagsabunot ni Romeo sa kaibigan at pilit na idinidikdik ang burat sa bibig nito.

Wala na ngang nagawa si Don kundi ang ibuka ang kanyang bibig saka sinimulang isubo ang burat ni Romeo. Kasabay ng pagsubo niya ay ang pagtulo na ng masagana niyang luha.

Matinding pagkantot ang ginawa ni Romeo sa bibig ng kaibigan na sinamahan niya nang paminsan-minsang malalakas na sampal sa mukha nito na naging dahilan para mailuwa ni Don ang kanyang burat at naduwal ito.

“S.s.sorry n.n.aaaa.” Habang nauubo’y sambit ni Don dito.

“Anong sabi mo? Hindi ko marinig!?” Sigaw ni Romeo. Wala na itong paki-alam kahit na marinig siya ng mga kapitbahay.

“S.sorry na.” Umiiyak na sambit ni Don.

“Dapa!” Sigaw muli ni Romeo.

Walang magawa si Don kundi ang sundin ang sinasabi ng kaibigan. Nang makadapa ito ay agad na itinutok ni Romeo ang kanyang burat sa butas ng una at biglaang ipinasok ang burat nito sa kaloob-looban ni Don.

“Agghhhh…” Sisigaw sana si Don ngunit mabilis na tinakpan ni Romeo ang kanyang bibig.

“Puta kang bakla ka! Ang init ng puke mo!” Nauulol nang sambit ni Romeo.

Hapdi. Awa sa sarili. Sakit. Ilan lamang ito sa mga nararamdaman ni Don ngayon habang patuloy siyang binabarurot ng lalaking kanina’y itinututing niyang kaibigan. Wala siyang maramdaman sarap at ang libog niya ay tuluyan nang bumaba.

“Putang ina ka! Bubuntisin kita!” Hingal asong sambit ni Romeo. Maya’t-maya pa ay ibinaon nitong mabuti ang burat sa puwet ng kaibigan, tumuwid ang paa at lumimang putok sa kaloob-looban nito. Nang maramdamang nakapagpalabas na ay ibinagsak nito ang katawan sa likuran ni Don nang hindi tinatanggal ang burat sa loob nito.

“Sorry.” Naiiyak pa ring sambit ni Don.

“Thank you.” Hingal aso pa ring sambit ni Romeo na ipinagtaka ni Don. Kasunod nito ay ang paghalik ni Romeo sa leeg ni Don.

Pilit na tumayo si Don kahit na nasa ibabaw pa niya si Romeo. Tila naman naintindihan ni Romeo ang gustong mangyari ng kaibigan kaya’t agad na rin niyang niluwagan ang pagkakatali ng kamay ni Don saka tuluyang umalis sa ibabaw nito. Ramdam na ramdam ni Don ang pagkakatanggal ng burat ni Romeo sa kanyang butas.

Nang makatayo si Don ay dali-dali niyang kinuha ang tuwalya mula sa kabilang kwarto at dumiretso sa palikuran. Doon niya ipinagpatuloy ang pagiyak dahil awang-awa siya sa kanyang sarili.

Nasa ganoon siyang puwesto nang biglang may kumatok sa pintuan ng palikuran. “Buksan mo.” Mahinahon ngunit may otoridad na sambit ng tao sa labas.

Kahit hindi pa siya tapos ay agad na niyang binuksan ang pintuan sa takot na baka kung ano nanamang gawin sa kanya ni Romeo. Naging sunod-sunuran na si Don kay Romeo dahil sa pangyayari.

Nang mabuksan niya ang pinto ay ang maamo nang muling mukha ni Romeo ang sumalubong sa kanya. Wala pa rin itong saplot ngunit may dalang tuwalya.

“Sasabay ako.” Nakangiti na nitong sambit.

“Tapos na ako.” Kahit ang totoo ay hindi pa.

Akmang lalabas na sana si Don sa palikuran ngunit agad siyang pinigilan ni Romeo. Isinandal sa pader at saka siniil ng halik.

“Gusto ko lang talaga ng role play. Sorry.” Nang maghiwalay ang kanilang labi ay agad na sinambit ni Romeo.

Nang marinig ito ni Don ay hindi na niya napigilan ang sarili at sinampal ng sobrang lakas ang kaibigan sa kaliwa nitong pisngi.

Itutuloy…