By: HumssStudent

“The next Mr and Ms United Nation 2009 is….” ang pabitin ng emcee sa mga manonood sa loob ng covered court, “Audio man, baka may pa drum roll kayo diyan, para mabawasan yung kaba ng mga audience natin”

Lalo lang umingay ang kapaligiran sa kadahilanang pinapatagal pa daw ang pag aanunsyo kung sino ang mananalo, kahit ako naiinip na din, may practice pa ako.

Habang patuloy ang pag drum roll, mas lalong nag-ingay ang kapaligiran, kaniya kaniyang hiyaw sa mga pambato nila.

“Go U.S.A!!!” ang makabasag pinggang sigaw ng mga nasa tagiliran ko.

“PHILIPPINES! PHILIPPINES! PHILIPPINES!” ‘di naman nagpaawat yung section na katabi namin, kung hindi ako nagkakamali section Gemini ‘yon.

“F~R~A~N~C~E” pag spelling ng mga grupo ng mga kalalakihan sa pambato nila, talagang suportado sila sa kaibigan nila, madalas ko din silang nakikita sa canteen na magkakasama.

“Go Thailand, Go Thailand, Go Go Thailand” natatawa na lamang ako ng magsigawan ang mga kaklase ko, hindi rin naman kasi imposibleng manalo yung pambato namin

Si Ainah ang sa babae, siya yung top 1 namin, in short beauty and brain. Si Jared naman ang sa lalake, matalino at pogi pero kung mang-asar walang patawad.

Samut saring sigawan ng mga estudyante ang tanging maririnig sa loob ng covered court, kaniya kaniya silang sigaw sa mga pambato nila,

ako tamang hintay lang, may practice pa, mas inuna pa namin tong magkakagrupo kaysa sa grades namin.

“Okay, silence children, kung gusto niyo nang marinig ang aking pag-anunsyo kung sino ang tatanghaling Mr and Ms UN 2009” lalong umingay ang kapaligiran nariyan pa ang magpapabilis ng mga estudyante sa emcee dahil inip na inip na daw sila.

“At dahil hindi na kayo mapakali, the winner will receive a crown, sash, trophy and cash” pagpapaliwanag ng emcee “The Mr and Ms UN 2009 with the average score of 95.5 and 96 is none other than… Mr. France and Ms Thailand” ang tuluyang pag-anunsyo ng emcee.

Agad namang nagsisuguran ang mga kaklase ko sa entablado upang batiin ang pambato namin “Congratulations Ainah” mga katagang maririnig mo sa kanila “Uy pre ayus lang yan ‘yan at least may place ka pa din kahit hindi title holder basta pasok masaya na kami para sayo” bungad ng presidente namin kay Jared.

“GROUP HUG SECTION CANCER!” sigaw ko at naagaw ko naman ang atensyon nila, pumorma kaming pabilog nagyakapan “Cancer! Cancer! Cancer! Hahahahaha “ sigaw na may kasamang halakhakan ng mga kaklase ko.

“Tapos na ba kayo? Pwede na ba tayong mag practice?” biglang nagkunutan ang mga kaklase ko, yung bee the bee the kasi naming kaklase biglang sumingit at sinira ang momentum.

“Patapos na Jollibee!” Bee the bee the kasi at nagtawanan ang mga kaklase ko sa sinabe ko sa kaniya.

“Loko ka talaga Den hahahh” suway sakin ni Lloyd, isa sa mga best friend ko, tinaasan ko lang siya ng mga makakapal kong kilay.

“Whatever, let’s go!” ang sarap dukutin ng mata, tinarayan ba naman kami hahahha, at nagkatingin kaming magkakaklase at sabay sabay na tinaas at baba ang mga balikat.

Ako nga pala si Denver E. Cullen, kung idedescribe ko ang sarili ko, meron akong makapal na kilay, maputing balat na pinapalibutan ng aking mga balahibo, kahit payat ay mayroon namang sinabe ang katawan ko dahil meron itong form na konti, mapulang labi, matangos ang ilong at higit sa lahat kahit second year high school palang ako ay masasabi kong ako ata ang pinakamatangkad saaming magkakaklase ko kung hindi ako nagkakamili 5’8 ang height ko.

Nandito na kami sa lugar kung saan magpapractice, exempted muna yung dalawa naming kaklase na pinanglaban sa UN, meron kaming play na inihahanda at hindi namin alam kung kailan ito ipepresent dahil hindi naman kami binigyan ng araw kung kailan ito gaganapin,

“Ang walang script na hawak ay lumayas na, in one..two..” pananakot nanaman ni Jollibee saaming lahat.

Agad namang nanlaki ang mata ko nang hindi ko makapa sa loob ng bag ko ang folder na pinaglagyan ko ng script, bigla kong naalala na hawak-hawak ko iyon kanina sa loob ng covered court, at napasapo nalang ako sa aking noo nang malala ko kung saan ko ito inilapag matapos manalo ng pambato namin.

Tatayo na sana ako para balikan to sa loob ng school nang bigla akong pigilan ni Jollibee, “At saan ka pupunta? Kapag umalis ka tanggal ka na.” Pananakot niya sa akin.

“Ahh nakakatakot,” sabay dila sa kaniya at tumakbo ako pabalik sa loob ng school, kita ko sa dinadaan ko na pauwi palang yung mga candidate at ibang mga estudyante marahil ay kumuha pa sila ng mga letrato.

Habang patuloy na tumakbo at ginagala ang aking mata may bigla akong nabangga na naging dahilan para matumba ito.

“Bulag ka ba o tanga ka?” masungit na litaniya ng nabangga ko, kung hindi ako nagkakamali siya yung madalas kong makita sa loob ng canteen kasama ang mga kaibigan niya at siya din yung nanalo na Mr. UN kani kanina lang.

“Sorry po, nagmamadali kasi ako..sorry” tanging nasabi ko nalang habang inaalalayan siya patayo.

“Sorry your face, tabi nga diyan” at tinulak niya ako para mawala sa harapan niya, hindi naman malakas pero sapat na para patabihin ako.

“King ina, kala mo kung sinong pogi, porket nanalo lang tss, if I know mas pogi pa ako sayo” tanging bulong ko na lamang sa sarili ko para hindi na din lumala.

“Gotcha!” nang makita ko ang pakay ko kung bakit ako bumalik sa loob ng school.

At dahil nga malakas ang loob ko bumalik pa din ako sa practice at wala nang nagawa ang leader namin dahil hindi niya ako kayang patalsikin. Umabot ng mahigit tatlong oras ang practice na yun, maganda na, props, costume at background of settings nalang ang kulang.

Lumipas ang araw, at puro ganoon lamang ang routine naming magkakaklase. Kapag tapos ng class hours pupunta kami sa meeting place para mag practice at kung may oras pa ay tinatapos nadin ang mga DIY costumes and backgrounds ng mga settings namin.

KINABUKASAN alas tres ng umaga at naalimpungatan ako, gustuhin ko mang bumalik sa pagkatulog hindi ko na magawa hanggang sa abutin na lamang ako ng alas kwatro at tuluyan nang kumilos para maghanda sa pagpasok.

Discuss

Discuss

Discuss

“Ito na ang pinaka hihintay ninyo, bukas na ang presentasyon! class dismiss” anunsiyo ng teacher namin na si Sir Arvin, hindi naman nabigla ang lahat dahil alam namin na maayos na ang lahat at tanging araw nalang ang aming hinihintay.

“Okay makinig kayo” panimula ng leader namin “itabi na muna natin ang mga galit sa isa’t isa, ayusin natin ang presentation tomorrow, go for the gold” ngayong araw lamang ata akong hindi nainis sa mga sinabe nito.

Kinuha ko na ang mga gamit ko at tuluyang nilisan ang apat sulok ng aming silid aralan.

ARAW NG HUWEBES ang presentasyon naming buong klase. Habang dumadaloy ang istorya ay natanaw ko si Mr France na nanonood sa aming palabas, iiwas na sana ako ng tingen ng mahulihan niya akong nakatingen sa kaniya at sabay ngite saakin.

“Pakyu” walang boses tanging sa hangin ko lamang ito binulong, at mukha namang nakuha niya ang gusto kong sabihin dahil natawa siya.

Noong binitawan ko na ang mga linya na aking sasabihin ay hindi pa din umaalis sa pwesto si Mr. France whatever hindi ko kasi alam ang pangalan niya. Seryoso lamang siya sa panonood habang nakatingen sakin, hindi man ako direktang nakatingen sa kaniya ay kita naman sa aking peripheral vission kung paano siyang tumitig saakin, aaminin ko naiilang na ako sa ginagawa niya ngunit hindi na lamang ito pinansin.

Naraos ng matiwasay ang aming presentasyon, mukha namang natuwa ang aming guro. At dahil tinatamad pa akong bumalik sa room ay nagpresinta ako na maiiwan ako dito upang ligpitin ang mga kalat na iniwan namin, sinamahan naman ako ng mga kaibigan ko dahil tinatamad pa din daw sila.

Habang nagliligpit ay palinga linga lang ako sa loob ng covered court dahil mula ng matapos ang play namin ay hindi ko na nakita si Mr France, at nang akmang bibitbitin ko na ang mga naipon kong gamit namin…

“Ako ba ang hinahanap mo?” bigla na lamang lumitaw ang imahe na kanina ko pa hinahanap.

“PAKYU” at tinalikuran ko siyang tumatawa na parang nauulol na.

ISANG GABI may nag text saakin “Gala?” si Eric kapitbahay namin at isa sa mga matalik kong kaibigan.

“Saan?” reply ko sa kaniya, wala pang isang minuto nakatanggap na ako ng reply niya.

“Wag nang maraming tanong, bumaba ka na diyan at nasa tapat na ako ng bahay niyo.” wala na akong magawa dahil kahit anong tanggi ko sa kaniya ay mapipilit at mapipilit niya pa din ako.

Pag baba ko nakita ko siyang ngiting ngiti na parang aso sa lawak ng ngiti “Oh san nanaman tayo?” kunwaring walang ganang sabi ko sa kaniya.

“Diyan lang, pero lalakad tayo mga konti lang naman hahahha” kung hindi ko siya kilala at kaibigan ay paniniwalaan ko yung konti niya.

“Ayusin mo yang konti mo, lulumpuhin kita.” at natawa nalang siya habang hinihila ako papunta sa galang sinasabe niya.

Tumigil kami sa isang bahay na masasabi mong mayaman ang nakatira, pero mukhang kokonti lang yung tao base sa ambiance na napapansin ko. Hindi pa nag dodoorbell si Eric ay may tao nang nagbukas sa amin.

“Uy Eric ikaw pala” sabi nung lalaking nagbukas ng gate, “I’m Jerry, friend ni Eric”

“Hello, I’m Denver, childhood friend ni Eric” at nakipag kamayan ako sa kaniya.

“Oh siya pasok kayo at mag enjoy, bibili lamang ako ng pulutan” at nagpaalam saamin si Jerry.

Nung narigig ko ang pulutan alam kong inuman ‘tong pinuntahan namin ni Eric at bigla ko na lamang siyang sinamaan ng tingen. Umiwas lang siya ng tingen at hinila na ako papasok sa loob ng magandang bahay na ‘to.

Dumiretso lamang kami sa garden dahil rinig naman sa salas ang ingay ng speaker mula doon.

at nung tuluyan na kaming nakapasok sa loob ay agad kong pinagmasdan ang mga taong nandoon, ang iba’y kilala ko sa mukha at hanggang doon na lamang iyon, nang dumapo ang aking mga mata sa huling tao dahil siya ang nasa dulo ay agad na kumunot ang aking noo, hindi ako nagkakamali si Mr France iyon.

Parang wala siyang gana sa mga kainuman niya ni hindi man lang nga niya napansin ang presensya ko.

“Everyone meet Denver my childhood friend” doon lanang napatingen si Mr France saakin matapos akong ipakilala ni Eric, ang kaninang walang gana ay mukhang nabuhayan matapos akong makita.

“Hi Denver I’m Jason” bati niya saakin at nakipagkamay naman ako.

Hanggang sa makilala ko na ang iba ng sa panghuling tao “Hi I’m yours” nanlaki ang mga mata ko sa bulong niya saakin “Just kidding” sabay tawa “I’m Brix, you can call me mine” lalo akong nainis sa mga banat niya na akala niya eh nakakatuwa.

“PAKYU” sabay talikod sa kaniya at tumabi kay Eric.

Wala pang alas dies ay natapos na kaming mag-inom dahil may pasok pa ang lahat kinabukasan. Hindi ako tinamaan dahil minsan ay dinadaya ko sila, ayaw kong magpakalasing dahil baka magtawag nanaman ako ng uwak, pero si Eric ay panay ang tawag ng uwak habang naglalakad kami pauwi nakakadiri pero wala akong magawa kundi ang alalayan nalang siya.

“Katakawan sa alak” sabi ko na lamang sa kaniya. At hinatid ko na siya sa bahay nila, wala pa ang mga magulang niya dahil nasa trabaho pa mabuti na lamang at wala ito dahil kung ano-ano nanaman ang sasabihin nito saakin na kesyo ganto at ganiyan maririndi ka lang.

Nang makauwi na si Eric hindi na ako nagtagal at umuwi na din ako.

Pag sarang pag sara ko pa lamang ng gate namin ay tumunog naman ang cellphone nangangahulugang mayroong mensahe akong natanggap.

“Save my number, I’m your future :)”

“Who the hell are you?”

“Gusto mo talagang malaman?”

“Dalian mo mahal ang oras ko”

“This is Brix, I want you to be my friend, if you don’t mind?

Hindi ko na nireplyan ang king ina, panira ng gabi, gaya ng sabi niya sinave ko yung number niya pero pinangalanan ko ng PAKYU.

Naging busy ang mga nagdaang buwan, dahil siguro pabakasyon na, panay lamang bato ng iba’t ibang project ang mga teacher namin, maiinis ka nalang pero wala kang magagawa.

Habang nakabusangot sa loob ng room dahil sa mga project na agad agad ding ipapasa ay biglang nag vibrate ang cellphone ko.

PAKYU

“Mas okay kapag hindi ka nakabusangot :)”

Biglang hinanap ng mga mata ko kung saan mang nagtatago yung gunggong na iyon. Nang hindi ko siya makita ay nireplyan ko siya.

“Nasaan ka? Paano mo akong nakita?

“Nasa puso mo :)”

“PAKYU with feelings.i.”

“Baka ‘pag finuck kita diyan ‘di mo kayanin”

Tangina talaga to, binibwiset ako. Inis kong nilagay sa loob ng bulsa ko ang cellphone at hindi na siya nireplyan.

Simula nang dalhin ako ni Eric sa mga kabarkada niya, naging madalas na ang pagsasama namin lalo na’t wala ng masyadong ginagawa sa school dahil malapit na ang bakasyon.

Nang minsang dalhin muli ako ni Eric upang magsaya mayroong isang nangyari na hanggang ngayon ay ikinakabigla ko pa rin.

Habang patuloy ang ikot ng baso ay nagpasiya muna akong pumunta sa cr dahil nakarandam akong maiihi na.

Habang pinapagpag ang aking ari sa kadalinang nailabas ko na ang lahat ng ihi ay may biglang pumasok sa loob ng cr na ikinabigla ko dahil hindi naman ito tulad ng mga cr sa Mall na maraming urinal.

“Hindi ka man lang marunong kumatok?” inis na sabi ko kay Brix na ikinangisi naman niya na siya namang ikinainis ng mukha ko.

“Lalake naman tayo pareho ah, wala namang malisya doon” lalong lumawak ang pagkangiti niya habang dahan dahang lumalapit saakin.

“PAKYU WITH ALL MY HEART!” galit na sigaw ko sa kaniya.

“Isa pang pakyu mo saakin, titirahin na talaga kita!” nagulat ako sa sinabe niya na naging dahilan upang pandilatan ko siya ng mata. “Ano at naistatwa ka diyan?” sabay ngisi

“Tumabi ka nga diyan!” inis na talagang sigaw ko sa kaniya, tatalikod pa lamang ako upang iwan na siya sa loob nang bigla niyang higitin ang mga braso ko at isandal ako sa pader. “Anong gagawin mo!? Pakyu ka tala…” hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko ng bigla niyang ipagdikit ang aming mga labi.

Hindi ko alam kung paanong magrereact sa mga nangyayari ng mga oras na iyon, may ibang kuryenteng kumawala sa katawan ko.

Siniil nang siniil ni Brix ang mga labi ko ngunit hindi ako gumaganti tanging pagistatwa lamang ang nangyari saakin ng gawin niya iyon. Nang matauhan ako sa mga nangyayari ay itinulak ko siya na siyang naging dahilan para mabitawan niya ang mga labi ko.

“GAGO KA AH! Bakit mo ginawa iyon?” inis na baling ko sa kaniya

“Sabi ko maman sayo eh, isang pakyu mo pa titirahin ko na…” pangbibitin niya sakin sabay tingen sa mga labi ko na siya namang ikinapula ng mukha ko “ang labi mo” pagtatapos niya sa sinasabi niya, sabay ngisi ng nakakaloko “By the way, ang lambot ng mga labi mo virgin na virgin” sabay kindat saakin bago lumabas sa loob ng cr at iniwan akong nakatulala lamang.

Inayos ko na muna ang sarili ko bago lumabas sa cr at bumalik na sa inuman, agad namang naagaw ko ang atensyon nila.

“Oh Den, pulang pula ata yang mukha mo?” aniya ni Harvy na sinang ayunan naman ng iba, sasagutin ko na sana si Harvy ng biglang pagdating ni Brix.

“Ahhh, alam ko na hahahahah, nag tirahan kayo ano?” aniya ni Jerry na ikinatawa ng buong barkada at mas lalong ikinapula ng mukha ko.

Hindi na lamang ako umimik at tumingin na lamang ng masama sa kanila

Matapos ang araw na iyon, araw-araw na akong kinukulit ni Brix hindi lang sa text pati na rin sa loob ng school kahit anong iwas ang gawin ko sa kaniya dahil na rin siguro sa hiya kong naramdaman noong gabing halikan niya ako ay hindi pa rin natitinag ang pangungulit niya saakin. Nariyan yung mga araw na hahabulin niya ako matapos kong makabili sa loob ng canteen tapos bibigyan ako ng isang bottled water, pero hindi ko tinatangap at tatalikuran ko nalang siya ng walang anomang sinasabi. Minsan pang aabangan niya ako sa labas ng gate bago pumasok at sasabayan niya akong maglakad pero mas binibilisan kong maglakad na siyang ikinakaatungal niya.

Pero sa lahat ng araw na pangungulit niya saakin itong araw na ata ‘to ang hindi ko makakalimutan.

Nasa loob ako ng library para magbasa basa dahil meron akong assignment na tinatapos. Noong araw na iyon kasama ko si Ainah na magbasa.

“Ang pogi talaga niya kyaaahh!” wala sa katinuang sabi ni Ainah habang pinipigilan ang pagsigaw.

“Ko? Matagal na.” sabay ngisi sa kaniya ng nakakaloko.

“Tanga, not you!” pangkokorek saakin ni Ainah

“Bakit tayo lang naman tao dito sa library ah?” dahil hindi ko din naman pansin dahil nasa sulok kami, habang sinasabi ko sa kaniya yan ay nakataas ang mga makakapal kong kilay sa kaniya.

“Excuse me, pwede maki sali? :)” bungad ng isang pamilyar na boses, kung hindi ako nagkakamali si Brix yun. Sa araw-araw ko ba namang naririnig ang boses niya ewan ko nalang kung hindi ko pa makabisado ang bawat tonong lumalabas sa bibig niya. Tinaasan ko lang siya ng mga makakapal kong kilay.

“Tara na Ainah, tapos na ako, kung hindi ka pa tapos mauuna na ako sayo.” walang ganang sabi ko na lamang, habang minamadaling iligpit ang mga gamit ko sa ibabaw ng mesa.

“Betlog na ang lumalapit nakukuha mo pang mag -inarte!” gago talaga tong top 1 namin na ito kahit gaano katalino madami pa ding katarantaduhang nalalaman.

Matapos sabihin iyon ni Ainah kita sa mukha ni Brix na kaunti nalang ay tatawa na siya kung wala lang siguro kami sa library ay malamang humagalpak na ito sa kakatawa.

Para matigil na ang kakasunod niya, yumuko ako at nagsulat sa isang kapirasong papel at agad na hinila si Ainah upang sabay kami na lumabas.

Ang nakasulat sa papel ay oras at lugar kung saan kami magkikita at mag-uusap after class, ito yung naisip ko para tigilan na talaga niya ako dahil sa araw-araw ba naman niya itong ginagawa ay naiirita na ako.

Habang nakatutok ang iba sa pakikinig ako namang ikinalutang ng isip dahil hindi mapakali sa desisyong binitawan kanina. Alam kong napapansin ni Ainah ang pagkalutang ng isip ko dahil panay ang tingen niya sa akin ngunit hindi ko nalang pinapansin para walang mahabang palinawagan. Tumakbo nang mabilis ang oras at ito ang ang pinaka huling subject sa araw na ito.

“Okay, see you on Monday. TGIF!” ang pagtapos ng teacher namin.

Pinag-isipan ko talaga ng mabuti kung pupunta ba ako dun sa ibinigay ko sa kaniya, kung hindi naman ako pupunta ay magmumukha akong TS. Kaya naman nagtuloy na akong maglakad ang pumunta sa sakayan. Wala pang ilang minuto nakarating na ako doon, sa Mcdo ang sinabe kong kitaan namin dahil malapit lang siya sa school namin at isang sakay lang. Papasok palang ako ay nakita ko na siyang nakaupo sa bandang unahan. Dumiretso ako sa kinauupuan niya at siya namang pagliwanag ng mga mata niya.

“Dito ka sa tabi ko!” aniya na hindi ko naman sinunod, umupo ako sa harap niya. Dahil ayaw ko ng patagalin pa ang pag-uusap naming ‘to ay agad ko namang tinanong ang gusto kong malaman kung bakit ako nakipagg kita.

“May gusto ka ba saakin?” sa sandaling bitawan ko ang mga salitang iyon hindi ko man lang siya nakakitaan ng pagkabigla sa sinabe ko. Hinihintay ko ang sagot niya nang bigla na lamang niyang hinawakan ang mga kamay ko na nakapatong lamang sa mesa na siyang ikinalaki ng mga mata ko. Agad ko namang binawi iyon at inulit na lamang ang tanong ko “May gusto ka ba saakin??” pagdidiin ko sa huling salita.

“OO, since day 1” walang pag-alinlangang saagot niya saakin.

Matapos ang araw na iyon, mas naging doble ang pangungulit niya saakin at pagsunod sa loob ng paaralan. Pilit ko mang nilalayuan mukhang iba na din ang nararamdaman ko sa kaniya, masiyado siyang maeffort para balewalain. Hindi man nahahalata ng iba kung ano ang mga pinaggagawa niya pero nababahala pa din ako.

+++

LUPIMAS ang mga araw malapit na kami sa isa’t isa hanggang sa umabot na kami ng third year hindi man kami magkaklase ay sabay kami kung mag recess at umuwi mas lalong ikina sanggang dikit naming dalawa. Kilala na din siya sa bahay, pero wala silang kaalam alam na may gusto si Brix sa aakin.

Aaminin kong nahuhulog na din talaga ako sa kaniya. Alam kong hindi pwede. Hindi dapat. Pero paano ko ‘to mapipigilan? Masyado siyang caring at hindi ko kayang tanggihan iyon.

ISANG ARAW walang tao sa bahay at nagtext si Brix saakin na pupunta siya sa bahay. Mabilis akong kumilos at nagasikaso ng aking sarili, mabilisan din akong naglinis ng kwarto ko. Wala pang dalawang oras ay nag text na siyang nandoon na daw siya sa labas ng bahay. Agad ko naman siyang pinuntahan at pinapasok. Kumain kami nang sabay at kita sa mga mata niya na masaya siya ng mga oras na iyon.

Doon ko lang napagmasdan ng mabuti ang mukha niya, gwapo sa kung gwapo kamukha niyang artista ay si Dennis Trillo, at doon ko lang din nasisigurong hulog na talaga ako sa kaniya.

“Naiilang ako ‘wag mo akong titigan.” aniya niya naikinapula naman ng mukha ko “Tulog tayo mamaya huh, after natin kumain, inaantok kasi ako eh hihihi” sabay pacute saakin, nginitian ko lang siya at nagtuloy na sa pagkain.

Pag-akyat nga namin sa loob ng kwarto ko ay sumalampak na siya sa higaan ko at tuluyang natulog, bago pumikit ay nginitian niya muna ako.

Naalimpungatan ako dahil nakaramdam ako na maiihi, kaya naman nagpasiya ako na umihi.

Pag balik ko sa higaan ay pinagmasdan ko lamang ang maamong mukha ni Brix habang natutulog.

“Sabi ko wag mo akong titigan, naiilang ako.” nagulat ako dahil hindi ko akalaing gising na siya, hinawakan niya ako sa batok ko at hinatak pababa upang halikan ang mga labi ko. Nagulat ako noong una pero habang padiin ng padiin ang paghalik niya sa mga labi ko ay lalong nawawala ako sa sarili ko, hindi ko madescribe kung gaano siya kagaling pagdating sa halikan. Inilabas niya ang mga dila niya na ginaya ko naman tila nag eespadahan kami ng aming mga dila.

“Brix, sorry ikaw yung first torrid kiss ko. Hindi ako marunong makipaghalikan.” Pawang nahihiya kong sabi sa kaniya. Hindi man lang siya tumugon sa sinabe ko.

“Uhm Brix…” tanging ungol ko na lamang habang subsob oa din ang mga labi namin sa isa’t isa, mas lalo niya pang ginalingan matapos marinig ang pag-ungol ko, hindi naman ako nagatalo kung paanong sipsipin at kagatkagatin niya ang mga labi ko ay siya ring ginagawa ko sa kaniya na lalong ikinaka ulol naming pareho.

Naroon pa yung ipapasok niya sa loob ng aking bunganga ang mga dila niya na mas lalong nakakapag bigay libog sa katawan ko. Libido stopppp!

Hindi nagtagal hinalikan niya ang likod ng aking tainga na mas lalong ikinalibog ko dahil naroon ang sobrang kiliti ko. Para akong asong ulol habang ginagawa niya ang mga bagay na ‘yon.

Bumaba siya sa leeg ko, alam kong sinisipsip niya iyon “Brix, be gentle ayokong may mark.” Tanging okay sign lamang ang tugon niya.

Dahil sa ginagawa niya lalo lamang akong nauulol. Dahil gusto ko ding masarapan siya, ipinahiga ko siya at ako ang nasa ibabaw niya, gaya ng ginawa niya ay ginawa ko din sa kaniya, hindi niya alam kung ano ang sasabihin niya tanging ungol lamang ang naririnig ko sa bunganga.

Hindi ako nakontento hinubad ko ang damit niya at sinimulang supsupin ang kaniyang utong, habang sinisipsip ko ang utong niyo ang kamay ko naman ay pinaglalaruan ang kabila niyang utong.

Tiningnan ko ang mga mata niya, tirik na tirik ito, at ang mga kamay niya naman ay hindi malaman kung saan ito ihahawak.

Habang hindi mawari kung saan ihahawak ang kaniyang mga kamay ay ikinagitla ko noong humawak ito sa aaking bewang at huhubarin ang aking suot na boxer at brief.

Nang biglang narinig ko ang pagtunog ng doorbell, nangangahulugang may tao. “Baka si mama” tanging sabi ko sa aking isip.

“Brix..” agad namang natigil ang pagtatanggal niya ng boxer ko.

Napabalikwas kami at mabilisang inayos ang aming mga sarili. Nagsuot muli ng damit si Brix at inayos ang sapin ng higaan na gulong gulo na.

Matapos ang mabilisang pag-aayos ay sabay kaming bumaba at tiningnan kung sino ang nagdodoorbell.

Hindi nga ako nagkamali na si mama iyon kasama si papa. Agad naman akong nagtungo sa labas upang buksan ang gate at pinapasok naman sila.

Nakasunod pala saakin si Brix. Agad naman itong nagtungo kay mama’t papa upang mag mano.

Continue Reading Next Part